Στρατιωτική συνταξιοδοτική αμοιβή μετά το διαζύγιο

Σε στρατιωτικό διαζύγιο, μπορεί να υπάρχουν έως και τρεις χωριστές δικαιοδοσίες όπου μπορεί κανείς να καταθέσει διαζύγιο: τη νόμιμη κατοικία του στρατιωτικού μέλους. τη νόμιμη κατοικία του / της συζύγου · και την κατάσταση στην οποία είναι τοποθετημένος ο συντηρητής.

Οι σύμβουλοι δεν αλλάζουν τη νόμιμη κατοικία τους απλώς επειδή μετακινούνται σε άλλο κράτος. Το νόμο για την αστική αρωγή (Servicemembers Civil Relief Act, SCRA) επιτρέπει στους βουλευτές να ζουν σε ένα κράτος, αλλά να αξιώνουν ένα άλλο κράτος ως νόμιμη κατοικία τους.

Το ίδιο δεν ισχύει για τον σύζυγο. Η νόμιμη κατοικία του συζύγου είναι συνήθως το κράτος στο οποίο διαμένει επί του παρόντος. Για να υποβάλει αίτηση διαζυγίου, ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, το άτομο θα πρέπει να καθορίσει "ελάχιστες απαιτήσεις διαμονής", που κυμαίνονται από τρεις μήνες έως έξι χρόνια.

Επιπλέον, τα περισσότερα κράτη έχουν νόμους που επιτρέπουν σε ένα μέλος ή έναν σύζυγο να υποβάλει αίτηση διαζυγίου στο κράτος στο οποίο βρίσκεται το μέλος, ακόμα και αν το μέλος ή ο σύζυγος δεν είναι κάτοικοι αυτού του κράτους. Πολλά κράτη εξαιρούν μάλιστα μια "ελάχιστη κατοικία" για στρατιωτικές πράξεις διαζυγίου.

Για παράδειγμα, ο Airman Joseph Tribbett βρίσκεται στο σταθμό Travis Air Force Base, στην Καλιφόρνια. Η "νόμιμη κατοικία" του Τζο είναι στη Νεμπράσκα. Έχει διαχωριστεί από τη σύζυγό του για ένα χρόνο. Η Τζιλ ζει με τους γονείς της στο Ντένβερ του Κολοράντο.

Κάθε διάδικος μπορεί να καταθέσει διαζύγιο στην Καλιφόρνια, τη Νεμπράσκα ή το Κολοράντο. Μερικές φορές είναι συμφέρουσα η αναθεώρηση των νόμων περί διαζυγίου των διαφόρων κρατών που ενδέχεται να έχουν αρμοδιότητα πριν αποφασιστεί πού ακριβώς θα πρέπει να υποβληθεί αίτηση διαζυγίου (Ωστόσο, λάβετε υπόψη ότι εάν καταθέσετε σε άλλη χώρα από εκείνη στην οποία διαμένετε στην πραγματικότητα, για δικαστικές εμφανίσεις κ.λπ.)

Τμήμα συνταξιούχων αμοιβών

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, διάφορα κρατικά δικαστήρια άρχισαν να αντιμετωπίζουν τη στρατιωτική συνταξιοδοτική αμοιβή ως «κοινοτική περιουσία», η οποία απονέμει συχνά ένα μέρος της αμοιβής στον πρώην σύζυγο. Μία τέτοια περίπτωση από την Καλιφόρνια τελικά προχώρησε μέσω των ομοσπονδιακών δικαστηρίων στο Ανώτατο Δικαστήριο, που κυβέρνησε McCarty κατά McCarty, 453 U.S. 210 (1981), ότι ο ομοσπονδιακός νόμος δεν επέτρεπε την αμοιβή των συνταξιούχων να θεωρείται κοινή ιδιοκτησία.

Στην απόφασή του, το δικαστήριο ήταν πολύ σαφές ότι η κατανομή των στρατιωτικών συνταξιοδοτικών αμοιβών δεν ήταν αναγκαστικά αντισυνταγματική, αλλά ότι οι ισχύοντες ομοσπονδιακοί νόμοι (τότε) απαγόρευαν τη μεταχείριση των στρατιωτικών συνταξιοδοτικών αμοιβών ως κοινών αγαθών.

