Πώς το προσωπικό του ανθρώπινου δυναμικού πρέπει να σκεφτεί τα θέματα κάθε μέρα

Η ερώτηση των εργαζομένων φαίνεται απλή, ευθεία και πρέπει να είναι εύκολη η απάντηση. Σωστά? Όχι αν η δουλειά σας είναι στο ανθρώπινο δυναμικό. Ακόμη και το απλούστερο ερώτημα των εργαζομένων δημιουργεί αμέτρητες κόκκινες σημαίες για την ομάδα HR του εργοδότη. Για άλλη μια φορά, περπατάτε αυτό το πενταπλό μονοπάτι. Πώς ικανοποιείτε και τα πέντε ενδιαφερόμενα μέρη, ενώ αντιμετωπίζετε δίκαια τον σημερινό υπάλληλο;

Τι είναι καλύτερο για τον εργοδότη; Τι είναι καλύτερο για τον υπάλληλο; Τι είναι νόμιμο ή απαιτείται από κυβερνητική υπηρεσία; Τι θέτει το προηγούμενο για μελλοντικές αποφάσεις και δίκαιη μεταχείριση των εργαζομένων; Ποια απόφαση θα σας πάρει εναντίον όλων των ταυτόχρονων δαπανών και επιδείνωσης;

Δεν μπορείτε να αποφασίσετε αν η απόφαση δεν ικανοποιήσει και τους πέντε ενδιαφερόμενους - σε κάποιο βαθμό. Είναι πραγματικά περίεργο ότι μερικές φορές είναι ο ενδιαφερόμενος εργαζόμενος που υποφέρει; Ακολουθεί ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι πρέπει να σκέφτονται και να λαμβάνουν αποφάσεις για να απαντήσουν σε μια ερώτηση των εργαζομένων. Ας χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα την τροποποίηση αυτής της πολιτικής ταξιδιωτικών εκθέσεων της εταιρείας.

Πώς σκέφτεται ο ΥΕ, λαμβάνει αποφάσεις και απαντά σε ερωτήσεις

Η ερώτηση που έδωσε ένας αναγνώστης φάνηκε αρκετά απλή. Ένας υπάλληλος, ο οποίος ταξιδεύει στην επιχείρηση των επιχειρήσεων για εμπορικές εκθέσεις και άλλες εκδηλώσεις πελατών, ήθελε να επεκτείνει το χρόνο του στην πόλη εκδήλωση χρησιμοποιώντας το χρόνο διακοπών. Κανένα πρόβλημα.

Δεν υπάρχει πρόβλημα, δηλαδή, μέχρι που ο ΥΕ τον ενημέρωσε για τον τρόπο με τον οποίο θα χρεωθούν οι ημέρες κατά του χρόνου των διακοπών του. Με συμπάθεια τόσο στον ΥΕ όσο και στον υπάλληλο, εδώ πρέπει να σκεφτεί κανείς και να πάρει αποφάσεις ένα ανθρώπινο άτομο.

Ο εργαζόμενος ταξίδεψε την Κυριακή σε εμπορική έκθεση. (Δεν υπάρχει πρόβλημα με αυτόν τον χρόνο ταξιδιού, η εταιρεία, σύμφωνα με την πολιτική, ότι όλοι οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν, δεν πληρώνει το χρόνο ταξιδιού του Σαββατοκύριακου για τους απαλλασσόμενους υπαλλήλους.) Ο εργαζόμενος εργάστηκε από Δευτέρα έως Τετάρτη στο συνέδριο και ήθελε να ξεκινήσει τη χρήση της ημέρας των διακοπών μετά το συμβάν.

Εντάξει, είπε ο διευθυντής HR, την Πέμπτη και την Παρασκευή είναι ημέρες διακοπών. Όχι, απάντησε ο υπάλληλος, την Πέμπτη, θα ταξίδευα κανονικά στην εταιρεία. δεδομένου ότι η ημέρα αυτή θα πρέπει να καταβληθεί ως μέρος της κανονικής εβδομάδας εργασίας μου, δεν είναι δίκαιο να με κάνει να πάρω μια ημέρα διακοπών για να καλύψει την Πέμπτη. Είσαι μαζί μου?

