Η ιστορία πίσω από το στρατιωτικό χαιρετισμό 21 πυροβόλων όπλων

Η πρακτική του χτυπήματος πυροβόλων όπλων υπήρξε εδώ και αιώνες. Οι πρώτοι πολεμιστές κατέδειξαν τις ειρηνικές προθέσεις τους τοποθετώντας τα όπλα τους σε μια θέση που τους καθιστούσε αναποτελεσματικούς. Αυτό το έθιμο ήταν καθολικό, με τη συγκεκριμένη πράξη να διαφέρει ανάλογα με το χρόνο και τον τόπο, ανάλογα με τα όπλα που χρησιμοποιούνται.

Χρήση των κανόνι

Η παράδοση του χαιρετισμού από τα κανόνια ξεκίνησε τον 14ο αιώνα καθώς τα πυροβόλα όπλα και τα κανόνια τέθηκαν σε χρήση. Δεδομένου ότι αυτές οι αρχικές συσκευές περιείχαν μόνο ένα βλήμα, η εκφόρτωσή τους κάποτε τις καθιστούσε αναποτελεσματικές. Αρχικά τα πολεμικά πλοία πυροδότησαν χαιρετισμούς επτά όπλων. επτά πλανήτες είχαν ταυτοποιηθεί και οι φάσεις της σελήνης άλλαξαν κάθε επτά ημέρες.

Οι χερσαίες μπαταρίες, που είχαν μεγαλύτερη ποσότητα πυροδότη, κατάφεραν να πυροδοτήσουν τρία πυροβόλα όπλα για κάθε πυροβολισμό που εκτοξεύθηκε, συνεπώς το χαιρετισμό από τις μπαταρίες των ακτών ήταν 21 όπλα. Το πολλαπλάσιο των τριών πιθανόν επελέγη λόγω της μυστικιστικής σημασίας του αριθμού τριών σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς.

Πρώιμη πυρίτιδα, αποτελούμενη κυρίως από νιτρικό νάτριο, χαλάστηκε εύκολα στη θάλασσα, αλλά μπορούσε να διατηρηθεί πιο δροσερά και ξηρότερα εσωτερικά περιοδικά. Όταν το νιτρικό κάλιο βελτίωσε την ποιότητα της πυρίτιδας, τα πλοία στη θάλασσα υιοθέτησαν το χαιρετισμό 21 όπλων.

Για πολλά χρόνια, ο αριθμός των όπλων που πυροδότησαν για διάφορους σκοπούς διέφερε από χώρα σε χώρα. Μέχρι το 1730, το Βασιλικό Ναυτικό συνταγούσε 21 όπλα για ορισμένες ημερομηνίες επετείου, αν και αυτό δεν ήταν υποχρεωτικό ως χαιρετισμός στην βασιλική οικογένεια μέχρι αργότερα τον δέκατο όγδοο αιώνα.

Η Αμερικανική Επανάσταση

Αρκετά διάσημα γεγονότα που αφορούσαν χαιρετισμούς όπλων πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης. Στις 16 Νοεμβρίου 1776, ο ταξίαρχος Ανδρέας Δορβής του Ηπειρωτικού Ναυτικού, ο πλοίαρχος Ίσαϊς Ρόμπινσον, έστειλε χαιρετισμό 13 όπλων κατά την είσοδο στο λιμάνι του Αγίου Ευστάτιου στις Δυτικές Ινδίες (μερικοί λογαριασμοί δίνουν 11 ως αριθμό). Λίγα λεπτά αργότερα, το χαιρετισμό επιστράφηκε από 9 (ή 11) όπλα με εντολή του ολλανδού κυβερνήτη του νησιού.

Την εποχή εκείνη, ένα χαιρετισμό 13 πυροβόλων όπλων θα αντιπροσώπευε τις 13 νεοσυσταθείσες Ηνωμένες Πολιτείες. το συνηθισμένο χαιρετισμό που δόθηκε σε μια δημοκρατία εκείνη την εποχή ήταν 9 πυροβόλα όπλα. Αυτό ονομάστηκε "πρώτο χαιρετισμό" στην αμερικανική σημαία.

