Τι είναι ένας μη απαλλασσόμενος υπάλληλος και πώς αποφασίζεται αυτό;

Οι μη απαλλασσόμενοι υπάλληλοι είναι υπάλληλοι οι οποίοι, λόγω του είδους των καθηκόντων που ασκούν, το συνηθισμένο επίπεδο εξουσίας λήψης αποφάσεων και ο τρόπος αποζημίωσης υπόκεινται σε όλες τις προβλέψεις του νόμου περί δίκαιων εργασιακών προτύπων (FLSA), συμπεριλαμβανομένης της καταβολής υπερωριών. Οι μη απαλλασσόμενοι υπάλληλοι κανονικά υποχρεούνται να λογοδοτούν για όλες τις ώρες και τις κλασματικές ώρες που εργάζονται συνήθως χρησιμοποιώντας ένα timecard ή άλλο αυτοματοποιημένο σύστημα παρακολούθησης.

Οι εργοδότες πρέπει να αποζημιώνουν τους μη απαλλασσόμενους υπαλλήλους για όλες τις υπερωρίες που εργάζονται με το ασφάλιστρο (το χρόνο και το ένα μισό). Όλα τα κράτη έχουν αυτή την απαίτηση για ώρες υπερωριακής εργασίας ως αποτέλεσμα της αναθεώρησης του FLSA και των αναθεωρήσεων του FairPay τον Αύγουστο του 2004 που υπερισχύουν των κρατικών νόμων.

Έχει δοθεί μεγάλη προσοχή στην κατάλληλη ταξινόμηση των μη απαλλασσομένων υπαλλήλων από τότε που τέθηκαν σε ισχύ οι αναθεωρημένοι κανόνες υπερωριών. Ενώ πολλοί εξαιρούμενοι υπάλληλοι, που έχουν αναταξινομηθεί ως μη απαλλασσόμενοι υπάλληλοι, απέκτησαν την ικανότητα να κερδίζουν υπερωρίες, άλλοι, όπως οι ηγέτες των ομάδων οι οποίοι θεωρούνταν μη απαλλασσόμενοι υπάλληλοι, έχασαν την επιλεξιμότητά τους ως υπερωρίες ως υπάλληλοι που απαλλασσόντουσαν πρόσφατα.

Αλλαγές στη μη απαλλασσόμενη απασχόληση που προτάθηκαν

Κατά τη διάρκεια της θητείας του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, το Τμήμα Εργασίας εξέδωσε νέες οδηγίες που αύξησαν το ελάχιστο επίπεδο μισθών για απαλλαγή από τις υπερωρίες από τα υπάρχοντα $ 23.660 σε $ 47.476. Φυσικά, μια τέτοια τεράστια αλλαγή προκάλεσε νομικές προκλήσεις από τις επιχειρήσεις και άλλους οργανισμούς που φοβούνταν ότι θα είχαν καταστήσει επιλέξιμους για υπερωριακή αμοιβή περισσότερους από 4 εκατομμύρια απαλλασσόμενους υπαλλήλους. Εμφανίζεται η τρέχουσα κατάσταση αυτής της προσπάθειας αλλαγής κανόνα.

Σύμφωνα με την Εταιρεία Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού (SHRM), "Ένας ομοσπονδιακός δικαστής στο Τέξας έχει καταργήσει έναν ομοσπονδιακό κανόνα υπερωριών για την εποχή του Ομπάμα που θα καθιστούσε τους περισσότερους από 4 εκατομμύρια υπαλλήλους που είναι σήμερα απαλλαγμένοι από την απαίτηση για υπερωρίες.

Ο Αμερικανός περιφερειακός δικαστής Amos Mazzant παρείχε συνοπτική κρίση σε περισσότερες από 55 ομάδες επιχειρήσεων που αμφισβήτησαν τον κανόνα του 2016 της κυβέρνησης Obama που υπερδιπλασιάστηκε από 23.660 δολ. Σε 47.476 δολάρια, δηλαδή τον ελάχιστο ετήσιο μισθό που απαιτείται για να πληροί τις προϋποθέσεις του νόμου περί δίκαιης εργασίας, Το ίδιο δικαστήριο τον περασμένο Νοέμβριο μπλόκαρε τον κανόνα υπερωριών να τεθεί σε ισχύ, αλλά δεν το κήρυξε άκυρο ».