Το HR Thinking and Decision-Making ξεκινά να αναδύεται

Εντάξει, λέει ο διευθυντής HR, του οποίου η πρώτη τάση είναι να χρεώνει την Πέμπτη ως ημέρα διακοπών, αφού ο υπάλληλος δεν χρησιμοποιεί στην πραγματικότητα την ημέρα για να επιστρέψει στην εταιρεία. Το πρόσωπο ΥΕ, σωστά, δεν θέλει να χρειαστεί να κάνει αποφάσεις λήξης χρόνου των εργαζομένων κατά περίπτωση για τους υπαλλήλους που συμμετέχουν σε εκδηλώσεις που χρηματοδοτούνται από την εταιρεία.

Ελέγχοντας με δυο CEOs και άλλο πρόσωπο HR, και οι δύο αποφάσεις είχαν υποστηρικτές. Εάν ο εργαζόμενος αναμενόταν να επιστρέψει από τη διάσκεψη την Τετάρτη και να εργαστεί την Πέμπτη, τότε η Πέμπτη θα είναι ημέρα διακοπών.

Εάν η Πέμπτη κανονικά θα ήταν ημέρα ταξιδιού, θα θεωρούταν εργάσιμη ημέρα, όχι ως ημέρα διακοπών. Υπό κανονικές συνθήκες, ο ίδιος θα ταξιδέψει πίσω ούτως ή άλλως και η εταιρεία δεν πρέπει να τον τιμωρήσει επειδή επέκτεινε την παραμονή του με διακοπές.

Όμως, έχει επιλέξει να μην ταξιδέψει πίσω, αλλά να πάει για διακοπές, είπαν οι διαφωνούντες. Αυτό δεν είναι το πρόβλημα της εταιρείας και πληρώνουμε μόνο για το χρόνο ταξιδιού εάν ο εργαζόμενος χρησιμοποιεί την ημέρα της εβδομάδας για να ταξιδέψει πίσω. Δεδομένου ότι δεν πληρώνουμε για κανένα χρόνο ταξιδιού τα σαββατοκύριακα και δεν υπάρχει μια ημέρα ταξιδιού, οι εργαζόμενοι πρέπει να πληρώνονται μόνο εάν εργάζονται.

Επιπλέον, κανονικά ένας υπάλληλος, αν δεν είχε ανατεθεί σε τελετουργικό περίπτερο, αναμένεται να ταξιδέψει πίσω την Τετάρτη και να αναφερθεί για εργασία την Πέμπτη.Θα μπορούσε να κανονίσει να φτάσει αργά με τον διευθυντή του εάν η πτήση του ήταν κόκκινα μάτια.

Σε αυτή την περίπτωση, δεν τίθεται θέμα, την Πέμπτη χρεώνεται ως ημέρα διακοπών. Αλλά, τι έχει περάσει η πρακτική στην εταιρεία; Οι εργαζόμενοι αναμένεται να επιστρέψουν την Τετάρτη, ει δυνατόν, ή είναι η κανονική ημέρα ταξιδιού για επιστροφή.

Οι περισσότεροι υπάλληλοι επιθυμούν να επιστρέψουν στο σπίτι και να εργαστούν το συντομότερο δυνατόν. Συνεπώς, ταξιδεύουν στην πατρίδα τους την Τετάρτη αν υπάρχει πιθανή πτήση, αντί να ξοδεύουν μια νύχτα από μόνα τους σε μια παράξενη πόλη που δεν έχει τίποτα να κάνει.

Πρόκειται επίσης για ζήτημα ιδιωτικού και δημόσιου τομέα των εργαζομένων. Εάν είστε υπάλληλος του δημόσιου τομέα, ο οποίος συχνά εργάζεται υπό τις διαπραγματευόμενες συνθήκες μιας σύμβασης εργασίας, περιμένετε να θεωρηθούν πληρωμές για κάθε λεπτό που εργάζεστε. Εάν δεν είναι σε άμεση αποζημίωση, ένας υπάλληλος του δημόσιου τομέα αναμένει το χρόνο εργασίας για τις ώρες εργασίας και θα περίμενε να πληρώνεται και για το ταξίδι το Σαββατοκύριακο.

Αυτή η σκέψη είναι αναισθητική σε έναν εργοδότη του ιδιωτικού τομέα ο οποίος αναμένει τους απαλλασσόμενους υπαλλήλους να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους και να επιτύχουν τους στόχους. Στην πραγματικότητα, η σκέψη σαν ένας ωρομίσθιος υπάλληλος θα εμποδίσει την καριέρα σας και θα σας κάνει λιγότερο αξιολογημένους ως υπάλληλοι. Εδώ είναι μερικές προηγούμενες σκέψεις για την αποζημίωση των εργαζομένων για το χρόνο ταξιδιού.

