Η βία στο χώρο εργασίας και ο συνήθης τρόπος

Ένας πολύ αληθινός, σαφής και σημερινός κίνδυνος κρύβεται λίγο πιο πέρα ​​από τη συνείδηση ​​των ανθρώπων που εργάζονται μαζί οκτώ με δέκα ώρες την ημέρα, πέντε έως επτά ημέρες την εβδομάδα. Είναι πιθανό να εμφανιστεί βία στο χώρο εργασίας στον χώρο εργασίας σας.

Όλο και περισσότερο, η λειτουργία του ανθρώπινου δυναμικού είναι και ο στόχος αυτών των απειλών βίας στο χώρο εργασίας και η πρώτη γραμμή άμυνας του οργανισμού για την πρόληψη της βίας στο χώρο εργασίας.

Τι προκαλεί τη βία στο χώρο εργασίας; Είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν βίαιες ενέργειες κατά την εργασία; Ποιες ενέργειες ή αλλαγές αναφέρουν σε έναν οργανισμό ότι ένα άτομο έχει τη δυνατότητα να διαπράξει βίαιη πράξη στην εργασία; Αυτό το άρθρο σχετικά με τη βία στο χώρο εργασίας απαντά σε αυτές τις ερωτήσεις για την υγεία και την ασφάλεια των υπαλλήλων σας.

Οι στατιστικές και τα γεγονότα σχετικά με τη βία στο χώρο εργασίας ανά γραφείο στατιστικών εργασίας

Σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικής Εργασίας (BLS) Εθνική απογραφή θανατηφόρων επαγγελματικών τραυματισμών (CFOI):

"Η βία στο χώρο εργασίας - συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων και των αυτοκτονιών - αντιστοιχούσε στο 15% όλων των θανατηφόρων επαγγελματικών τραυματισμών που σχετίζονται με την εργασία το 2015 (βλέπε Διάγραμμα 3 του πακέτου χαρτοφυλακίου CFOI του 2015.) Στο άρθρο" "Ο Eric Sygnatur και ο Guy Toscano σημειώνουν ότι" Αντίθετα με τη δημοφιλή πεποίθηση, η πλειοψηφία αυτών των περιστατικών δεν είναι εγκλήματα πάθους που διαπράττονται από δυσαρεστημένους συναδέλφους και συζύγους, αλλά προκύπτουν από ληστείες. "Δείτε αυτόν τον πίνακα για τα τελευταία στοιχεία σχετικά με τις ανθρωποκτονίες στο χώρο εργασίας.

"Το 2015, υπήρχαν 16.380 μη θανατηφόρες περιπτώσεις σκόπιμων τραυματισμών από άτομα που χρειάζονταν μέρες μακριά από την εργασία στον ιδιωτικό κλάδο · ωστόσο, αυτό αντιπροσωπεύει μόλις το 2% όλων των μη θανατηφόρων τραυματισμών και ασθενειών στον ιδιωτικό τομέα (βλ. Πίνακας R31.) "

"Υπήρξαν περίπου 2,9 εκατομμύρια μη θανατηφόρα τραυματισμοί και ασθένειες στο χώρο εργασίας που αναφέρθηκαν από τους εργοδότες του ιδιωτικού τομέα το 2015, οι οποίες σημειώθηκαν σε ποσοστό 3,0 περιπτώσεων ανά 100 ισοδύναμους εργαζόμενους με πλήρες ωράριο. Το ποσοστό 2015 συνεχίζει ένα πρότυπο μειώσεων που εκτός από το 2012 ετησίως για τα τελευταία 13 χρόνια. Οι εργοδότες της ιδιωτικής βιομηχανίας ανέφεραν σχεδόν 48.000 λιγότερες περιπτώσεις μη θανατηφόρων τραυματισμών και ασθενειών το 2015 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.

