Σημαντικές εξελίξεις στην ιστορία της ποινικής δικαιοσύνης

Δεδομένου ότι η έννοια της εγκληματικότητας και της τιμωρίας είναι στην κοινωνία μας, οι έννοιες του τι είναι το έγκλημα και του τρόπου με τον οποίο ανταποκρίνουμε έχουν εξελιχθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια των αιώνων. Μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα γεγονότα στην ιστορία της εγκληματολογίας, της ποινικής δικαιοσύνης και της εγκληματολογικής επιστήμης έχουν συμβεί σε πολιτισμούς ανά τον κόσμο, δημιουργώντας αυτό το χρονοδιάγραμμα.

Το B.C. Χρόνια

Οι διαμάχες αίματος ήταν ασταθείς από 8000 έως περίπου 4000 π.Χ. Οι αγροτικές κοινότητες αναπτύχθηκαν στη Μέση Ανατολή, φέρνοντας κοντά τις ομάδες των ανθρώπων. Αυτό δημιούργησε τις διαφορές γης και την αυξημένη δυνατότητα εμφάνισης εγκλημάτων.

Η Σουμέρια μεγάλωσε στον πρώτο γνωστό πολιτισμό το 3500 π.Χ., εγκαθιδρύοντας τις πρώτες πόλεις-κράτη και κυβερνήσεις για να διευκολύνει την επίλυση των διαφορών.

Η άνοδος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας άρχισε το 509 π.Χ. Οι ρωμαϊκοί στρατιώτες χρησίμευσαν ως πρωτοβάθμιοι φορείς επιβολής του νόμου μέχρι το έτος περίπου 500. Η παρουσία τους στους δρόμους των πόλεων και των χωριών έγινε μια αποτελεσματική στρατηγική πρόληψης του εγκλήματος.

Από428 έως 347 π.Χ., Ο Έλληνας φιλόσοφος Πλάτωνας, μαθητής του Σωκράτη, εισήγαγε την έννοια ότι οι άνθρωποι είναι εγγενώς καλές. Αυτό θα έθετε τις βάσεις για τη μελλοντική χριστιανική θεολογία και θα επηρέαζε τις απόψεις του εγκλήματος και της τιμωρίας αιώνες αργότερα.

Ο Αριστοτέλης, φοιτητής του Πλάτωνα και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εξέθεσε σε μεγάλο βαθμό τη μελέτη της επιστήμης και της επιστημονικής παρατήρησης από το 384 έως το 327 π.Χ., το οποίο αργότερα θα επηρέαζε τις εγκληματολογικές και τις έρευνες του εγκλήματος.

Ο Ιούλιος Καίσαρ δολοφονήθηκε στις 44 π.Χ. και έγινε το αντικείμενο της πρώτης καταγραφείσας αυτοψίας.

Ο 1ος αιώνας

Ο Pedanius Dioscorides, Έλληνας γιατρός, που ζει στη Ρώμη, ταξινόμησε τα διάφορα φυτά, τα φαρμακευτικά τους αποτελέσματα και τα συμπτώματα δηλητηρίασης από το 50 έως το 70 π.Χ. Το έργο του, De Materia Medica, θεωρείται το θεμέλιο της εγκληματολογικής τοξικολογίας.

Ο ρωμαϊκός ρήτορας Quintilian χρησιμοποίησε γνωστή επιστήμη για να αποδείξει ότι τα αιματηρά χέρια δεν ανήκαν στον κατηγορούμενο δολοφόνο.

Η παρακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οδήγησε στην αποσταθεροποίηση του δυτικού κόσμου και στην επιστροφή στην έννοια της «αστυνομικής αστυνόμευσης» και στις εχθροπραξίες όταν οι οικογένειες και οι γείτονές τους αστυνομεύθηκαν. Οι ομάδες θεωρήθηκαν υπεύθυνες για τα μέλη τους και πήραν τα πράγματα του εγκλήματος και της τιμωρίας στα χέρια τους.