Σε απάντηση, το Κογκρέσο ενέκρινε το 1982 τον νόμο για την προστασία του πρώην συζύγου (USFSPA). Αυτή η πράξη επιτρέπει στα κρατικά δικαστήρια να μεταχειρίζονται τις συνταξιοδοτικές παροχές μίας χρήσεως είτε ως ιδιοκτησία του μέλους είτε ως περιουσία του μέλους και του συζύγου του σύμφωνα με νόμους του κρατικού δικαστηρίου.

Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, δεν υπάρχει "μαγική φόρμουλα" που περιέχεται στην πράξη για τον καθορισμό της κατάλληλης κατανομής των συνταξιούχων αμοιβών. Ένα κρατικό δικαστήριο μπορεί να διαιρεί τις συνταξιοδοτικές αμοιβές με οποιονδήποτε τρόπο επιλέγει (σύμφωνα με τους νόμους αυτού του κράτους). Για παράδειγμα, θα ήταν απολύτως νόμιμο ένα δικαστήριο να διαιρέσει τη στρατιωτική αποζημίωση 50/50 για έναν γάμο που διήρκεσε μόνο δύο μήνες (και πάλι, σύμφωνα με τους νόμους αυτού του κράτους). Ένα κράτος θα μπορούσε επίσης να αποφασίσει να απονείμει την πλειοψηφία των συνταξιοδοτημένων αμοιβών στον πρώην σύζυγο, εάν οι κρατικοί νόμοι επέτρεπαν μια τέτοια διαίρεση.

Αντιστρόφως, ένα δικαστήριο μπορεί επίσης να επιλέξει να θεωρεί την αμοιβή συνταξιούχων ως την αποκλειστική περιουσία του στρατιωτικού μέλους.

Ωστόσο, προκειμένου το Υπουργείο Άμυνας (DOD) να πραγματοποιήσει άμεσες πληρωμές συνταξιοδοτικής αμοιβής ενός στρατιωτικού μέλους στον πρώην σύζυγο, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες κατευθυντήριες γραμμές:

1. Ο πρώην σύζυγος πρέπει να είναι παντρεμένος με το στρατιωτικό μέλος για περίοδο τουλάχιστον δέκα ετών, ενώ τουλάχιστον δέκα έτη από το γάμο αλληλεπικαλύπτονται με περίοδο στρατιωτικής θητείας που είναι αξιόπιστη προς αποζημίωση.
2. Οι άμεσες πληρωμές δεν θα γίνονται για κατανομή των συνταξιοδοτικών αμοιβών που υπερβαίνει το 50 τοις εκατό (Εάν υπάρχουν περισσότερα από ένα διαζύγια, είναι η πρώτη επένδυση, η πρώτη εξυπηρέτηση - όχι περισσότερο από 50 τοις εκατό θα καταβληθεί ως κατανομή των συνταξιοδοτικών αμοιβών - Για παράδειγμα, αν ένα δικαστήριο απονέμει τον πρώην σύζυγο έναν αριθμό το 40 τοις εκατό των συνταξιούχων αμοιβών και ένα άλλο δικαστήριο απονέμει τον πρώην σύζυγο τον αριθμό δύο το 40 τοις εκατό των συνταξιούχων αμοιβών, η DOD Finance θα πληρώσει απευθείας τον πρώην σύζυγο τον ένα 40 τοις εκατό και θα κατευθύνει την πληρωμή πρώην σύζυγος αριθμός δύο 10 τοις εκατό).

1. Η αμοιβή αναπηρίας δεν υπόκειται σε διαίρεση ως ιδιοκτησία. Ωστόσο, υπόκειται σε καταδίκη για διατροφή ή διατροφή.
2. Παροχές διατροφής ή παιδικής μέριμνας μπορούν να καταβληθούν εκτός από την κατανομή των συνταξιοδοτικών αμοιβών. Στην περίπτωση αυτή, η DOD Finance δεν θα πληρώσει πάνω από το 65% της αχρησιμοποίητης συνταξιούχου αμοιβής ενός ατόμου για διανομή περιουσίας και υποστήριξη διατροφής / τέκνου.