Οι στατιστικές και τα γεγονότα σχετικά με τη βία στο χώρο εργασίας ανά έρευνα εθνικής εγκληματικότητας

Σύμφωνα με την Εθνική Έρευνα Εκτίμησης Εγκλημάτων Εγκλημάτων (NCVS), 2 εκατομμύρια επιθέσεις και απειλές βίας κατά των Αμερικανών στο χώρο εργασίας συμβαίνουν ετησίως. Ο πιο συνηθισμένος τύπος βίας στο χώρο εργασίας ήταν η επίθεση με κατά μέσο όρο 1,5 εκατομμύρια επιθέσεις στο χώρο εργασίας που συνέβησαν ένα χρόνο.

Η βία στο χώρο εργασίας εμφανίστηκε ως εξής: 396.000 επιθετικές επιθέσεις, 51.000 βιασμοί και σεξουαλικές επιθέσεις, 84.000 ληστείες και 1.000 ανθρωποκτονίες. Αυτά τα αριθμητικά στοιχεία πιθανότατα υπολείπονται του πραγματικού αριθμού πράξεων βίας στο χώρο εργασίας που στην πραγματικότητα σημειώθηκαν στην εργασία, καθώς δεν αναφέρονται όλες οι πράξεις βίας στο χώρο εργασίας.

Η ακριβής εξαγωγή στατιστικών στοιχείων σχετικά με τη βία στο χώρο εργασίας είναι δύσκολη, διότι όλοι οι εργαζόμενοι δεν αναφέρουν βίαια στον χώρο εργασίας τους εργοδότες τους πολύ λιγότερο σε κυβερνητικούς οργανισμούς που παρακολουθούν τις στατιστικές βίας στο χώρο εργασίας.

Χώροι εργασίας που είναι επιρρεπείς στη βία στο χώρο εργασίας

Τα μέσα ενημέρωσης έχουν την τάση να αισθάνονται αισθήματα πράξεων βίας στο χώρο εργασίας που περιλαμβάνουν συναδέλφους - πρόσφατα και συγκεκριμένα, περιπτώσεις που περιλαμβάνουν ενεργό σκοπευτή. Στην επιαισθητοποίηση των περιστατικών βίας στο χώρο εργασίας, απομακρύνουν την έμφαση από τους σημαντικότερους στόχους για προγράμματα ασφάλειας στο χώρο εργασίας.

Τα περιστατικά βίας που συμβαίνουν στο χώρο εργασίας είναι πολύ πιο κοινά σε ορισμένους κλάδους και σε συγκεκριμένα επαγγέλματα. Στην πραγματικότητα, το πιο κοινό κίνητρο για ανθρωποκτονίες που σχετίζονται με την εργασία είναι η ληστεία, που αντιπροσωπεύει το 85% των θανάτων από τη βία στο χώρο εργασίας. Οι άνθρωποι που απασχολούνται για να πωλούν προϊόντα ή να ενεργούν σε θέματα ασφαλείας σε δραστηριότητες που απευθύνονται σε κοινό είναι πιο επιρρεπείς στην εμπειρία της βίας στο χώρο εργασίας.

Όταν οι κίνδυνοι βίας στο χώρο εργασίας είναι πιο σοβαρές

Το Εθνικό Ινστιτούτο για την Επαγγελματική Ασφάλεια και Υγεία (NIOSH) παρέχει πληροφορίες που καταδεικνύουν ότι οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει θύμα επίθεσης στο χώρο εργασίας, αλλά οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι για τη βία στο χώρο εργασίας σε ορισμένες βιομηχανίες και επαγγέλματα.Η βιομηχανία ταξί έχει τον υψηλότερο κίνδυνο για βία στο χώρο εργασίας, σχεδόν 60 φορές μεγαλύτερο από τον εθνικό μέσο όρο για πιθανή βία στο χώρο εργασίας.

Άλλα επαγγέλματα που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο περιλαμβάνουν την αστυνομία, τους ντετέκτιβς, τους σερίφους, τους εργάτες των πρατηρίων καυσίμων και τους φρουρούς ασφαλείας. Στη μελέτη NCVS, οι εργαζόμενοι λιανικής πώλησης ήταν τα πολυάριθμα θύματα, με 330.000 επιθέσεις κάθε χρόνο.

