Η συντριβή του αεροπλάνου που σκότωσε τη μπάντα του Reba McEntire

Οποιοσδήποτε αεροσκάφος συντριβής που εμπλέκει μια διασημότητα κερδίζει φυσικά μεγάλη προσοχή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και η αεροπορική συντριβή του 1991 που σκότωσε οκτώ μέλη του συγκροτήματος της Reba McEntire δεν είναι διαφορετική.

Αυτό το αεροπορικό δυστύχημα θα πρέπει να χρησιμεύει ως προειδοποίηση για τους πιλότους παντού σχετικά με διάφορα θέματα, όπως διαδικασίες αναχώρησης, κινδύνους νυχτερινής πτήσης, ελεγχόμενη πτήση στο έδαφος, αξιολόγηση κινδύνου, εκκαθαρίσεις VFR / IFR και ο ρόλος των ειδικών υπηρεσιών πτήσεων συμβουλές σχετικά με την πτήση.

Λεπτομέρειες σχετικά με τη συντριβή αεροπλάνου McEntire Band

Σύμφωνα με την έκθεση ατυχημάτων NTSB, τα αεροσκάφη Hawker Siddeley DH.125-1A / 52 (μια παλαιότερη έκδοση του Hawker 800) κατέρρευσαν σε ένα βουνό μετά την απογείωση από το Brown Field Municipal Airport στις 16 Μαρτίου 1991. Οι δύο πιλότοι και οκτώ επιβάτες επί του σκάφους σκοτώθηκαν.

Η πτήση επρόκειτο να λειτουργήσει με ένα όργανο πτήσης από το Brown Field, το οποίο βρίσκεται λίγο έξω από τον εναέριο χώρο κατηγορίας Β του Σαν Ντιέγκο, στο Amarillo του Τέξας, το οποίο θα χρησίμευε ως στάση πριν από τη συνέχιση της πτήσης. Ο χειριστής μίλησε τρεις φορές στον ειδικό πτητικής υπηρεσίας σε μια προσπάθεια να καταλάβει πώς να αναχωρήσει καλύτερα το αεροδρόμιο.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης συνομιλίας με τον ειδικό πτητικής υπηρεσίας, ο χειριστής υπέβαλε ένα σχέδιο πτήσης IFR. Ήταν περίπου στις 11:20 μ.μ. τοπική ώρα και ο πιλότος ρώτησε να αναχωρήσει από το αεροδρόμιο βάσει VFR και να πάρει την εκκαθάριση του IFR όταν ήταν αερομεταφερόμενη. Το σύντομο ζήτησε από τον πιλότο να εξοικειωθεί με τη διαδικασία αναχώρησης και ο πιλότος είπε: "Όχι, όχι πραγματικά".

Ο ειδικός της πτητικής υπηρεσίας προσπάθησε στη συνέχεια να αναζητήσει τις διαδικασίες αναχώρησης για να μεταδώσει τις πληροφορίες στον πιλότο και υπήρξε κάποια σύγχυση σχετικά με τον εντοπισμό των διαδικασιών.

Περίπου στις 11:53 μ.μ. ο χειριστής κάλεσε πάλι τον ειδικό πτητικής υπηρεσίας και ανέφερε ότι δεν μπόρεσε να βρει την τυποποιημένη διαδικασία αναχώρησης του οργάνου που ανέφερε ο ειδικός. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, οι διαδικασίες διαβάζονταν στον πιλότο. Ο χειριστής δήλωσε ότι αυτό ήταν όλο που χρειαζόταν και το τηλεφώνημα έληξε.

Ο πιλότος κάλεσε για τρίτη φορά στις 12:28 π.μ. και αμφισβήτησε τη χρήση μιας διαδικασίας αναχώρησης IFR που θα τον οδηγούσε στο όριο του εναέριου χώρου κατηγορίας Β χωρίς εκκαθάριση κατηγορίας Β. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου τηλεφώνου, ο πιλότος ρώτησε τον ειδικό για τη διαδικασία αυτή, υπενθυμίζοντας του ότι σκόπευε να αναχωρήσει από τη VFR και υποδεικνύοντας ότι πιθανότατα θα αναχωρήσει στα βορειοανατολικά και θα παραμείνει VFR κάτω από 3.000 πόδια. Η συντομογραφία συμφώνησε.

