Πόσο καιρό είναι οι αναπτύξεις της Πολεμικής Αεροπορίας;

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι 15 ή περισσότερα χρόνια πολέμου παίρνουν το φόρο του στο στρατό. Η Πολεμική Αεροπορία ανησυχεί ειδικότερα για την καύση του προσωπικού της με την εξάπλωση των ποσοστών κατοικίας (στο εξωτερικό: στο σπίτι) σε πολλούς ειδικούς κώδικες (θέσεις εργασίας) σε αναλογία 1: 2.

Αντίθετα, ένας λόγος 1: 5 είναι πιο εύχρηστος για τις οικογένειες της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς σημαίνει ότι περάσατε 5 φορές περισσότερο στο σπίτι καθώς αναπτύσσετε. Η πραγματικότητα σε αυτόν τον στόχο δεν συμβαίνει πάντα. Ορισμένες αναπτύξεις είναι πλήρες έτος στο εξωτερικό σε μερικές θέσεις εργασίας και η στροφή προς την επόμενη ανάπτυξη είναι πολύ νωρίτερα από τέσσερα έως πέντε χρόνια. Πολλοί αερομεταφορείς μπορούν να δημιουργήσουν μέχρι και 15 ή περισσότερες αναπτύξεις σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Η Πολεμική Αεροπορία συνειδητοποιεί ότι η καύση και η έλλειψη προσωπικού σε ορισμένους ειδικούς κώδικες καθώς και οι πιλότοι σχετίζονται άμεσα.

Δόσεις εκχώρησης και ανάπτυξης προσωρινής εργασίας

Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ ενός TDY (Προσωρινή Duty Assignment) και μιας "Ανάπτυξης". Κατά μέσο όρο, το προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας αναπτύσσει πολύ λιγότερο από τους στρατιώτες, τους ναυτικούς και τους ναυτικούς. Τον Ιανουάριο του 2015, η Πολεμική Αεροπορία επικεντρώθηκε στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο αναπτύσσει τα στρατεύματά της για δεύτερη φορά σε λιγότερο από 10 χρόνια.

Ένα "TDY" είναι μια προσωρινή ανάθεση, συνήθως για να παρακολουθήσετε ένα σχολείο, ένα συνέδριο, να βοηθήσετε προσωρινά μια μονάδα που είναι υποβαθμισμένη ή συμμετέχετε σε μια άσκηση. Όταν η αποστολή του TDY είναι πλήρης, ο αερομεταφορέας επιστρέφει στη μόνιμη ανάθεση καθηκόντων του.

Μια "ανάπτυξη" είναι παρόμοια με μια TDY, εκτός από το μέλος που αναπτύσσεται για να είναι μέρος μιας συγκεκριμένης επιχείρησης, συνήθως μια επιχείρηση μάχης στο εξωτερικό. Όπως ένα TDY, όταν ολοκληρωθεί η ανάπτυξη, ο αερομεταφορέας επιστρέφει στη μόνιμη ανάθεση καθηκόντων του. Η Πολεμική Αεροπορία εκτοξεύει ανθρώπους σε περιοχές όπως το Αφγανιστάν, το Κουβέιτ, το Ιράκ, τη Σαουδική Αραβία, το Κοσσυφοπέδιο και τη Βοσνία για συνεχείς επιχειρήσεις έκτακτης ανάγκης.

Κάτω από την αντίληψη της Air Force AEF (Air Expeditionary Force) της Air Force's στόχος δεν είναι η ανάπτυξη ατόμων και μονάδων για περισσότερο από 90 ημέρες σε ένα χρόνο. Ωστόσο, η Πολεμική Αεροπορία έχει πολύ δρόμο να επιτύχει το στόχο αυτό για το προσωπικό σε πολλές συγκεκριμένες θέσεις εργασίας. Το γεγονός είναι ότι οι περισσότερες εγκαταστάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας διαρκούν 179 ημέρες (+ ή - 10 ημέρες). Το τυπικό TDY θα διαρκέσει λιγότερο από 90 ημέρες. Ορισμένες αναπτύξεις είναι πιο σύντομες και διαρκούν 60-90 ημέρες, αλλά ίσως περιστρέφονται 2-3 φορές σε περίοδο 12-18 μηνών μειώνοντας την αναλογία ανάπτυξης προς αναμονή πίσω στο 2: 1 ή 3: 1.

Τυποποιημένος κύκλος ανάπτυξης για να αντανακλά τις κρίσιμες ανάγκες μάχης

Το σύστημα Air Force Expeditionary Force του Air Force έχει σχεδιαστεί για να εξορθολογίζει τη διαδικασία ανάπτυξης των αερομεταφορέων, τη διατήρησή τους με τις μονάδες τους και την τυποποίηση των χρόνων παραμονής τους - να απομακρύνει τις παρακάτω κατηγορίες TEMPO:

Εκτός από την ανάπτυξη πολλαπλών αερομεταφορέων από την ίδια μονάδα, το σύστημα AEF Next θα μετακινηθεί σε τυποποιημένες αναλογίες παραμονής ή ο λόγος του χρόνου που αφιερώνουν οι αερομεταφορείς έναντι του χρόνου στο σταθμό κατοικίας. Οι περισσότεροι αερομεταφορείς θα εξυπηρετούν σε αναλογία 1 προς 2. έξι μήνες και 12 μήνες στο σπίτι.