Αν ο εργαζόμενος είναι ωρομίσθιος ή ανύπαρκτος υπάλληλος, οι εργοδότες πρέπει να λάβουν υπόψη τον χρόνο ταξιδίου που καταβάλλεται, καθώς και τις ώρες εργασίας που πραγματοποιήθηκαν στο συνέδριο. Όταν ένας εργαζόμενος είναι επιλέξιμος για υπερβολική διάρκεια, αυτοί οι κανονισμοί ισχύουν ακόμη και στο δρόμο.

(Αυτή είναι μια από τις θεωρίες σχετικά με το λόγο για τον οποίο οι εργαζόμενοι που δεν απασχολούνται σπάνια καλούνται να ταξιδεύουν για εκδηλώσεις και εκπαίδευση των πελατών., όσο οι κανόνες αυτοί μπορούν να παρεμποδίσουν την αξιοποίηση και την εξέλιξη της σταδιοδρομίας των ωρομίσθιων εργαζομένων, οι συμπάθειες για τις ανθρώπινες σχέσεις είναι με τους εργοδότες.)

Σκέψεις για την απόφαση για το HR σχετικά με την πολιτική εμπορικών εκθέσεων

Το επόμενο πρόβλημα που πρέπει να εξετάσει το HR, στην προκειμένη περίπτωση, είναι ότι πολλοί εργαζόμενοι ταξιδεύουν συχνά για εμπορικές εκθέσεις και άλλα εταιρικά γεγονότα. Σε αυτή την περίπτωση, μια απόφαση έχει εκτεταμένες συνέπειες για τον εργοδότη και αποφάσεις σχετικά με άλλες αιτήσεις εργαζομένων στο μέλλον.

Μήπως η ΥΕ θέλει πραγματικά να λάβει αυτές τις αποφάσεις κατά περίπτωση; Σε ποιο σημείο αρχίζει η εργασία και λήγουν οι διακοπές; Όταν η εμπορική έκθεση λήγει στις 4 μ.μ. την Τετάρτη?

Πότε το τελευταίο αεροπλάνο αναχωρεί για την πόλη του εργαζομένου την Τετάρτη το απόγευμα; Τι γίνεται αν δεν υπάρχει αεροπλάνο την Τετάρτη; Πόση τεκμηρίωση και έρευνα θα πρέπει να απαιτήσει το ανθρώπινο δυναμικό στο μέλλον από άλλους υπαλλήλους για να διασφαλίσει ότι οι αποφάσεις λογιστικής αδράνειας της εταιρείας είναι συνεπείς και δίκαιες;

Σε κάποιο σημείο, ο ΥΕ πρέπει να καθορίσει ότι μια απόφαση υπέρ του να επιτρέπεται σε αυτόν τον υπάλληλο να χρησιμοποιεί την Πέμπτη ως ημέρα διακοπών έχει πάρα πολλές συνέπειες για παρόμοια αιτήματα στο μέλλον. Ο εργαζόμενος θα αισθάνεται κατανοητά δυστυχισμένος.

Όμως, κανείς στον ΥΕ, τον οποίο γνωρίζω, δεν θέλει να ξοδέψει το χρόνο εργασίας του ως αστυνομικός για την χρέωση του χρόνου. Ο εργαζόμενος επιλέγει να μην ταξιδέψει πίσω με χρόνο που πληρώνει. μπορεί να ταξιδέψει πίσω εάν θέλει την αμοιβή του, και μετά να πάει για διακοπές. Οποιαδήποτε άλλη απόφαση ανοίγει πολύ μεγάλη από ένα κουτί σκουληκιών.

Μια τελευταία σκέψη για το άτομο HR περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο οι εργαζόμενοι έχουν αντιμετωπιστεί στο παρελθόν. Οι εργαζόμενοι γενικά ταξιδεύουν την Τετάρτη το βράδυ ή την Πέμπτη Αν Πέμπτη, αναμένεται να εμφανιστεί στο γραφείο; Εάν το βράδυ της Τετάρτης, πόσο από την Πέμπτη αναμένεται να λειτουργήσει;

Αν κατά την κανονική πορεία της επιχείρησής του είχε επιστρέψει την Τετάρτη το βράδυ, τότε η Πέμπτη θα πρέπει να θεωρηθεί ως διακοπές. Αν κατά την κανονική πορεία των επιχειρήσεων θα ταξίδευε την Πέμπτη, αλλά αναμένεται να εμφανιστεί και στο χώρο εργασίας την Πέμπτη, τότε η Πέμπτη θα χρεωθεί ως ημέρα διακοπών.