Περίπου τρεις εβδομάδες πριν, όμως, ένα αμερικανικό σκούτερ είχε τα χρώματα που χαιρετούν στο δανικό νησί του St Croix. Η σημαία που πετούσε ο Andrew Doria και το ανώνυμο αμερικανικό σκούτερ το 1776 δεν ήταν τα αστέρια και οι λωρίδες, που δεν είχαν ακόμη υιοθετηθεί. Αντίθετα, ήταν η σημαία της Μεγάλης Ένωσης, αποτελούμενη από 13 εναλλασσόμενες κόκκινες και λευκές λωρίδες με τον Βρετανό Τζακ στην ένωση.

Ο πρώτος επίσημος χαιρετισμός ενός ξένου έθνους για τα αστέρια και τις λωρίδες έγινε στις 14 Φεβρουαρίου 1778, όταν το πλοίο Ranger του ποταμού Continental, καπετάνιος John Paul Jones, πυροβόλησε 13 πυροβόλα όπλα και έλαβε εννέα σε αντάλλαγμα από τον γαλλικό στόλο που ήταν αγκυροβολημένος στον κόλπο Quiberon.

Εξέλιξη του 21-Gun Salute

Το χαιρετισμό των 21 πυροβόλων όπλων έγινε η υψηλότερη τιμή που ένα έθνος μπορούσε να αποδώσει. Τα διαφορετικά έθιμα μεταξύ των ναυτικών δυνάμεων οδήγησαν σε σύγχυση όσον αφορά το χαιρετισμό και την επιστροφή των χαιρετισμών. Η Μεγάλη Βρετανία, η κυρίαρχη δύναμη της θάλασσας στον κόσμο τον 18ο και 19ο αιώνα, υποχρέωσε τα πιο αδύναμα έθνη να χαιρετήσουν πρώτα και για μια φορά οι μοναρχίες έλαβαν περισσότερα όπλα από ό, τι οι δημοκρατίες.

Τελικά, με συμφωνία, το διεθνές χαιρετισμό δημιουργήθηκε σε 21 όπλα, αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν συμφώνησαν σε αυτή τη διαδικασία μέχρι τον Αύγουστο του 1875.

Αλλαγές συστήματος

Το σύστημα χαιρετισμού πυροβόλων όπλων των Ηνωμένων Πολιτειών έχει αλλάξει σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Το 1810, το «εθνικό χαιρετισμό» ορίστηκε από το τμήμα πολέμου ως ίσο με τον αριθμό των κρατών στην Ένωση - εκείνη τη στιγμή 17.

Αυτό το χαιρετισμό εκτοξεύθηκε από όλες τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ στις 1 μ.μ. (αργότερα το μεσημέρι) την Ημέρα της Ανεξαρτησίας. Ο Πρόεδρος έλαβε επίσης χαιρετισμό ίσο με τον αριθμό των κρατών όταν επισκέφθηκε στρατιωτική εγκατάσταση.

Οι κανονισμοί του Ναυτικού των Η.Π.Α. για το 1818 ήταν οι πρώτοι που πρότειναν έναν συγκεκριμένο τρόπο για να κάνουν χαιρετισμούς όπλων (παρόλο που τα χαιρετισμούς του πυροβόλου όπλου ήταν σε χρήση πριν καταγραφούν οι κανονισμοί). Οι κανονισμοί αυτοί απαιτούσαν ότι "όταν ο Πρόεδρος θα επισκεφθεί ένα πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών, θα πρέπει να χαιρετιστεί με 21 όπλα".

Μπορεί να σημειωθεί ότι 21 ήταν ο αριθμός των κρατών στην Ένωση εκείνη την εποχή. Για ένα διάστημα μετά, έγινε συνηθισμένο να προσφέρουμε ένα χαιρετισμό ενός πυροβόλου όπλου για κάθε κράτος στην Ένωση, αν και στην πράξη υπήρξε μεγάλη ποικιλία στον αριθμό των όπλων που χρησιμοποιήθηκαν πραγματικά σε ένα χαιρετισμό.

