Ποια είναι η λειτουργία της Εθνικής Επιτροπής Εργασιακών Σχέσεων;

Το Εθνικό Συμβούλιο Εργασιακών Σχέσεων (NLRB) είναι μια ομοσπονδιακή υπηρεσία που ιδρύθηκε από το Κογκρέσο το 1935 για τη διαχείριση του Εθνικού Νόμου Εργασιακών Σχέσεων (NLRA).

Το NLRB διασφαλίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων να οργανώνουν και να αποφασίζουν εάν θα έχουν ή όχι συνδικαλιστικές οργανώσεις ως εκπρόσωποι των διαπραγματεύσεών τους με τους εργοδότες τους. Ο οργανισμός δρα επίσης για την πρόληψη και την αντιμετώπιση αθέμιτων εργασιακών πρακτικών που διαπράττονται από εργοδότες και συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα.

Το NLRB προστατεύει τα δικαιώματα των περισσότερων υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα να συνεργαστούν, με ή χωρίς ένωση, για να βελτιώσουν τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας τους.

Το NLRB είναι επιφορτισμένο επίσης με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργοδοτών με δίκαιο και νόμιμο τρόπο. Ωστόσο, δεδομένου ότι τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου είναι πολιτικά διορισμένα, ορισμένοι πιστεύουν ότι η ερμηνεία της NLRA αντικατοπτρίζει το πολιτικό κόμμα στην εξουσία κατά τη στιγμή της απόφασης.

Το NLRB αποτελείται από ένα πενταμελές συμβούλιο το οποίο ορίζει ο πρόεδρος και επιβεβαιώνεται από τη Γερουσία. Επίσης, απασχολεί 40 δικαστές διοικητικού δικαίου που βοηθούν στην εκδίκαση υποθέσεων.

Το NLRB βοηθά στις εργασιακές σχέσεις με διάφορους ειδικούς τρόπους. Όταν οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα πρέπει να διεξαγάγουν εκλογές για να σχηματίσουν ή να αποποιηθούν ενώσεις, το NLRB μπορεί να επιβλέπει τη διαδικασία.

Επιπλέον, το NLRB διερευνά τις χρεώσεις, επιβάλλει παραγγελίες και βοηθά να διαπραγματευτεί τους συμβιβασμούς όταν είναι απαραίτητο.

Εθνικός νόμος για τις εργασιακές σχέσεις

Το NLRA είναι ο βασικός νόμος που διέπει τις σχέσεις μεταξύ συνδικάτων και εργοδοτών του ιδιωτικού τομέα. Η πράξη εγγυάται το δικαίωμα των εργαζομένων να οργανώνουν και να διαπραγματεύονται συλλογικά με τους εργοδότες τους.

Η πράξη διασφαλίζει ότι οι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι που δεν συμμετέχουν στην ένωση, οι οποίοι εντάσσονται, υποστηρίζουν ή συνδράμουν τα συνδικάτα, δεν μπορούν να υποστούν διακρίσεις από τους εργοδότες τους ή από τα σωματεία τους.

Το NLRB προστατεύει επίσης μη συνδικαλιστικές ομάδες δύο ή περισσοτέρων εργαζομένων οι οποίοι προσπαθούν, χωρίς ένωση, να διαπραγματευτούν με τον εργοδότη τους μισθούς, παροχές και συνθήκες εργασίας.

Οι εργαζόμενοι που δεν είναι μέλη του συνδικάτου θεωρούνται γενικά υπάλληλοι. Οι εργοδότες μπορούν να τερματίσουν, να υποβιβάσουν, να μεταβιβάσουν ή να προωθήσουν τους εργαζόμενους χωρίς επίβλεψη. Οι εργαζόμενοι που πιστεύουν ότι έχουν υποστεί διακρίσεις ή έχουν υποστεί αθέμιτες πρακτικές εργασίας θα πρέπει να ζητήσουν συμβουλές.

Υποβολή χρεώσεων με το NLRB

Οι υπάλληλοι, εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών οργανώσεων και οι εργοδότες που πιστεύουν ότι έχουν παραβιαστεί τα δικαιώματά τους στο πλαίσιο της NLRA μπορούν να καταθέσουν κατηγορίες για αθέμιτες εργασιακές πρακτικές στο πλησιέστερο περιφερειακό γραφείο της NLRB.

Αφού η επιτροπή διερευνά και αποφασίσει, η πλειονότητα των μερών συμμορφώνεται οικειοθελώς με τις αποφάσεις του συμβουλίου. Σε αντίθετη περίπτωση, ο γενικός σύμβουλος του οργανισμού πρέπει να επιδιώξει την εκτέλεση στο αμερικανικό Εφετείο. Τα μέρη στις υποθέσεις μπορούν επίσης να ζητήσουν επανεξέταση των δυσμενών αποφάσεων στα ομοσπονδιακά δικαστήρια.

Για παράδειγμα, σε μια απόφαση του 2001, η NLRB έκρινε ότι οι ομάδες εργαζομένων στο εργοστάσιο Crown Cork & Seal δεν μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως οργανώσεις εργασίας δεδομένου ότι είχανεποπτική αρχή να προγραμματίσει και να εφαρμόσει τις αποφάσεις τους Ένα προηγούμενο περιφερειακό γραφείο της NLRB είχε βρει υπέρ ενός καταγγέλλοντος υπαλλήλου. Μια απόφαση δικαστηρίου που βρέθηκε υπέρ της εταιρείας και της NLRB υποστήριξε αυτό το συμπέρασμα.