Τι είναι μια μη συμβατή συμφωνία;

Μία συμφωνία μη ανταγωνισμού είναι μια σύμβαση μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη στην οποία ο εργαζόμενος συμφωνεί να μην ανταγωνιστεί τον εργοδότη κατά τη διάρκεια ή μετά την απασχόληση. Αυτές οι νομικές συμβάσεις εμποδίζουν τους εργαζομένους να εισέλθουν σε αγορές ή επαγγέλματα που θεωρούνται ότι βρίσκονται σε άμεσο ανταγωνισμό με τον εργοδότη.

Γιατί οι εργοδότες τους χρησιμοποιούν

Οι μη συμβατικές συμφωνίες επιβάλλονται όταν τερματίζεται η σχέση μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου και ο εργοδότης επιθυμεί να εμποδίσει τον εργαζόμενο να ανταγωνιστεί εναντίον του στην επόμενη θέση του, είτε εργάζεται για έναν ανταγωνιστή στην ίδια αγορά είτε ξεκινά μια άλλη επιχείρηση στον ίδιο τομέα. Οι σύμβουλοι και οι ανεξάρτητοι εργολάβοι που τερματίζουν τις σχέσεις τους με τις εταιρείες συχνά υπόκεινται σε ανεπαρκείς ρήτρες για να αποφύγουν τον ανταγωνισμό μετά τον διαχωρισμό.

Οι εργοδότες μπορούν επίσης να επιδιώξουν μη ανταγωνιστικές συμφωνίες για να προστατευθούν από τους πρώην εργαζόμενους αποκαλύπτοντας μυστικά ή ευαίσθητες πληροφορίες σχετικά με επιχειρήσεις, πελάτες, πελάτες, τύπους, τιμές, στρατηγική, μισθό, μεθόδους και πρακτικές, ιδέες, μελλοντικά προϊόντα ή σχέσεις δημόσιων σχέσεων και σχέδια μάρκετινγκ.

Διάρκεια

Μια συμφωνία μη ανταγωνισμού ισχύει συνήθως για ορισμένο χρονικό διάστημα μετά την λήξη της απασχόλησης. Είναι σημαντικό να καθορίσετε τις ημερομηνίες αυτές εκ των προτέρων και να αναζητήσετε νομικούς συμβούλους, καθώς οι εργοδότες μπορούν να καθορίσουν μη συμβατικές συμφωνίες μόνο εντός ρεαλιστικού χρονοδιαγράμματος και δεν μπορούν να εμποδίσουν μόνιμα τους πρώην υπαλλήλους να προωθήσουν τη σταδιοδρομία τους σε αυτόν τον τομέα.

Νομική ισχύς

Υπάρχουν ορισμένες φορές προκλήσεις για το αν οι συμφωνίες μη άσκησης ανταγωνισμού είναι νομικά δεσμευτικές. Δεν υπάρχει μια απλή απάντηση. Διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση και μπορεί να εξαρτάται από το κρατικό δίκαιο, από το πόσο περιοριστική είναι η συμφωνία όσον αφορά το χρόνο και την ακτίνα της περιοχής και από το τι ερμηνεύει ο εργοδότης ως ανταγωνισμός.

Οι μη συμβατικές συμφωνίες θεωρούνται συνήθως νομικά δεσμευτικές, εφόσον έχουν εύλογους περιορισμούς, όπως είναι οι σαφείς, ρεαλιστικές περιοχές όπου οι εργαζόμενοι μπορούν ή δεν μπορούν να εργαστούν ή το ακριβές χρονικό διάστημα που πρέπει να περάσει πριν ο εργαζόμενος να μπορέσει να αρχίσει εκ νέου την εργασία του στον τομέα.

Ωστόσο, η ισχύς των συμφωνιών μη άσκησης ανταγωνισμού ποικίλλει ανά κράτος. Κάποια κράτη, όπως η Καλιφόρνια, η Βόρεια Καρολίνα και η Οκλαχόμα, αγνοούν τις συμφωνίες αυτές εντελώς, ενώ άλλοι επιλέγουν και επιλέγουν ποιες επαγγελματικές σταδιοδρομίες αποδεικνύουν μεγαλύτερο κίνδυνο για μια εταιρεία και, ως εκ τούτου, μπορεί να υπόκεινται σε μια τέτοια συμφωνία.

Τι περιλαμβάνεται;

Οι μη συμβατικές συμφωνίες συνολικά πρέπει να είναι δίκαιες και δίκαιες για όλα τα μέρη. Απαιτούν ορισμένες πληροφορίες για να θεωρηθούν νομικά δεσμευτικές:

• Έναρξη ισχύος της συμφωνίας.
• Ένας λόγος για τη θέσπιση της συμφωνίας.
• Συγκεκριμένες ημερομηνίες κατά τις οποίες ο εργαζόμενος θα αποκλειστεί από την εργασία με ανταγωνιστική έννοια και τη θέση που καλύπτεται από τη συμφωνία.
• Λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο το μη συμβαλλόμενο μέρος θα αποζημιωθεί για την αποδοχή των όρων.

Οι συμβάσεις αυτές είναι επίσης γνωστές με τους όρους noncompete, noncompete ρήτρας, noncompete covenant, covenant not to compete.

Ένα παράδειγμα μιας συμφωνίας μη άσκησης ανταγωνισμού μπορεί να περιλαμβάνει μια εταιρεία που είναι μία από τις δύο ή τρεις τέτοιες εταιρείες σε μια αγορά που προσφέρει ένα συγκεκριμένο προϊόν ή υπηρεσία. Η εταιρεία μπορεί να ζητήσει από τους πωλητές να υπογράψουν μια συμφωνία μη ανταγωνισμού επειδή δεν θέλουν οι πωλητές να πάνε σε έναν άμεσο ανταγωνιστή και να προσπαθήσουν να πάρουν τη λίστα των πελατών τους μαζί τους.

Ένα άλλο παράδειγμα μπορεί να είναι μια εταιρεία λογισμικού που δεν επιθυμεί οι προγραμματιστές της να πάνε σε έναν ανταγωνιστή, όπου μπορούν να μοιραστούν λεπτομερείς γνώσεις σχετικά με τα προϊόντα που αναπτύσσονται.