Πότε χρησιμοποιούνται παραδοσιακά

Ένα χαιρετισμό 21 πυροβόλων όπλων για τον Πρόεδρο και τους αρχηγούς κρατών, τα γενέθλια της Ουάσινγκτον και το τέταρτο του Ιουλίου έγινε το πρότυπο στο Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών με την έκδοση νέων κανονισμών το 1842.

Σήμερα, το εθνικό χαιρετισμό 21 όπλων εκτοξεύεται προς τιμήν της εθνικής σημαίας, του κυρίαρχου ή αρχηγού κράτους αλλοδαπού έθνους, μέλους μιας βασιλικής βασιλικής οικογένειας, και του Προέδρου, πρώην Προέδρου και εκλεγέντος Προέδρου Ηνωμένες Πολιτείες.

Εκτοξεύεται επίσης το μεσημέρι της ημέρας της κηδείας ενός προέδρου, πρώην Προέδρου ή εκλεγέντος Προέδρου, για τα Γενέθλια της Ουάσιγκτον, την Ημέρα των Προέδρων και την τέταρτη Ιουλίου.

Την Ημέρα Μνήμης, ένα χτύπημα των 21 λεπτών πυροβόλων όπλων εκτοξεύεται το μεσημέρι, ενώ η σημαία πετάει στο μισό ιστό. Πενήντα πυροβόλα όπλα εκτοξεύονται επίσης σε όλες τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις που είναι έτοιμες να το πράξουν στο τέλος της ημέρας της κηδείας ενός Προέδρου, πρώην Προέδρου ή εκλεγέντος Προέδρου.

Τα χαιρετιστήρια όπλα παραδίδονται επίσης σε άλλους στρατιωτικούς και πολιτικούς ηγέτες αυτού και άλλων εθνών. Ο αριθμός των πυροβόλων όπλων βασίζεται στην κατάταξη πρωτοκόλλου τους. Αυτά τα χαιρετισμούς είναι πάντοτε σε περίεργους αριθμούς.

Στρατιωτικές κηδείες

Στις στρατιωτικές κηδείες, κάποιος βλέπει συχνά τρεις βολές πυροβολισμών προς τιμήν του αποθανόντος παλαίμαχου. Είναι συχνά λάθος από τους λαϊκούς ως χαιρετισμό 21 πυροβόλων όπλων, αν και είναι διαφορετικό. Στον στρατό, ένα "όπλο" είναι ένα όπλο μεγάλου διαμετρήματος.Οι τρεις βολές εκτοξεύονται από "τουφέκια", όχι "όπλα".

Όποιος έχει δικαίωμα σε στρατιωτική κηδεία θα λάβει τις τρεις βολές του τουφέκι, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχουν ομάδες φύλακα τιμής. Η ομάδα πυροβολισμού μπορεί να αποτελείται από οποιοδήποτε αριθμό, αλλά συνήθως βλέπει μια ομάδα οχτώ, με έναν υπάλληλο που δεν είναι υπεύθυνος για τις λεπτομέρειες πυροδότησης. Αν η ομάδα αποτελείται από τρία ή οκτώ, ή δέκα, κάθε μέλος πυρπολώνει τρεις φορές (τρεις βόλεϊ).

Οι τρεις βόλτες προέρχονται από ένα παλιό έθιμο της μάχης. Οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές θα σταματήσουν τις εχθροπραξίες για να καθαρίσουν τους νεκρούς τους από το πεδίο της μάχης, και η πυροδότηση τριών βόλων σήμαινε ότι οι νεκροί είχαν φροντιστεί και η πλευρά ήταν έτοιμη να επαναλάβει τη μάχη.

Η λεπτομέρεια σημαίας συχνά γλιστράει τρία περιβλήματα κελύφους στην διπλωμένη σημαία πριν παρουσιάσει τη σημαία στην οικογένεια. Κάθε περίβλημα αντιπροσωπεύει ένα βόλεϊ.