Ο 11ος αιώνας

Η έννοια της αστυνόμευσης Frankenpledge εισήχθη το 1035. Όλα τα αρσενικά ηλικίας άνω των 12 ετών σχηματίστηκαν σε ομάδες των 10 με τους γείτονές τους. Πήραν έναν όρκο για να συλλάβουν και να κρατούν μέλη των φυλών τους που διαπράττουν εγκλήματα υπό την επίβλεψη ενός αστυνόμου. Οι αστυνομικοί στο στρατόπεδο βρίσκονταν υπό την εποπτεία του Shire Reeve ο οποίος διορίστηκε από το Στέμμα.

Ο 13ος αιώνας

Ένας Κινέζος γιατρός δημοσίευσε την Hsi Duan Yu, Το ξέπλυμα των πλάνων, το 1248. Είναι το παλαιότερο γνωστό έργο για παθολογικές και θανάσιμες έρευνες

Ο Άγιος Θωμάς Ακίνας συνέθεσε το πιο γνωστό του έργο, το Summa Theologica, από το 1265 έως το 1274. Παρουσίασε την έννοια του Φυσικού Νόμου, βασιζόμενη στη φιλοσοφία του Πλάτωνα. Πρότεινε ότι το έγκλημα ήταν προσβολή του Θεού και ότι έβλαψε όχι μόνο το θύμα αλλά και τον εγκληματία, καθώς οι άνθρωποι είναι εγγενώς καλές.

Ο 14ος αιώνας

Η περίοδος της Αναγέννησης άρχισε να επηρεάζει τη στάση απέναντι στην κυβέρνηση, το έγκλημα και την τιμωρία.

Οι δικαστές της ειρήνης διορίστηκαν από το βασιλιά για να παράσχουν στήριξη στους αστυνομικούς και τους Shire Reeves. Οι δικαστές θα μπορούσαν να εκδίδουν εντάλματα και να εκδικάζουν ακροάσεις και θα μπορούσαν να δοκιμάσουν υποθέσεις που αφορούσαν ελάσσονα εγκλήματα.

Το σύστημα ενορχηστρωμένων ενοριών και η "απόχρωση και κλαί" αναπτύχθηκαν. Οι άνδρες διορίστηκαν για να υπηρετήσουν ως αστυνομικοί σε μια πόλη για ένα χρόνο. Όταν ένας αστυνομικός ζητούσε βοήθεια, όλοι οι άνδρες της πόλης θα απαντούσαν αμέσως. Η πρόσκληση για βοήθεια θα μεταφερθεί από πόλη σε πόλη έως ότου πιάστηκε ένας εγκληματίας ή σταμάτησε η έκτακτη ανάγκη.

Ο 16ος αιώνας

Η επιστημονική μέθοδος εισήχθη ως εργαλείο για τη διερεύνηση εγκλημάτων. Προκάλεσε νέα μέσα συγκέντρωσης και εξέτασης των αποδεικτικών στοιχείων.

Διάφοροι δυτικοί φιλόσοφοι άρχισαν να συζητούν την ιδέα του «κοινωνικού συμβολαίου» στο οποίο επεξηγήθηκαν ο σκοπός και ο ρόλος της κυβέρνησης και οι ευθύνες του λαού και του κυρίαρχου. Οι άνθρωποι παραχώρησαν την εξουσία τους στον κυρίαρχο με αντάλλαγμα την ασφάλεια, την ασφάλεια και την ευημερία. Αυτή η σκέψη επηρέασε μια πιο κοσμική άποψη του εγκλήματος κατά τη διάρκεια του Διαφωτισμού.

Ο 18ος αιώνας

Η χρήση επιστημονικών μέσων για τη συλλογή και τη σύγκριση αποδεικτικών στοιχείων έγινε ευρέως αποδεκτή.

Ο Ιταλός δικηγόρος και φιλόσοφος Cesare Beccaria δημοσίευσε το γνωστό του έργο, Στα εγκλήματα και τιμωρίες, το 1764. Ζήτησε μια σταθερή κλίμακα, στην οποία η σοβαρότητα της τιμωρίας θα αυξανόταν με τη σοβαρότητα του εγκλήματος.

