Ποιοι είναι οι εργοδότες που πραγματοποιούν διακοπές στις ΗΠΑ;

Ο νόμος περί δίκαιων εργασιακών προτύπων (FLSA) δεν απαιτεί από τους εργοδότες να πληρώνουν τους μισθωτούς για μη χρησιμοποιημένο χρόνο, όπως διακοπές ή αργίες. Οι αμειβόμενες διακοπές, οι αμειβόμενες διακοπές και η άδεια αναρρωτικής αμοιβής καθορίζονται από τον εργοδότη, ή σε αντιπροσωπευτικό χώρο εργασίας, από τον εκπρόσωπο του εργαζομένου, συχνά μια ένωση, σε διαπραγματεύσεις με έναν εργοδότη.

Οι πληρωμένες διακοπές μπορούν επίσης να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης από υπαλλήλους που έχουν σύμβαση με τους εργοδότες. αυτοί είναι συχνά υπάλληλοι ανώτερου επιπέδου. Οι ανώτεροι υπάλληλοι είναι πιο κατάλληλοι να προέρχονται από θέσεις σε άλλους οργανισμούς όπου η αρχαιότητα τους έδινε τις μέγιστες αμειβόμενες διακοπές και χρόνο παραμονής. Είναι απίθανο να εγκατασταθούν λιγότερο σε μια νέα θέση.

Οι εργαζόμενοι σε εξαιρούμενες επαγγελματικές, τεχνικές ή διευθυντικές θέσεις, όπως οι προγραμματιστές λογισμικού, το προσωπικό HR, οι ελεγκτές και το μάρκετινγκ, αναμένουν ότι οι πληρωμένες διακοπές θα συνοδεύσουν την εργασία τους. Οι εν λόγω υπάλληλοι είναι απίθανο να δεχτούν θέσεις σε εταιρείες που δεν προσφέρουν αμειβόμενο χρόνο διακοπών για διακοπές.

Σε καμία περίπτωση, οι μισθωτοί είναι λιγότερο πιθανό να έχουν πραγματοποιήσει διακοπές ή λαμβάνουν λιγότερες αμειβόμενες διακοπές από τους εξαιρούμενους ή μισθωτούς τους. Οι εργαζόμενοι με μερική απασχόληση και οι έκτακτοι υπάλληλοι έχουν σπάνια διακοπές.

Οι συμβασιούχοι υπάλληλοι ή σύμβουλοι δεν λαμβάνουν αμειβόμενες διακοπές και δεν τους περιμένουν. Όμως, ένας συμβασιούχος εργαζόμενος που απασχολείται από την αναθέτουσα εταιρεία, όχι ο εργοδότης του οποίου ο τόπος εργασίας εργάζεται, μπορεί να λαμβάνει τις αμειβόμενες διακοπές από την αναθέτουσα εταιρεία.

Αμειβόμενες διακοπές στις ΗΠΑ για όλους τους υπαλλήλους

Οι αμειβόμενες διακοπές αποτελούν φυσιολογικό μέρος ενός πακέτου αποζημιώσεων και παροχών που προσφέρονται από τους εργοδότες για την προσέλκυση και διατήρηση εργαζομένων. Αυτά συνήθως αναφέρονται σε επιστολή προσφοράς εργασίας και εμφανίζονται σε ένα εγχειρίδιο των εργαζομένων.

Όλο και περισσότερο, οι διακοπές που πραγματοποιούνται με ανταγωνιστική άδεια και άλλα ωφελήματα από το ωράριο είναι αποφασιστικής σημασίας για την ικανότητα του εργοδότη να προσελκύει τους καλύτερους εργαζόμενους που έχουν ικανότητες που είναι κρίσιμες για τη λειτουργία της επιχείρησης.

Το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας αναφέρει ότι για την κατηγορία όλοι οι εργαζόμενοι με πλήρες ωράριο, "Το εβδομήντα επτά τοις εκατό των ιδιωτικών εργαζομένων στη βιομηχανία είχε πρόσβαση στις αμειβόμενες διακοπές το Μάρτιο του 2017. Κατά μέσο όρο αυτοί οι εργαζόμενοι έλαβαν 8 αμειβόμενες Οι επαγγελματίες, οι τεχνικοί και οι σχετικοί υπάλληλοι έχουν κατά μέσο όρο 8,5 καταβληθείσες διακοπές, ενώ οι υπάλληλοι γραφείων και των πωλήσεων κατά μέσο όρο έχουν καταβάλει 7.7 διακοπές.

Οι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι έχουν ετήσιο πρόγραμμα διακοπών που έχει οριστεί από το Γραφείο Διαχείρισης Προσωπικού των ΗΠΑ. Toolkit Επιχειρηματικής Ιδιοκτησίας από το Wolters Kluwer προσφέρει έναν εύχρηστο οδηγό για τις διακοπές που έχουν πραγματοποιηθεί από το κράτος.