Α, είναι η πρώτη φορά που συναντήσατε αυτήν την ερώτηση; Μεγάλος. Έχετε την ευκαιρία να ορίσετε το προηγούμενο και να καθορίσετε την ταξιδιωτική πολιτική και πρακτικές της εταιρείας σας.

Πιθανόν να προσθέσετε ακόμη και την απόφασή σας στο εγχειρίδιο των εργαζομένων, έτσι ώστε όλοι οι εργαζόμενοι να γνωρίζουν τη θέση της γης για να καθοδηγήσουν τη λήψη αποφάσεων στο μέλλον.

Η ΕΔ αποκτά μια λύση

Τι συμβαίνει αυτό για μια λύση στην τρέχουσα ερώτηση; Πώς χειρίστηκε η εταιρεία το ταξίδι των εργαζομένων στις εμπορικές εκθέσεις και τις εκδηλώσεις πελατών στο παρελθόν; Οι εργαζόμενοι πετούν πίσω εκείνο το βράδυ και εργάζονται την επόμενη μέρα ή η εταιρεία τους δίνει το περιθώριο ελιγμών και τους αφήνουν να πετάξουν την επόμενη μέρα μετά την εκδήλωση και να αναφέρουν την εργασία τους την επόμενη μέρα;

Καθορίστε τι έχει κυβερνήσει τη διαχείριση αυτών των πρακτικών στο παρελθόν, σύμφωνα με μερικούς από τους διευθυντές σας που είναι υπεύθυνοι για τους υπαλλήλους που παρακολουθούν εκδηλώσεις που αντιμετωπίζουν πελάτες. Η προηγούμενη πρακτική θα καθορίσει τη χρήση μιας ημέρας διακοπών - ή όχι - για την απουσία την Πέμπτη.

Τι συμβαίνει αν ανακαλύπτετε -όπως είναι πιθανό- ότι οι πρακτικές είναι ασυνεπείς σε όλους τους τομείς και δεν υπάρχει σαφής προηγούμενη πρακτική; Σχεδιάστε τη γραμμή στην άμμο. Ενημερώστε τον υπάλληλο που ζητάει σήμερα, ο οποίος δεν διέθετε κανόνες για να τον καθοδηγήσει, ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει μια ημέρα διακοπών για την Πέμπτη. Επειτα:

• Αναπτύξτε την πολιτική σας,
• Προσθέστε την πολιτική στο εγχειρίδιο των εργαζομένων,
• Εκπαίδευση υπαλλήλων που ταξιδεύουν για την αναθεωρημένη πολιτική,
• Ας ενημερώσουμε τα διευθυντικά στελέχη ότι η διακριτική ευχέρεια της διοίκησης δεν θα καθοδηγήσει πλέον τις αποφάσεις ταξιδιών των εργαζομένων, επειδή οι αποφάσεις δεν ήταν συνεπείς και δίκαιες και
• Χρησιμοποιήστε τη νέα πολιτική για να κάνετε συνεχείς και δίκαιες αποφάσεις στο μέλλον.

Γλώσσα πολιτικής ταξιδίων για το μέλλον

Σε μια εταιρεία όπου οι εργαζόμενοι ταξιδεύουν συχνά για δουλειές και ειδικά αν η ομάδα των εργαζομένων είναι μεγάλη, θα ήταν ένας εφιάλτης για την εταιρεία να λαμβάνει αποφάσεις κατά περίπτωση και η εταιρεία δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι δίκαιη πέρα ​​από το συμβούλιο. Οι απαιτήσεις τεκμηρίωσης για τους υπαλλήλους προσθέτουν περιττή επιβάρυνση.

Η νίκη με καλούς, συμβάλλοντας υπαλλήλους πάνω από την ελάχιστη παρακολούθηση χρόνου είναι προσβλητική και υποτιμητική - για τον διευθυντή, τον ΥΕ και τον υπάλληλο. Και, καταστρέφει το σκοπό της εμπιστοσύνης των εργαζομένων, της αντιμετώπισης των εργαζομένων όπως οι ενήλικες και αναμένουμε από τους υπαλλήλους να λαμβάνουν υπεύθυνες αποφάσεις μέσα σε συγκεκριμένες οδηγίες.