Ακολουθήθηκε από την αστυνομία, με 234.200 υπαλλήλους θύματα. Οι διαφορές μεταξύ συναδέλφων και με τους πελάτες και τους πελάτες αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα δέκατο του συνόλου των περιπτώσεων βίας στο χώρο εργασίας ετησίως.

Περισσότερο θανατηφόρα εργατικά τραύματα προκλήθηκαν από συμβάντα μεταφοράς από ό, τι από οποιοδήποτε άλλο συμβάν το 2014. Μόνο ένας από τους τέσσερις θανατηφόρους τραυματισμούς από την εργασία αντιστοιχούσε μόνο σε τροχαία ατυχήματα.

Έτσι, ενώ το άρθρο αυτό τονίζει ότι μπορεί να συμβεί βία μεταξύ συναδέλφων, καμία υπεύθυνη διαδικασία ασφάλειας στο χώρο εργασίας δεν μπορεί να αγνοήσει το γεγονός ότι η βία είναι πιθανότερο να προέρχεται από έξω από τον άμεσο χώρο εργασίας.

Ούτε μπορεί να αγνοήσει το γεγονός ότι σύμφωνα με το Αμερικανικό Γραφείο Στατιστικής Εργασίας, το 2016, «οι ληστές ήταν ο πιο συνηθισμένος τύπος ανθρωπίνων επιθέσεων ανθρωποκτονίας για τους άνδρες και ο δεύτερος συνηθέστερος για τις γυναίκες. οι ανθρωποκτονίες που σχετίζονταν με γυναίκες ήταν συγγενής ή εγχώριος σύντροφος."

Αναγνωρίζοντας το ενδεχόμενο να υπάρξει βία στο χώρο εργασίας

Ο Larry Porte, πρώην πράκτορας μυστικής υπηρεσίας και ο πρώην διευθυντής της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Απειλών και Προστασίας Ακινήτων του Kerby Bailey και Associates, λέει ότι η βία στο χώρο εργασίας είναι μια διαδικασία που δεν συμβαίνει σε κενό. "Η βία είναι το προϊόν μιας αλληλεπίδρασης μεταξύ τριών παραγόντων:

• "το άτομο που παίρνει βίαια δράση?
• "τα ερεθίσματα ή τις συνθήκες ενεργοποίησης που οδηγούν το άτομο να δει τη βία ως« διέξοδο »και
• "μια ρύθμιση που διευκολύνει ή επιτρέπει τη βία, ένα περιβάλλον στο οποίο υπάρχει έλλειψη παρέμβασης".

Η Porte λέει ότι οι δράστες της βίας στο χώρο εργασίας έχουν συνήθως ένα από αυτά τα κίνητρα. Ο υπεύθυνος για τη βία στο χώρο εργασίας θέλει:

• "επίτευξη φήμης ή φήμης?
• "φέρνουν την προσοχή του κόσμου σε ένα προσωπικό πρόβλημα.
• "να εκδικηθεί κάποιον που αντιλαμβάνεται λάθος ή
• «τελειώνει τον προσωπικό του πόνο, να σκοτωθεί».

Πιστεύει ότι οι επιθέσεις στο χώρο εργασίας "είναι προϊόντα των κατανοητών και συχνά ευδιάκριτων διαδικασιών σκέψης και συμπεριφοράς".

Σε μια εργασία που απαριθμεί οκτώ περιπτώσεις βίας στο χώρο εργασίας που σημειώθηκαν το 2017, ο Bryan Strawser του Bryghtpath λέει: «Επειδή δουλεύουμε μαζί για να καταπολεμήσουμε τη βία στο χώρο εργασίας, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι ότι δεν υπάρχουν δύο ακριβώς περιστατικά. οι εργαζόμενοι σε απόπειρες ληστείας σε κάποιον που απλώς αποφασίζει ότι έφτασε.