Η κατάσταση μη απαλλαγής είναι αποτέλεσμα περισσότερο από το μισθό της εργασίας

Όπως εφαρμόζεται από το 2004, ο μισθός που καταβάλλεται για τη διεκπεραίωση συγκεκριμένης εργασίας δεν είναι ο μόνος ορισμός του κατά πόσον η εργασία πληροί τις προϋποθέσεις για την αμοιβή υπερωριών. Τα καθήκοντα και οι ευθύνες της εργασίας λαμβάνονται υπόψη, καθώς πολλοί επαγγελματίες, διοικητικοί υπάλληλοι και υπάλληλοι με διαχειριστικούς τίτλους δεν δικαιούνται υπερωρίες.

Σύμφωνα με τις προτεινόμενες αλλαγές στο νόμο, όσοι έχουν κερδίσει λιγότερα από 47.476 δολάρια θα είχαν δικαίωμα υπερωριών ανεξάρτητα από τις ευθύνες τους. Στην ανωτέρω περίπτωση, οι ενάγοντες ισχυρίστηκαν ότι ο κανόνας υπερωριών του 2016 έθεσε το κατώτατο όριο μισθού τόσο υψηλό ώστε να μην έχει σημασία για τον έλεγχο των καθηκόντων.

Το ομοσπονδιακό περιφερειακό δικαστήριο συμφώνησε. "Το Κογκρέσο θέλησε αναμφίβολα να εφαρμοστεί η απαλλαγή στους υπαλλήλους που εκτελούν καθήκοντα« καλόπιστης εκτελεστικής, διοικητικής ή επαγγελματικής ικανότητας », δήλωσε ο Mazzant.

Οι υποστηρικτές των νέων κανόνων ισχυρίζονται ότι το νέο κατώτατο όριο είχε ως στόχο την προστασία των εργαζομένων από το να τους εκμεταλλευτούν οι εργοδότες τους. Πιστεύουν ότι το τότε ισχύον κατώτατο όριο υπήρχε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ήταν πολύ χαμηλό και έπρεπε να συνδεθεί με το κόστος ζωής.

Ο προτεινόμενος κανονισμός υπερωριών ήταν τεράστιος

Αν και ο στόχος αυτής της αλλαγής από την υπηρεσία εργασίας του Προέδρου Ομπάμα ήταν να καταστήσει περισσότερους ανθρώπους επιλέξιμους για χρόνο και μισό για υπερωρίες, η υιοθέτηση αυτού του νέου μισθού θα ήταν ένα τεράστιο βήμα προς τα πίσω για τους χώρους εργασίας που δεν είναι πλέον βιομηχανικά περιβάλλοντα παραγωγής του παρελθόντος.

Οι υποστηρικτές πίστευαν ότι τα εκατομμύρια των εργαζομένων θα ήταν επιλέξιμα για υπερωρίες και ότι οι εργοδότες θα είχαν αναγκαστεί να προσλάβουν περισσότερους υπαλλήλους για να ολοκληρώσουν την εργασία. Εάν η απόφαση αυτή δεν έχει καταρρεύσει, πολλοί άνθρωποι πίστευαν ότι οι εργοδότες θα είχαν περιορισμένες υπερωρίες και ότι ο νόμος θα τους ανάγκαζε να ασχοληθούν με ένα κοινωνικό σύστημα δύο επιπέδων στο χώρο εργασίας. Η κριτική επιτροπή είναι έξω για το κατά πόσο αυτή η αλλαγή θα είχε οδηγήσει σε περισσότερους μισθωτούς μισθωμένους.

Η μεγάλη αλλαγή που θα είχε συμβεί ήταν ένα πλήγμα για την ισότητα των πολιτών που πολλοί εργάτες έχουν προσφέρει τα τελευταία χρόνια για τους εργαζόμενους. Ανεξάρτητα από το πώς εξετάσατε την κατάσταση, οι νέοι μη απαλλασσόμενοι από τους κανόνες υπερωριών θα είχαν δημιουργήσει μια κοινωνία δύο επιπέδων στον εργασιακό χώρο. Οι εργαζόμενοι που πλήρωναν επί του παρόντος μισθό και ήταν ίσοι και ίσοι με όλους τους άλλους μισθωτούς εργαζόμενους θα χρειαζόταν να λογοδοτούν για ώρες και να χτυπούν ένα ρολόι χρόνου, έτσι ώστε να πούμε.