Κάτω από το νέο σύστημα, οι Αερομεταφορείς αναπτύσσουν όχι μόνο με μέλη της μονάδας του σταθμού τους, αλλά επίσης θα εγκαταλείψουν σε πιο τυποποιημένα χρονικά πλαίσια, τα οποία χτίζουν δομή σε εφαρμογές και θα μπορούσαν να διευκολύνουν την λειτουργία τους στο AOR.

Η τελευταία αλλαγή (2018) επιτρέπει το προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας που αναπτύσσει ως ατομική εργασία, θα αναπτυχθεί τώρα ως ομάδες εκτός της CONUS. Η ομαδοποίηση της ανάπτυξης θα αναπτύξει αμοιβαία υποστήριξη και θα αυξήσει τις ικανότητές της ως ομάδα πολεμικής μάχης. Αυτό θα βοηθήσει επίσης με την ανθεκτικότητα κατά τη διάρκεια του υψηλού επιχειρησιακού ρυθμού άγχους.

Το σύστημα Defunct Tempo Bands (Βαρέων Πολεμικών Αναγκών)

Στο παρελθόν (από το 2009 έως το 2014), οι Αερομεταφορείς κινητοποιήθηκαν ως ιδιώτες ή μικρά στοιχεία μέσω "συγκροτημάτων τέμπο" με βάση τους ειδικούς κώδικες της Πολεμικής Αεροπορίας. Αυτοί οι Αερομεταφορείς συγκλίνουν σε περιοχές κάτω από την ευθύνη από τις βάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας.

Οι αποφάσεις της μπάντας γίνονται με την αντιστοίχιση των προβλεπόμενων απαιτήσεων ανάπτυξης για τις σπεσιαλιτέ της Air Force εναντίον του αριθμού των αερομεταφορέων που είναι διαθέσιμοι για να αναπτυχθούν σε αυτή την ειδικότητα:

Band A. Εκείνοι που εργάζονται στην Air Force που έχουν ανατεθεί στη μπάντα Α μπορούν να αναμένουν να αναπτύξουν 6 μήνες κάθε 24 μήνες. Ορισμένα από τα πεδία σταδιοδρομίας που έχουν ήδη τοποθετηθεί σε αυτή τη ζώνη περιλαμβάνουν καύσιμα, paralegal, χρηματοδότηση και ασφάλεια.

Band Β. Οι αερομεταφορείς στη ζώνη Β μπορούν να αναμένουν να αναπτύξουν 6 μήνες κάθε 30 μήνες. Μέχρι στιγμής, δεν έχει τοποθετηθεί κανένα πεδίο σταδιοδρομίας της Air Force σε αυτή τη ζώνη.

Band C. Εκείνοι της μπάντας C μπορούν να αναμένουν να αναπτυχθούν για 6 μήνες κάθε 24 μήνες. Η ζώνη Γ περιλαμβάνει το ιατρικό προσωπικό (εκτός από την υγεία συμπεριφοράς), τον εφοδιασμό, τις επικοινωνίες, τον καιρό, τις δημόσιες υποθέσεις και τον προγραμματισμό της εφοδιαστικής.

Band D. Τα άτομα στην ομάδα D μπορούν να αναμένουν να αναπτυχθούν για 6 μήνες κάθε 18 μήνες. Η ζώνη D περιλαμβάνει την εναέρια θύρα, τις λειτουργίες του οχήματος, τη διαχείριση της κυκλοφορίας, τη διαχείριση οχημάτων, τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, την OSI, την υγεία συμπεριφοράς, τον σταθμό ελέγχου και την πολιτική μηχανική.

Band E. Αυτοί οι λαοί μπορούν να αναμένουν να αναπτύξουν έξι μήνες από κάθε χρόνο. Η ζώνη E περιλαμβάνει συμβόλαια, πληροφορίες, διαχείριση αεροδρομίων, δυνάμεις ασφαλείας και εντολή Τακτικής Αεροπορίας. Ενώ τεχνικά στο Band E, ειδικά πεδία λειτουργίας (Combat Controller και Pararescue) μπορούν να αναμένουν πιο συχνές αναπτύξεις (αν και συνήθως μικρότερες σε διάρκεια) για ειδικές αποστολές ειδικών επιχειρήσεων.

Η μέθοδος του Tempo Band ήταν δύσκολο να λειτουργήσει λόγω του υψηλού ρυθμού των στρατιωτικών γενικά από το 2001. Ωστόσο, καθώς οι λειτουργικές ανάγκες μειώνονται, η ανάγκη για αναλογία ανάπτυξης 1: 2 θα μειωθεί σε ένα 1: 3 ή ίσως το μέσο όρο της Πολεμικής Αεροπορίας μέση αναλογία ανάπτυξης 1: 5 προς αναμονή.