"Δεδομένου ότι είναι σχεδόν αδύνατο να προβλέψουμε αυτά τα περιστατικά, είναι σημαντικό να αναπτύξουμε ισχυρή εκπαίδευση και πολιτικές σχετικά με τη βία στο χώρο εργασίας έτσι ώστε οι υπάλληλοί σας να γνωρίζουν πώς να εντοπίζουν σημάδια έγκαιρης προειδοποίησης και να αντιδρούν σωστά όταν προκύψει μια κατάσταση".

Προειδοποιητικά σημάδια ότι ένας υπάλληλος μπορεί να γίνει βίαιος

Η Dr. Lynne McClure, εθνικός αναγνωρισμένος εμπειρογνώμονας για τη διαχείριση συμπεριφορών υψηλού κινδύνου των εργαζομένων, προτού κλιμακωθούν στη βία στο χώρο εργασίας, ορίζει αυτές τις ανιχνεύσιμες διαδικασίες κατά τρόπο κατανοητό. Λέει ότι υπάρχουν οκτώ κατηγορίες προειδοποιητικών σημάτων που σηματοδοτούν το ενδεχόμενο βίας στο χώρο εργασίας.

Οι επόπτες, οι διαχειριστές, οι συνεργάτες και οι επαγγελματίες του ανθρώπινου δυναμικού πρέπει να γνωρίζουν αυτά τα σήματα πιθανής βίας στο χώρο εργασίας. Είναι εύκολο να χάσετε όταν παρατηρείτε συναδέλφους και δεν είναι πάντα πρόβλεψη για βίαιες ενέργειες.

Ωστόσο, μετά από μια εμφάνιση βίαιης συμπεριφοράς στο χώρο εργασίας, οι συνάδελφοι συνειδητοποιούν συχνά ότι είδαν σημάδια και αλλαγές στη συμπεριφορά ενός συναδέλφου πριν από την εκδήλωση και δεν έλαβαν μέτρα. Στην πραγματικότητα, η κατάρτιση στην αναγνώριση σημείων δυνητικής βίας στο χώρο εργασίας στη συμπεριφορά των συναδέλφων είναι μία από τις βασικές ευκαιρίες που έχουν οι οργανώσεις για την πρόληψη της βίας στο χώρο εργασίας.

8 συμπεριφορές που μπορούν να προβλέψουν πράξεις βίας στο χώρο εργασίας

Στο βιβλίο της "Η επικίνδυνη επιχείρηση: Η διαχείριση της βίας του εργαζόμενου στον εργασιακό χώρο", ο McClure περιγράφει οκτώ κατηγορίες συμπεριφορών υψηλού κινδύνου που υποδεικνύουν την ανάγκη για παρέμβαση της διοίκησης. Λέει ότι αυτές οι συμπεριφορές υψηλού κινδύνου είναι καθημερινές συμπεριφορές που συμβαίνουν σε ορισμένα μοντέλα - συμβαίνουν πολύ πριν από απειλές ή πραγματική βία στο χώρο εργασίας.

Οι οκτώ κατηγορίες της βίας στο χώρο εργασίας που προσδιορίζει η McClure είναι οι εξής:

• Συμπεριφορά ηθοποιού: Ο υπάλληλος εκτελεί τον θυμό του με ενέργειες όπως φωνές, φωνές, χτύπημα θυρών, ρίψη αντικειμένων κ.ο.κ.
• Συμπεριφορές Fragmentor: Ο εργαζόμενος δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για τις ενέργειές του και δεν βλέπει καμία σχέση μεταξύ του τι κάνει και των συνεπειών ή των αποτελεσμάτων των πράξεών του. Για παράδειγμα, κατηγορεί τους άλλους για τα λάθη του.
• Me-First συμπεριφορές: Ο υπάλληλος κάνει ό, τι θέλει, ανεξάρτητα από τις αρνητικές επιπτώσεις σε άλλους. Για παράδειγμα, ο υπάλληλος κάνει ένα διάλειμμα κατά τη διάρκεια ενός βιασμού τελευταίας στιγμής για να πάρει τα προϊόντα σε έναν πελάτη, ενώ όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι εργάζονται σκληρά.
• Μικτές συμπεριφορές Messenger: Ο υπάλληλος μιλάει θετικά αλλά συμπεριφέρεται αρνητικά. Για παράδειγμα, ο υπάλληλος ενεργεί με παθητικό-επιθετικό τρόπο λέγοντας ότι είναι ομαδικός παίκτης, αλλά στη συνέχεια αρνείται να μοιραστεί πληροφορίες με συναδέλφους.
• Συμπεριφορές ξύλου-Stick: Ο υπάλληλος είναι άκαμπτος, άκαμπτος και έλεγχος. Δεν θα δοκιμάσει νέα τεχνολογία, δεν θέλει να είναι υπεύθυνος ή σκόπιμα παρακρατεί πληροφορίες.
• Διαταραχές διαφυγής-καλλιτέχνη: Ο εργαζόμενος ασχολείται με το στρες με το ψέμα και / ή τη συμμετοχή σε εθιστικές συμπεριφορές όπως τα ναρκωτικά ή τα τυχερά παιχνίδια.
• Συγκλονιστικές συμπεριφορές: Ο εργαζόμενος ξαφνικά ενεργεί με τρόπους που είναι εκτός χαρακτήρα και / ή εγγενώς ακραίες. Για παράδειγμα, ένα συνήθως αξιόπιστο άτομο αδυνατεί να εμφανιστεί ή να καλέσει σε άρρωστο για εργασία. Ένα πρόσωπο παρουσιάζει ένα νέο πρότυπο συμμετοχής.
• Ξέγερες συμπεριφορές: Ο εργαζόμενος είναι απομακρυσμένος, έχει κακές κοινωνικές δεξιότητες, καθίσταται στερεωμένος σε μια ιδέα και / ή ένα άτομο.

Σύμφωνα με τον McClure, "Όταν ο διευθυντής, ο επιβλέπων ή το πρόσωπο HR βλέπουν αυτά τα πρότυπα συμπεριφοράς, πρέπει να τεκμηριώνουν, να μιλάνε με τον υπάλληλο, να συζητούν τις συμπεριφορές όσον αφορά την αρνητική τους επίδραση στην εργασία και να απαιτούν κατάρτιση, συμβουλευτική ή και τα δύο. επίσης να δούμε την ανάγκη πειθαρχικής δράσης.

"Ο διευθυντής, ο επιβλέπων ή το άτομο HR πρέπει να συνεχίσει να παρακολουθεί τη συμπεριφορά του υπαλλήλου, είτε με στόχο να αλλάξει τη συμπεριφορά του, μέσω της απόκτησης δεξιοτήτων ή / και αντιμετώπισης προβλημάτων, είτε να εγκαταλείψει τον χώρο εργασίας με επιλογή ή εταιρική απόφαση."

Περισσότεροι παράγοντες και προγνώστες για παρακολούθηση στη συμπεριφορά στο χώρο εργασίας

Ο Χάιγκ Νεβίλ στην "Αντιμετώπιση της βίας στο χώρο εργασίας" υπογραμμίζει αρκετά πρόσθετα ζητήματα. "Μια μελέτη της New York Times για 100 φόνους μάχης … διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι από τους δολοφόνους" κατέρρευσαν μια μακριά, αργή διαφάνεια, διανοητικά και συναισθηματικά ". Σύμφωνα με τη μελέτη, οι περισσότεροι δολοφόνοι έδωσαν πολλαπλά σημάδια ότι είχαν πρόβλημα."