Επιπλοκές κατά τη διάρκεια της πτήσης

Ούτε ο ειδικός της πτητικής υπηρεσίας ούτε ο πιλότος έλαβαν υπόψη το ανερχόμενο έδαφος ανατολικά του αεροδρομίου και κανένας από αυτούς δεν σημείωσε ότι το ελάχιστο υψόμετρο (MSA) ανατολικά του αεροδρομίου, προς την αναχώρηση, ήταν 7.600 πόδια - πολύ πάνω από το Υψόμετρο 3.000 ποδιών που ο πιλότος επέλεξε να πετάξει. Το ελάχιστο ασφαλές υψόμετρο VFR για τον συγκεκριμένο τομέα ήταν 6.900 πόδια.

Το αεροπλάνο αναχώρησε στις 1:41 π.μ. Ο καιρός σε ένα κοντινό αεροδρόμιο αναφέρθηκε ότι είναι ξεκάθαρο, η ορατότητα ήταν τουλάχιστον 10 μίλια και οι άνεμοι ήταν ήρεμοι. Μόλις ένα λεπτό μετά την απογείωση, το αεροσκάφος ήρθε σε επαφή με τη μονάδα ελέγχου προσέγγισης για να ζητήσει την εκκαθάριση του IFR και του είπαν ότι η εκκαθάρισή του είχε τερματιστεί, αλλά να παραμείνει δίπλα και ο ελεγκτής θα το επαναφέρει στο σύστημα.

Το αεροπλάνο συνετρίβη στα βουνά του San Isidro σε υψόμετρο περίπου 3.300 ποδών λίγα λεπτά μετά την απονομή του κώδικα squawk από την ATC. Η κορυφή της οροσειράς, σύμφωνα με το τμήμα VFR, κάθεται σε περίπου 3.550 πόδια.

Διερεύνηση της σύγκρουσης

Σύμφωνα με τους ανακριτές, η πτέρυγα του αεροπλάνου έπληξε την κορυφή του βουνού και έσπειρε πολλές φορές, διασκορπίζοντας τα συντρίμμια σε μια ευρεία περιοχή. Η έκθεση NTSB διαπίστωσε ότι η πιθανή αιτία του ατυχήματος είναι:

Ακατάλληλο σχεδιασμό / απόφαση του χειριστή, αδυναμία του χειριστή να διατηρήσει το σωστό υψόμετρο και εκκαθάριση πάνω σε ορεινό έδαφος και αδυναμία επαρκούς παρακολούθησης της προόδου της πτήσης. Παράγοντες που σχετίζονται με το ατύχημα ήταν: ανεπαρκείς πληροφορίες εδάφους που παρείχε ο ειδικός στις υπηρεσίες πτήσης κατά τη διάρκεια της προπληρωμένης ενημέρωσης, αφού ο χειριστής ζήτησε πληροφορίες σχετικά με την αναχώρηση σε χαμηλό υψόμετρο, το σκοτάδι, το ορεινό τοπίο, την έλλειψη εξοικείωσης του χειριστή με τη γεωγραφική περιοχή, εξοικείωση με το αεροσκάφος.

Το ατύχημα αυτό είναι μια προειδοποιητική ιστορία για όλους τους πιλότους να προσέχουν όταν αναχωρούν είτε το VFR είτε το IFR το βράδυ, ειδικά σε άγνωστες περιοχές. Η σύγκρουση μπορεί να είχε αποφευχθεί εάν αυτοί οι πιλότοι έλαβαν εκκαθάριση IFR στο έδαφος ή εξέτασαν το ελάχιστο ύψος τομέα (MSA) σε προσέγγιση προσέγγισης IFR ή διάγραμμα αναχώρησης ή διάγραμμα VFR.