Έτσι, ανάλογα με τις ανάγκες της εταιρείας σας, εδώ είναι η πολιτική που συνιστάται στο πλαίσιο της συνολικής ταξιδιωτικής σας πολιτικής. (Έχετε πάρα πολλές πρόσθετες αποφάσεις για μια ολοκληρωμένη πολιτική.)

Και, λοιπόν, απλά, αν έχετε μόνο δύο εργαζόμενους που ταξιδεύουν; Αγνοήστε όλη αυτή τη σκέψη και τη λήψη αποφάσεων. Duh! Οι διαχειριστές μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις για το χρόνο κατά περίπτωση.

Ταξιδεύοντας προς και από την εταιρεία Sponsored Events:

Στο (εταιρική επωνυμία), οι υπάλληλοι συχνά ταξιδεύουν για δουλειά. Οι εργαζόμενοι παρακολουθούν συναντήσεις κατάρτισης ή επαγγελματικής ένωσης, επισκέπτονται πωλητές και ανταγωνιστές, συναντιούνται με πελάτες και παρακολουθούν εμπορικές εκθέσεις και άλλα γεγονότα αλληλεπίδρασης πελατών, για να αναφέρουμε μερικά μόνο παραδείγματα. Επειδή αυτά τα γεγονότα συχνά κρατούνται σε επιθυμητές τοποθεσίες, οι εργαζόμενοι συχνά ζητούν να χρησιμοποιήσουν το PTO ή τον χρόνο διακοπών τους για να παρατείνουν τη διαμονή τους στη θέση του γεγονότος.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, η εταιρεία είναι υπεύθυνη για το κόστος των ταξιδιών των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των αεροπλάνων, των λεωφορείων, των λεωφορείων του αεροδρομίου και των απαραίτητων μεταφορών από την ημέρα που ο εργαζόμενος ταξιδεύει στην εκδήλωση μέχρις ότου ο εργαζόμενος ολοκληρώσει την επιχείρηση της εταιρείας στην εκδήλωση. Ο υπάλληλος πρέπει να λογοδοτεί για κάθε επιπλέον ημέρα της εβδομάδας που απομακρύνεται από την εργασία μετά το συμβάν ως πληρωμένο χρόνο διακοπών, χρόνος PTO ή μη αμειβόμενη άδεια με άδεια διαχείρισης.

Όλες οι δαπάνες που επιβαρύνουν τον υπάλληλο ή τους συντρόφους του ταξιδιού για ταξίδια, φαγητό, διαμονή, μεταφορά κ.λπ., ενώ παίρνουν χρόνο, πρέπει να καταβάλλονται από τον εργαζόμενο. Το τμήμα του αεροπορικού εισιτηρίου, το οποίο αγόρασε η εταιρεία για την επιστροφή του υπαλλήλου μετά την παρουσία του στο συμβάν ή το οποίο αντιστοιχούσε σε χιλιόμετρα, συνήθως καταβάλλεται για την επιστροφή του εργαζομένου από την εταιρεία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επιστροφή του εργαζομένου στο σπίτι.

Η εταιρεία δεν θα καταβάλει πρόσθετα έξοδα. Ο υπάλληλος πρέπει να λογοδοτεί για κάθε ημέρα που απογειώνεται μετά από την εκδήλωση που υποστηρίζεται από την εταιρεία.

Ναι, αυτή η μακρά απάντηση στην ερώτηση του υπαλλήλου σχετικά με τη χρήση του χρόνου διακοπών για την επέκταση του ταξιδιού της εκδήλωσής του στην εταιρεία. Αλλά, είναι ένα καλό παράδειγμα όλων των παραγόντων που πρέπει να εξετάσει ο ΥΕ στη σκέψη και στη λήψη αποφάσεων. Δεν είναι διασκεδαστικό για τον τομέα των ανθρώπινων πόρων, αλλά είναι απαραίτητη η σκέψη και η λήψη αποφάσεων για την κάλυψη των αναγκών των πέντε ενδιαφερόμενων εταιρειών.

Μη μισείτε απλά τη γλώσσα του HR; Ξεκινήστε με τη λέξη: κίνητρα.