Με αυτό το πνεύμα, οι εργοδότες πρέπει να είναι προσεκτικοί σε ορισμένους από τους παράγοντες πρόβλεψης της βίαιης συμπεριφοράς. Αυτοί περιλαμβάνουν "εργαζόμενους οι οποίοι: χρησιμοποιούν εκφοβισμό, μιλούν για όπλα, εκδηλώνουν παρανοϊκή ή αντικοινωνική συμπεριφορά, αισθάνονται ότι δεν ακούνε από την εταιρεία, εκφράζουν υπερβολική απελπισία, έχουν ιστορία βίας, είναι μόνοι που δεν ταιριάζουν με την ομάδα."

Σε μια συνέντευξη με τον Eric Snyder, προηγούμενο Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της TCM, Inc., ο McClure είπε ότι τουλάχιστον τρεις από αυτές τις προειδοποιήσεις χάθηκαν πριν από τη δολοφονία επτά εργαζομένων στην Edgewater Technology στο Wakefield, Μασαχουσέτη στις 26 Δεκεμβρίου 2000. πράξη που ενέπνευσε τις πολλαπλές δολοφονίες, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας δύο μελών του προσωπικού του HR, ήταν η απαίτηση της IRS ότι η εταιρία θα καταβάλει τους μισθούς του Michael McDermott).

McClure λέει ότι αργότερα μάθαμε ότι ο υπάλληλος ήταν υπό ψυχιατρική περίθαλψη και λήψη φαρμάκων. Πριν από τις δολοφονίες, ωστόσο, επέδειξε κατακερματισμένη συμπεριφορά. το θεώρησε ως την ευθύνη της εταιρείας να τον προστατεύσει από το IRS. Έδειξε συμπεριφορά σοκ, στην οποία οι ενέργειές του ήταν ακραίες και ξεπερασμένες.

Την εβδομάδα πριν από τις δολοφονίες, "ο McDermott είχε μια θυμωμένη έξαρση στη δουλειά, η οποία ήταν τόσο ακραία όσο και εκτός του χαρακτήρα του." Τέλος, ο McDermott έδειξε συμπεριφορά σπασμών. αυτός "φαίνεται να ήταν απομακρυσμένος, και έγινε σταθεροποιημένος στο IRS και ο ρόλος της εταιρείας στην προστασία του από το IRS".

Το κόστος και ο αντίκτυπος της βίας στο χώρο εργασίας

Το Ινστιτούτο Ερευνών για την Εγκληματοποίηση στο Χώρο Εργασίας εκτιμά ότι οι βρετανοί εργαζόμενοι θα βρεθούν σε επιχειρήσεις 36 εκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο. Ο κ. Neville λέει: "Τα έξοδα περιλαμβάνουν ιατρική και ψυχιατρική περίθαλψη, απώλεια επιχειρήσεων και παραγωγικότητας, επισκευές και καθαρισμό, υψηλότερα ποσοστά ασφάλισης, αυξημένο κόστος ασφάλειας και, το χειρότερο από όλα, απώλεια εκτιμημένων εργαζομένων.

Επιπλέον, οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων είναι όλο και περισσότερο υπεύθυνοι για το γεγονός ότι δεν καθιστούν τις εγκαταστάσεις τους ασφαλείς για τους εργαζόμενους και τους πελάτες. Οι πιθανοί τομείς των διαφορών που σχετίζονται με τη βία στο χώρο εργασίας, οι οποίοι πρέπει να αφορούν τους εργοδότες, περιλαμβάνουν αστικές αγωγές για αμέλεια, αξιώσεις αποζημίωσης εργαζομένων, αξιώσεις αποζημίωσης τρίτων, εισβολή πράξεων ιδιωτικού απορρήτου και επιβαρύνσεις παραβίασης της Ασφάλειας και Υγείας της Ασφάλειας στην Εργασία.

Βασικά βήματα για την πρόληψη της βίας στο χώρο εργασίας

Η βία στο χώρο εργασίας μπορεί να συμβεί εδώ. Η βία στο χώρο εργασίας μπορεί να συμβεί σε εσάς ή σε κάποιον που αγαπάτε. Εάν είστε ενημερωμένοι και προσεκτικοί σχετικά με τη βία στο χώρο εργασίας και τα σημάδια του στους υπαλλήλους, ωστόσο, μπορείτε να προβλέψετε και να λάβετε μέτρα που μπορεί να αποτρέψουν την εμφάνισή του.