Κοινές Αμειβόμενες Διακοπές

Οι πιο συνηθισμένες αργίες στις ΗΠΑ είναι οι εξής:

• Πρωτοχρονιά,
• Ημέρα Μνήμης,
• Πάσχα
• Ημέρα Ανεξαρτησίας (4 Ιουλίου),
• Ημέρα Εργασίας,
• Ημέρα των Ευχαριστιών, και
• Ημέρα των Χριστουγέννων.

Επιπλέον, ορισμένοι οργανισμοί προσθέτουν:

• Τα γενέθλια της Ουάσιγκτον ή την ημέρα του Προέδρου,
• Καλή Παρασκευή,
• Μάρτιν Λούθερ Κινγκ,
• Ημέρα Βετεράνων,
• Ημέρα του Κολόμβου,
• Παρασκευή μετά την ημέρα των ευχαριστιών,
• Παραμονή Χριστουγέννων ή / και παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Άλλες εταιρείες προσφέρουν μια πλωτή άδεια που οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν ανάλογα με τις ανάγκες. Περίπου το 30% των εργοδοτών προσφέρουν πλωτές διακοπές σύμφωνα με μελέτη της Εταιρείας Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού (SHRM). (Πρέπει να είστε μέλος για να έχετε πρόσβαση στις πληροφορίες για τις αμειβόμενες διακοπές.) Άλλες εταιρείες προσφέρουν αμειβόμενες διακοπές για τα γενέθλια του εργαζομένου ή / και την ημέρα των εκλογών.

Σχετικά με τις Αμειβόμενες Διακοπές

Συνολικά, η άδεια αδειών μετ 'αποδοχών που παρέχεται από τους εργοδότες ήταν πιο κοινή για τις κοσμικές διακοπές. Η μελέτη SHRM διαπίστωσε ότι το ποσοστό των εργοδοτών που έκλεισαν για κάθε μία από αυτές τις διακοπές ήταν ως εξής.

Πρωτοχρονιά: Κυριακή, 1 Ιανουαρίου (90 τοις εκατό)

Δευτέρα μετά την Πρωτοχρονιά: Δευτέρα, 2 Ιανουαρίου (72 τοις εκατό)

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, νεώτερος Ημέρα: Δευτέρα, 16 Ιανουαρίου (39%)

Κινεζική και Βιετναμέζικη Πρωτοχρονιά: Σάββατο 28 Ιανουαρίου (2%)

Ημέρα Προέδρου: Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου (34%)

Τέλη Τετάρτη: Τετάρτη, 1 Μαρτίου (0 τοις εκατό)

Την πρώτη μέρα του Πάσχα: Τρίτη, 11 Απριλίου (λιγότερο από 1 τοις εκατό)

Η δεύτερη μέρα του Πάσχα: Τετάρτη 12 Απριλίου (λιγότερο από 1 τοις εκατό)

Μεγάλη Παρασκευή: Παρασκευή 14 Απριλίου (27%)

Κυριακή του Πάσχα: Κυριακή, 16 Απριλίου (51 τοις εκατό)

Δευτέρα μετά το Πάσχα: Δευτέρα, 17 Απριλίου (4%)

Παρασκευή πριν από την Ημέρα Μνήμης: Παρασκευή 26 Μαΐου (3%)

Η αρχή του Ραμαζανιού: Σάββατο 27 Μαΐου (2%)

Ημέρα Μνήμης: Δευτέρα 29 Μαΐου (93 τοις εκατό)

Οι πλωτές διακοπές προσφέρουν στους εργαζόμενους τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν αμειβόμενο χρόνο για να γιορτάσουν τις θρησκευτικές αργίες. Οι υπάλληλοι μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν δυναμικό PTO, προσωπικές μέρες ή ημέρες πληρωμένων διακοπών για να πληρώσουν για θρησκευτικές εορταστικές εκδηλώσεις και οικογενειακές διακοπές.

• Ημέρα Πρωτοχρονιάς και / ή Ημέρα των Ευχαριστιών (99%)
• Ημέρα Εργασίας και / ή Ημέρα Μνήμης (98%)
• Ημέρα Ανεξαρτησίας (97%)

Όταν οι εργαζόμενοι πρέπει να εργάζονται για τις αμειβόμενες διακοπές

Η μελέτη SHRM που αναφέρθηκε προηγουμένως, διαπίστωσε ότι "Περισσότερο από το ήμισυ (57%) των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι οι οργανώσεις τους πληρώνουν ένα ασφάλιστρο για τους εργαζόμενους που εργάζονται για διακοπές όταν ο οργανισμός θα είναι κανονικά κλειστός. πληρώνουν μισό χρόνο, ενώ το 19% πληρώνει υπερωρίες και το 21% πληρώνει κάποιο άλλο είδος πριμοδότησης."

Δείτε ένα τυπικό πρόγραμμα διακοπών για τον ιδιωτικό τομέα και τον δημόσιο τομέα στις Η.Π.Α.