Με άλλα λόγια, ας πούμε ότι ο Joe και η Jill παντρεύτηκαν για 12 χρόνια, αλλά μόνο 8 από αυτά τα χρόνια ήταν ενώ ο Joe ήταν στο στρατό. Το κρατικό δικαστήριο απονέμει στην Jill το 40% των στρατιωτικών αποδοχών του Joe. Σε αυτή την περίπτωση, η Jill δεν μπορεί να υποβάλει αίτηση για να την πληρώσει άμεσα, επειδή δεν υπήρξε επταετής επικάλυψη του γάμου με τη στρατιωτική θητεία του Joe. Ωστόσο, ο Joe θα ήταν υπεύθυνος για την πληρωμή της Jill μία φορά το μήνα ή θα αντιμετώπιζε πιθανές συνέπειες από το δικαστήριο.

Εάν, από την άλλη πλευρά, ο Joe και η Jill παντρεύτηκαν για 12 χρόνια με τα 12 χρόνια που επικαλύπτονταν τη στρατιωτική θητεία του Joe, η Jill θα μπορούσε να ζητήσει από την DOD Finance να καταβάλει άμεσα το τμήμα της συνταξιοδοτημένης αμοιβής.

Δικαιοδοσία έναντι συνταξιούχου αμοιβής

Μία πολύ σημαντική διάταξη της USFSPA συχνά παραβλέπεται, ακόμη και από έμπειρους δικηγόρους: Για να είναι αρμόδιο ένα κρατικό δικαστήριο για την αμοιβή των συνταξιούχων ενός μέλους, το δικαστήριο πρέπει να είναι αρμόδιο για το μέλος:

• Η κατοικία του, εκτός από στρατιωτική αποστολή, στην εδαφική αρμοδιότητα του δικαστηρίου
• Η κατοικία του στην τοπική δικαιοδοσία του δικαστηρίου
• Η συγκατάθεσή του για τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου

Ας φέρει πίσω μας την απελπισμένη Joe και Jill. Ας υποθέσουμε ότι ο Joe βρίσκεται στην Καλιφόρνια αλλά ισχυρίζεται ότι η Nebraska είναι η νόμιμη κατοικία του. Η νόμιμη κατοικία της Jill βρίσκεται στο Κολοράντο.

Εάν ο Jill αρχειοθετήσει το διαζύγιο στο Κολοράντο, το δικαστήριο δεν θα επιτρέπεται να διαιρεί τη στρατιωτική αποζημίωση του Joe εκτός εάν ο Joe δεχθεί τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου (αν υποτεθεί ότι το ζευγάρι δεν είχε κοινά οικιακούς δεσμούς στο Κολοράντο).

Αν το Jill αρχειοθετήσει για διαζύγιο στην Καλιφόρνια (όπου βρίσκεται ο Τζο), το θέμα είναι πιο περίπλοκο. Ανεξάρτητα από τη «νόμιμη κατοικία», αν ένα δικαστήριο έκρινε ότι η Καλιφόρνια είναι το σπίτι τους, όχι μόνο μια κατοικία ευκολίας (δηλαδή, λόγω της στρατιωτικής σταθμεύσεως), το δικαστήριο θα μπορούσε να αναλάβει τη δικαιοδοσία επί της αμοιβής λόγω αποχώρησης του μέλους, ανεξάρτητα από τη συγκατάθεσή του.

Ένας υπάλληλος του οποίου η οικογένεια αγόρασε και έζησε σ 'ένα σπίτι, δημιούργησε εκκλησιαστικές και κοινοτικές σχέσεις, μορφωμένα και ανυψωμένα παιδιά στην πολιτεία, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι έχει την κατοικία του, παρόλο που έχει διατηρήσει μια "νόμιμη κατοικία" αλλού.

Το αν τα δικαστήρια του κράτους εκτέλεσης είναι αρμόδια, η απουσία συναίνεσης, είναι ένα ζήτημα που πρέπει να επιλυθεί κατά περίπτωση.