Σχέδια Έκτακτης Ανάγκης Αεροδρομίων (AEP)

Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς λειτουργούν οι επιχειρήσεις έκτακτης ανάγκης στο αεροδρόμιο Τι συμβαίνει στις στιγμές μετά από μια αεροπορική συντριβή; Λοιπόν, τα αεροδρόμια διαθέτουν ένα λεπτομερές σχέδιο έκτακτης ανάγκης από το αεροδρόμιο (AEP) για να βοηθήσει όλους να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μιας έκτακτης ανάγκης ή καταστροφής.

Ένα τυπικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης για τα αεροδρόμια περιλαμβάνει πολλά διαφορετικά στοιχεία και συνήθως δημιουργείται και εφαρμόζεται είτε από τον διαχειριστή του αερολιμένα είτε από έναν συντονιστή έκτακτης ανάγκης. Ακολουθεί μια σύντομη περιγραφή του ποιος εμπλέκεται σε ένα σχέδιο αντιμετώπισης έκτακτων περιστατικών στο αεροδρόμιο και πώς λειτουργεί όλα:

Συμβαλλόμενα μέρη που μπορούν να συμμετάσχουν σε ΑΕΠ:

Υπάρχουν πάντα πολλά μέρη που εμπλέκονται στη δημιουργία και την εκτέλεση ενός ΑΕΠ. Ακολουθεί μια λίστα με μερικούς από τους ανθρώπους και τις ομάδες που βοηθούν στο συντονισμό ενός AEP:

• Συντονιστής αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης από το αεροδρόμιο
• Διευθυντής αερολιμένα
• Τα συνεργεία διάσωσης και πυρόσβεσης του αεροδρομίου (ARFF)
• Ομάδα ασφάλειας του αεροδρομίου
• Αερομεταφορείς και άλλοι επιβαίνοντες στο αεροδρόμιο
• Ελεγχος εναέριας κυκλοφορίας
• Κοινοτικές ομάδες διαχείρισης έκτακτης ανάγκης
• Τοπική επιβολή του νόμου
• Τοπικά νοσοκομεία και άλλες ιατρικές ομάδες
• Οργανισμοί αμοιβαίας βοήθειας τοπικής ή ομοσπονδιακής αυτοδιοίκησης και οργανισμοί ανακούφισης, όπως ο αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός και η FEMA
• Μέσα μαζικής ενημέρωσης
• FAA
• NTSB, σε περίπτωση που απαιτείται έρευνα ατυχήματος αεροσκάφους
• FBI, σε περίπτωση τρομοκρατικής ενέργειας ή εθνικής ασφάλειας

• Στρατιωτικοί οργανισμοί, εάν υπάρχουν

Δημιουργία ενός ΑΕΠ

Η δημιουργία ενός ΑΕΠ δεν είναι απλό έργο.

Πρώτον, πρέπει να γίνει έρευνα για να διατυπωθεί το καλύτερο σχέδιο που βασίζεται σε πολλά άλλα σχέδια, όπως το σχέδιο αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης της πόλης, τα τοπικά διατάγματα, τα σχέδια OSHA και EPA, περιφερειακά και ομοσπονδιακά σχέδια αντιμετώπισης έκτακτων περιστατικών, ακόμη και μεμονωμένα σχέδια αερομεταφορέων.

Δεύτερον, ο ΑΕΠ πρέπει να συμμορφώνεται με διάφορους κανονισμούς από διαφορετικούς οργανισμούς, όπως το OSHA, το FAA και το Υπουργείο Μεταφορών (DOT).

Στη συνέχεια, πρέπει να γίνει ανάλυση για να εντοπιστούν οι κίνδυνοι του συγκεκριμένου αερολιμένα που εμπλέκεται με την AEP. Για παράδειγμα, ένας αερολιμένας μπορεί να υποβληθεί σε ηφαιστειακή δραστηριότητα ή ανεμοστρόβιλοι, ενώ άλλος μπορεί να βρίσκεται σε ζώνη υψηλού κινδύνου για τρομοκρατική επίθεση.

Μόλις εντοπιστούν πιθανοί κίνδυνοι και ολοκληρωθεί η εκτίμηση κινδύνου, ένας συντονιστής αντίδρασης έκτακτης ανάγκης του αερολιμένα μπορεί να αρχίσει να αναπτύσσει σχέδια για συγκεκριμένα σενάρια. Θα υπάρξει διαφορετικό σχέδιο για μια αεροπορική συντριβή, για παράδειγμα, απ 'ό, τι για μια απειλή βόμβας.

Η σύνταξη ενός AEP λαμβάνει πολλές συναντήσεις με πολλές διαφορετικές ομάδες ανθρώπων και πολλές αναθεωρήσεις πριν ολοκληρωθεί. Μόλις ολοκληρωθεί, μπορεί να ξεκινήσει η δοκιμή AEP.

