Γράφοντας από την Περιορισμένη Προοπτική της Τρίτης

Πριν γράψετε μια ενιαία φανταστική λέξη, θα πρέπει να αποφασίσετε ποιος λέει την ιστορία - και από ποια άποψη. Αν η ιστορία μιλήσει από έναν αφηγητή (και όχι από έναν χαρακτήρα), θα γράφετε από την τρίτη προοπτική. Αλλά ποιος είναι ο αφηγητής; Πόσο ξέρει ο αφηγητής; Μπορεί ο αφηγητής να μπει μέσα στα κεφάλια των χαρακτήρων για να περιγράψει τι σκέφτονται;

Ποια είναι η περιορισμένη άποψη του τρίτου προσώπου;

Το τρίτο πρόσωπο που είναι παντογνώστη (δηλαδή "όλοι γνωρίζουμε") είναι μια μέθοδος της αφήγησης, στην οποία ο αφηγητής ξέρει τι σκέφτεται κάθε χαρακτήρας. Περιορισμένη άποψη τρίτου ατόμου, από την άλλη πλευρά, είναι μια μέθοδος αφήγησης, στην οποία ο αφηγητής γνωρίζει μόνο τις σκέψεις και τα συναισθήματα ενός μόνο χαρακτήρα, ενώ άλλοι χαρακτήρες παρουσιάζονται μόνο εξωτερικά. Το τρίτο πρόσωπο περιορίζει έναν συγγραφέα περισσότερη ελευθερία από το πρώτο πρόσωπο, αλλά λιγότερη γνώση από το τρίτο πρόσωπο παντογνώστη.

Γιατί να επιλέξετε την περιορισμένη άποψη του τρίτου προσώπου;

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους μπορεί να αποφασίσετε ότι το τρίτο άτομο μπορεί να είναι σωστό για το επόμενο μυθιστορηματικό σας έργο. Εδώ είναι μερικές μόνο δυνατότητες:

• Θέλετε την ικανότητα να επιδεικνύετε μια κατάσταση μέσα από τα μάτια ενός ενδιαφέροντος ή μοναδικού χαρακτήρα.
• Γράφετε ένα μυστήριο και θέλετε ο αναγνώστης να βιώσει τις ενδείξεις και τα αποτελέσματα από την άποψη ενός από τους χαρακτήρες σας.
• Λέτε μια ιστορία στην οποία οι προοπτικές του κύριου χαρακτήρα σας εξελίσσονται ή αλλάζουν, και θέλετε να δείξετε αυτές τις αλλαγές μέσα από τα μάτια τους.
• Θέλετε να διατηρήσετε μια αίσθηση αβεβαιότητας σχετικά με τα κίνητρα, τα συναισθήματα ή τα παρελθόντα άλλων χαρακτήρων.

Παραδείγματα περιορισμένης άποψης τρίτου προσώπου στη μυθοπλασία

Τα περισσότερα έργα μυθοπλασίας λέγονται από την τρίτη περιορισμένη άποψη του ατόμου. Για παράδειγμα, το περίφημο "Pride and Prejudice" της Jane Austen λέγεται εξ ολοκλήρου από την άποψη της πρωταγωνίστριας Elizabeth Bennett. J.K. Η σειρά "Χάρι Πότερ" του Rowling ξεδιπλώνει τα μυστικά του μέσα από τον ίδιο τον Χάρι ο οποίος, όπως ο αναγνώστης, είναι νέος στον κόσμο της μαγείας και της μαγείας.

Ένα κλασικό παράδειγμα περιορισμένης φαντασίας τρίτου προσώπου είναι το "For Whom the Bell Bell Tolls" του Ernest Hemingway, το οποίο συγκρατείται σταθερά με τη συνείδηση ​​ενός χαρακτήρα, του Robert Jordan, ο οποίος μοιράζεται:

"Αυτός ο Anselmo ήταν ένας καλός οδηγός και θα μπορούσε να ταξιδέψει θαυμάσια στα βουνά.Ο Robert Jordan μπορούσε να περπατήσει αρκετά καλά τον εαυτό του και ήξερε από τον να τον ακολουθήσει από πριν το φως της ημέρας ότι ο γέρος θα μπορούσε να τον πεθάνει μέχρι θανάτου.Ο Robert Jordan πίστευε τον άνδρα Anselmo, μέχρι στιγμής, σε όλα εκτός από την κρίση. Δεν είχε ακόμη την ευκαιρία να δοκιμάσει την κρίση του και, ούτως ή άλλως, η κρίση ήταν δική του ευθύνη.

Ο αναγνώστης θα γνωρίζει μόνο τις σκέψεις και τις απαντήσεις του Anselmo, στο βαθμό που τους αποκαλύπτει μέσα από τις ενέργειές του. Αλλά οι σκέψεις του Robert Jordan θα μοιραστούν σε όλη την ιστορία. Είναι οι αντιδράσεις του και οι ερμηνείες του για γεγονότα που ο αναγνώστης θα καταλάβει και θα ακολουθήσει.

Επειδή το τρίτο πρόσωπο που έχει περιοριστεί ορίζεται σε μεγάλο βαθμό από αυτό που δεν κάνει, μπορεί να βοηθήσει σε αυτό το σημείο να διαβάσει ένα παράδειγμα του τρίτου ατόμου παντογνώστης για σύγκριση.