• Ξεκινήστε υιοθετώντας πολιτική μηδενικής ανοχής έναντι οποιασδήποτε πράξης βίας στο χώρο εργασίας.
• Γνωρίστε τους υπαλλήλους σας. να γνωρίζουν πότε η συμπεριφορά των εργαζομένων είναι εκτός συνήθειας.
• Επιβλέπουν εκπαιδευτές, διαχειριστές και άλλους εργαζόμενους που αναφέρουν ασυνήθιστη συμπεριφορά των εργαζομένων στον ανθρώπινο δυναμικό και αναμένεται θετική και υπεύθυνη δράση.
• Βεβαιωθείτε ότι το προσωπικό του ανθρώπινου δυναμικού σας αναλαμβάνει δράση σχετικά με οποιαδήποτε αναφορά ασυνήθιστης συμπεριφοράς των εργαζομένων.
• Στο εγχειρίδιο των εργαζομένων σας, θεσπίστε πολιτικές και διαδικασίες στον χώρο εργασίας που απαγορεύουν κάθε βίαιη συμπεριφορά και αποδίδουν αυστηρές κυρώσεις σε οποιονδήποτε υπάλληλο που παραβιάζει την πολιτική.

• Εάν ένας υπάλληλος παραβιάζει την πολιτική, ενεργήστε γρήγορα για να αφαιρέσετε το άτομο από το χώρο εργασίας σας μέσω αναστολής και, πιο συχνά, τερματισμού της απασχόλησης.
• Αφήστε οποιονδήποτε υπάλληλο να γνωρίζει ότι εάν εμφανιστεί στον χώρο εργασίας σας ανά πάσα στιγμή στο μέλλον, θα καλέσετε την αστυνομία και θα την χρεώσετε με παραβίαση.
• Ασφαλίστε τους χώρους εργασίας σας. Βεβαιωθείτε ότι μόνο οι υπάλληλοι και οι καθορισμένοι προμηθευτές μπορούν να εισέλθουν στο χώρο εργασίας σας με κάρτα κλειδιού ή κάρτας.
• Δημιουργήστε ένα σχέδιο δράσης έκτακτης ανάγκης έτσι ώστε σε περίπτωση βίας στο χώρο εργασίας, κάθε εργαζόμενος να έχει μια στρατηγική εξόδου.

• Διεξάγετε μακέτες εκπαιδευτικές ασκήσεις με τους τοπικούς υπαλλήλους επιβολής του νόμου.
• Σταματήστε τη σπείρα που μπορεί να οδηγήσει σε βία. δώστε στο δυνητικά βίαιο άτομο κάπου να απευθυνθεί για βοήθεια όπως το Πρόγραμμα Βοήθειας Εργαζομένων (EAP).

Θυμηθείτε ότι η βία στο χώρο εργασίας μπορεί να συμβεί σε εσάς ή σε κάποιον που αγαπάτε. Μάθετε πώς να αντιμετωπίζετε την τραγωδία στο χώρο εργασίας.

Αποποίηση ευθυνών:Λάβετε υπόψη ότι οι πληροφορίες που παρέχονται, ενώ είναι έγκυρες, δεν είναι εγγυημένες για ακρίβεια και νομιμότητα. Ο ιστότοπος διαβάζεται από παγκόσμιο ακροατήριο και οι νόμοι και οι κανονισμοί για την απασχόληση διαφέρουν από κράτος σε κράτος και χώρα σε χώρα. Ζητήστε νομική βοήθεια ή βοήθεια από κρατικούς, ομοσπονδιακούς ή διεθνείς κυβερνητικούς πόρους, για να βεβαιωθείτε ότι η νομική σας ερμηνεία και οι αποφάσεις σας είναι σωστές για την τοποθεσία σας. Αυτές οι πληροφορίες είναι για καθοδήγηση, ιδέες και βοήθεια.