Εκπαίδευση, ασκήσεις και ασκήσεις:

Ένα ΑΕΠ αναθεωρείται πάντοτε. Ένα από τα πράγματα που βοηθούν τους διαχειριστές και τους συντονιστές να αναπτύξουν το καλύτερο δυνατό σχέδιο είναι να εφαρμόζουν ξανά το σχέδιο, εξαντλώντας διάφορα σενάρια και αξιοποιώντας όλους τους διαθέσιμους πόρους για να βεβαιωθείτε ότι όλα τα μέρη γνωρίζουν το ρόλο τους σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Υπάρχουν μερικές διαφορετικές μέθοδοι για τη δοκιμή της πιθανής επιτυχίας ενός ΑΕΠ:

1. Εκπαίδευση: Η εκπαίδευση πρέπει να είναι σε βάθος και συχνή. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πρέπει να εξοικειωθούν με το AEP, έτσι ώστε τα γενικευμένα εγχειρίδια εκπαίδευσης και οι συνεδρίες στην τάξη είναι δημοφιλείς επιλογές για την κατάρτιση πολλών ανθρώπων ταυτόχρονα. Θα πρέπει επίσης να υπάρχει εξειδικευμένη κατάρτιση για ορισμένες ομάδες, ανάλογα με το ρόλο καθενός από αυτούς. Οι πρώτοι ανταποκριτές, οι πυροσβέστες, η ασφάλεια των αεροδρομίων και άλλοι θα χρειαστούν ειδική εκπαίδευση για το πώς να χειριστούν τους τραυματισμούς, το πλήθος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς και τον τρόπο χειρισμού ευαίσθητων πληροφοριών προστατεύοντας παράλληλα τη σκηνή της καταστροφής.

1. Τρυπάνια: Οι πυρκαγιές, οι απειλές από βόμβες και ο χειρισμός επικίνδυνων υλικών μπορούν να ασκηθούν με συχνές ασκήσεις. Οι ασκήσεις συνήθως επικεντρώνονται σε μια μόνο πτυχή του AEP, όπως ο τρόπος ειδοποίησης για τον καθένα, ο τρόπος εξασφάλισης της διαδικασίας επικοινωνίας ή ο τρόπος χειρισμού των αποδείξεων.
2. Ασκήσεις: Μια άσκηση μπορεί να είναι είτε μια επιτραπέζια άσκηση, μια λειτουργική άσκηση ή μια άσκηση πλήρους κλίμακας.

   Η άσκηση στο πάτωμα είναι η πιο απλή, καθώς περιλαμβάνει απλώς μια ατμόσφαιρα συνάντησης και μια συζήτηση σχετικά με τους περιορισμούς και τις βελτιώσεις που μπορεί να γίνουν.

   Μια λειτουργική άσκηση περιλαμβάνει ένα προφορτωμένο σενάριο με χρονικούς περιορισμούς και στόχους για ολοκλήρωση, αλλά δεν περιλαμβάνει κάθε πτυχή ενός ΑΕΠ.

   Μια ζωντανή άσκηση, που ονομάζεται επίσης άσκηση πλήρους κλίμακας, περιλαμβάνει μια ζωντανή προσομοίωση ενός επειγόντων γεγονότων, όπως ένα αεροπορικό δυστύχημα. Οι ασκήσεις πλήρους κλίμακας περιλαμβάνουν πολλές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των ομάδων έκτακτης ανάγκης, του Ερυθρού Σταυρού, των τοπικών ξενοδοχείων, των πυροσβεστών, της αστυνομίας, του προσωπικού των αερομεταφορών, των ερευνητών της NTSB κλπ.

   Το εύρος μιας ζωντανής άσκησης θα εξαρτηθεί από τις απαιτήσεις του αεροδρομίου (ορισμένοι αερολιμένες καλούνται να ολοκληρώσουν μια άσκηση πλήρους κλίμακας κάθε τρία χρόνια), το είδος του σεναρίου που πρόκειται να δοκιμαστεί και τη διαθεσιμότητα των συνδεδεμένων ομάδων. Σε πολλές περιπτώσεις, είναι πολύ πραγματικό, ακόμη και με παράγοντες που προσποιούνται ότι είναι τραυματίες επιβάτες.

Στοιχεία AEP:

Σύμφωνα με μια συμβουλευτική εγκύκλιο της FAA σχετικά με την καθοδήγηση για τα ΑΕΠ, τα στοιχεία ενός ΑΕΠ περιλαμβάνουν συνήθως τα εξής:

• Κατάλογος των εμπλεκομένων μερών και των κύριων αρμοδιοτήτων κάθε ομάδας κατά τη διάρκεια και μετά από καταστροφή.
• Μια λίστα με βασικούς ανθρώπους που θα ειδοποιηθούν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και ποιος θα είναι ο ρόλος του κάθε ατόμου.
• Οι διαδικασίες κοινοποίησης, συμπεριλαμβανομένων των μεθόδων επικοινωνίας και της σειράς με την οποία θα ειδοποιούνται οι πολίτες.
• Συγκεκριμένες λίστες ελέγχου για διαφορετικά σενάρια.
• Περιγραφή του τρόπου και του χρόνου διάδοσης των πληροφοριών στο κοινό, συμπεριλαμβανομένου του ποιος θα μιλήσει στα μέσα ενημέρωσης και ποιες πληροφορίες θα απελευθερωθούν δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις ευαίσθητες πληροφορίες.

• Περιγραφή των τεχνικών εκκένωσης και στέγασης, καθώς και της διαχείρισης των τοπικών και ομοσπονδιακών πόρων βοήθειας.
• Πληροφορίες για τον τρόπο εξασφάλισης της περιοχής, αφήνοντας άτομα μέσα και έξω από επικίνδυνες περιοχές και ευαίσθητες περιοχές πληροφοριών.
• Καθοδήγηση για πυροσβεστικά, υγειονομικά και ιατρικά κόμματα.
• Οδηγίες για το πώς και πότε να αποκτήσετε πρόσθετους πόρους, διαχείριση αεροδρομίου και ασφάλεια.
• Χάρτες αεροδρομίων, τοποθεσίες κτιρίων και πληροφορίες σχετικά με τα αεροδρόμια.