Στους αμερικανικούς χώρους εργασίας, υπήρχε πάντοτε χάσμα μεταξύ ωριαίων και μισθωτών εργαζομένων με μισθωτούς υπαλλήλους που απολάμβαναν την ιδιότητά τους ως ελίτ. Οι μισθωτοί ή οι υπάλληλοι που απαλλάσσονται από την υπηρεσία δεν έχουν ποτέ καταλογίσει τις ώρες εργασίας και είναι υπεύθυνοι για την ολοκλήρωση της δουλειάς τους, όπως κρίνουν απαραίτητο, σε οποιεσδήποτε ώρες φροντίζουν να εργάζονται επιπλέον της εργάσιμης ημέρας.

Εάν ο νόμος αυτός είχε τεθεί σε ισχύ, οι μη απαλλασσόμενοι υπάλληλοι δεν θα έχουν πλέον αυτό το καθεστώς. Οι εργοδότες που δεν ήθελαν να πληρώσουν υπερωρίες θα είχαν ζητήσει από αυτούς τους υπαλλήλους να συμμετάσχουν σε κάποια μορφή συστήματος χρονομέτρησης.

Πιθανότατα θα τους απαγόρευε να κάνουν ηλεκτρονικά μηνύματα το βράδυ ή να εργάζονται από το σπίτι, αφού αυτά τα είδη των επιλογών θα κάλυπταν αποκλειστικά τις απαλλασσόμενες θέσεις εργασίας.Πρόκειται για μια τεράστια αλλαγή από αυτό που κάνουν σήμερα πολλοί, οι οποίοι σήμερα απαλλάσσονται από την υπηρεσία.

Σε χώρους εργασίας που έχουν μετακινηθεί σταθερά προς την κατεύθυνση της απομακρυσμένης εργασίας και της τηλεργασίας, οι εργοδότες που δεν επιθυμούν να πληρώσουν υπερωρίες θα έπρεπε να απαγορεύουν αυστηρά στους νεοαποτελούμενους ωριαίους υπαλλήλους να εργάζονται εκτός ωρών εργασίας και ενδεχομένως από το σπίτι.

Στα τμήματα εξυπηρέτησης πελατών και τεχνικής υποστήριξης, οι εργαζόμενοι θα έπρεπε να πληρώνονται υπερωρίες για τη διεξαγωγή συνομιλιών με πελάτες που επεκτάθηκαν πέραν της οκτώ ωρών. Αυτά είναι μερικά από τα παραδείγματα που έρχονται στο μυαλό όταν εξετάστηκε η σχέση των νέων κανόνων υπερωριών σε σχέση με τους υπαλλήλους.

Οι εργαζόμενοι που εργάζονται επί του παρόντος ως μη απαλλασσόμενοι εργαζόμενοι δεν θα είχαν υποστεί αλλαγή. Οι σημερινοί απαλλασσόμενοι υπάλληλοι θα είχαν βιώσει το μεγαλύτερο αντίκτυπο από τους τροποποιημένους κανόνες υπερωριών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι θα είχαν εκτιμήσει τη νέα υπερωριακή αμοιβή. Οι περισσότεροι εργοδότες θα είχαν αντί να ρυθμίζουν τις ώρες εργασίας αντί να πληρώνουν τους υπερωρίες των εργαζομένων.

Αυτό θα είχε αντίκτυπο στο έργο, την επίτευξη των στόχων και την ψυχή και την αυτοεκτίμηση των νεοεισαχθέντων ωριαίων εργαζομένων - αν και θα μπορούσαν να έχουν πάρει περισσότερη αμοιβή.

Χάρη στην απόφαση του αμερικανικού περιφερειακού δικαστή Amos Mazzant, οι εργοδότες απέφευγαν μια τεράστια σφαίρα που θα επηρέαζε σοβαρά την κουλτούρα των χώρων εργασίας σε όλη τη χώρα. Αυτό επιτρέπει την αναπνοή δωματίου ενώ το κατώτατο όριο μισθών συζητείται περαιτέρω.