Ο 19ος αιώνας

Οι υπηρεσίες της Μητροπολιτικής Αστυνομίας ιδρύθηκαν στο Λονδίνο το 1829, σηματοδοτώντας την πρώτη πραγματική αστυνομία πλήρους απασχόλησης, ενιαία και επαγγελματική. Ο Sir Robert Peel's 9 Αρχές αστυνόμευσης εκδόθηκαν σε κάθε αξιωματικό της δύναμης.

Ο Βέλγος στατιστικός Adolphe Quetelet εξέτασε τις εθνικές στατιστικές για το έγκλημα από τη Γαλλία το 1827 και προσδιόρισε τις συσχετίσεις μεταξύ εγκληματικών και δημογραφικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας, του φύλου, της εκπαίδευσης και της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης.

Ο ψυχίατρος και εγκληματολόγος Cesare Lombroso ίδρυσε τη Positivist School of Criminology και πρότεινε ψυχολογικούς και βιολογικούς δεσμούς με την εγκληματική συμπεριφορά μεταξύ 1858 και 1909.

Η επαναστατική κάμερα Kodak του George Eastman έγινε ευρέως διαθέσιμη το 1888 και μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη φωτογραφία και την τεκμηρίωση των σκηνών του εγκλήματος.

Ο Sir Arthur Conan Doyle Σέρλοκ Χολμς που απασχολεί την επιστήμη και το λόγο για την επίλυση του εγκλήματος και τη διάδοση της έννοιας της εγκληματολογίας που ξεκίνησε το 1886.

Το 1880, Ο Henry Faulds και ο William Herschel δημοσίευσαν μια μελέτη στη φύση που αποδεικνύει ότι τα δακτυλικά αποτυπώματα ήταν μοναδικά για τα άτομα.

Ο 20ός αιώνας

Μία μέθοδος για τη χρήση υπεροξειδίου του υδρογόνου για την ανίχνευση ιχνών αίματος μέσω οξείδωσης ανακαλύφθηκε το 1901.

Ο Δρ. Edmond Locard, ο πατέρας της έρευνας για το έγκλημα, ίδρυσε το πρώτο πραγματικό εργαστήριο εγκλημάτων σε δύο δωμάτια στο ισόγειο της αστυνομικής υπηρεσίας της Λυών, Γαλλία, το 1910. Ο Δρ. Locard δημοσίευσε τις πλέον διάσημες Η Αρχή Ανταλλαγής του Locard το 1934, παρουσιάζοντας την πεποίθησή του ότι όλα αφήνουν ένα ίχνος και έτσι υπάρχουν πάντα στοιχεία που πρέπει να βρεθούν.

Η εγκληματολογία ψηφιακών υπολογιστών και ηλεκτρονικών υπολογιστών αναπτύχθηκε για πρώτη φορά από το FBI το 1984 για να εξετάσει τα στοιχεία υπολογιστών. Τα στοιχεία DNA χρησιμοποιήθηκαν σε ποινικό δικαστήριο για πρώτη φορά το 1987. Ο Tommie Lee Andrews έγινε το πρώτο άτομο που καταδικάστηκε ως αποτέλεσμα του DNA.

Η ιστορία της ποινικής δικαιοσύνης κινείται

Συνεχίζουμε να αναπτύσσουμε και να εξελίσσουμε με ποιον τρόπο αντιλαμβανόμαστε και ανταποκρινόμαστε στην εγκληματικότητα. Οι ιδέες μας για την καλύτερη πρόληψη του εγκλήματος και τον τρόπο αύξησης της εμπιστοσύνης του κοινού στην αστυνομία θα παραμείνουν στην πρώτη γραμμή των ευγενών επαγγελμάτων που εντοπίζονται στην εγκληματολογία και την ποινική δικαιοσύνη. Θα πρέπει να συνεχίσουν να παρέχουν συναρπαστικές και ανταμείβοντας ευκαιρίες σταδιοδρομίας για τα επόμενα χρόνια.