Εξερεύνηση του ρόλου ενός διευθυντή σπουδαστών

Μια συνέντευξη με τον Andrew Heinlein, ο οποίος μόλις ολοκλήρωσε ένα έτος ως διευθυντής σπουδών στην ομάδα μπάσκετ των ανδρών στο κολέγιο Santa Rosa Junior υπό τον προπονητή Craig McMillan, πρώην φυλακή του Πανεπιστημίου της Αριζόνα που έφτασε στο Final Four το 1988 ως παίκτης σε ομάδα που περιελάμβανε τον συνεργάτη του backcourt Steve Kerr, μαζί με τον Sean Elliott, τον Tom Tolbert και τον μελλοντικό αστέρα της MLB, Kenny Lofton.

Πώς πήρατε την εργασία;

Heinlein: Η επίτευξη της θέσης του διευθυντή μου ήταν αρκετά δύσκολη. Έστειλα το προπονητή μου, Craig McMillan. Στη συνέχεια, είχαμε δύο τηλεφωνικές συνεντεύξεις, οι οποίες οδήγησαν στην ευκαιρία για προσωπική συνέντευξη. Αφού αποδείχτηκα στις συνεντεύξεις, ήμουν καλεσμένος να πάω στην πρακτική. Μέσα από τις πρώτες δύο εβδομάδες, δεν έκανα τίποτα, και ήμουν αυστηρά εκεί για να δείξω την αφοσίωσή μου, η οποία είναι πολύ σημαντική για την προσέλκυση ενός ρόλου στην ομάδα. Αφού τελικά αποδείχτηκα στις συνεντεύξεις και την πρακτική, εισήγαγα στην ομάδα ως διευθυντής σπουδών.

Ποιες ήταν οι ευθύνες σας;

Heinlein: Ως διευθυντής σπουδαστών, οι σημαντικότερες ευθύνες μου ήταν να διαχειρίζομαι κασέτες παιχνιδιών για την ομάδα μας και να διερευνούμε άλλες ομάδες, να διαχειριζόμαστε το στρατόπεδο μπάσκετ για τους νέους και να συμμετέχουμε στην πράξη. Στην πράξη ήμουν υπεύθυνος για μικρά καθήκοντα, όπως η διοργάνωση των μπάλες, η φροντίδα του πίνακα αποτελεσμάτων, η ανάκαμψη των παικτών και η απλή προετοιμασία του νερού για τους παίκτες. Ήμουν επίσης επικεφαλής των πιο κρίσιμων πτυχών στην πράξη, καθώς οι προπονητές άρχισαν να με εμπιστεύονται, όπως οι ομάδες προγύμνασης στα μικρότερα μας παιχνίδια τεσσάρων σε τέσσερις και επίσης να καταδεικνύουμε πώς να πυροβολούμε στις προσβλητικές ασκήσεις μας.

Ο ρόλος σας εξελίχθηκε κατά τη διάρκεια της σεζόν;

Heinlein: Στην αρχή της σεζόν είχα αυστηρά την ευθύνη για τα στατιστικά στοιχεία και τον πίνακα αποτελεσμάτων. Ούτε οι προπονητές ούτε οι παίκτες ήξεραν ποιος ήμουν, οπότε έπρεπε να ξεκινήσω αποδεικνύοντας τον εαυτό μου και κερδίζοντας τον σεβασμό τους. Αφού άρχισα να αποδεικνύω τον εαυτό μου, συμμετείχα περισσότερο στην πράξη, διερεύνησα άλλες ομάδες και μάλιστα καθίσαμε στις συναντήσεις των προπονητών. Ο ρόλος μου εξελίχθηκε από εκεί, καθώς πήγα να πάω με την ομάδα στα τουρνουά του Σαββατοκύριακου και μάλιστα μερικές φορές εκφράσω τις ιδέες μου για τη βελτίωση της ομάδας μας. Αυτά τα επιτεύγματα δεν ήρθαν εύκολα. Έπρεπε να είμαι εξαιρετικά ασθενής, να εργάζομαι πέρα ​​από τις προσδοκίες και να βάζω ώρες μακριά απλά για την αγάπη του παιχνιδιού.

Ποια μαθήματα μάθατε;

Heinlein: Ως διευθυντής σπουδαστών, έμαθα μερικά πολύ σημαντικά διδάγματα. Το πρώτο είναι ότι δεν υπάρχει ημέρα εκτός μέρας. Ήμουν συχνά υπεύθυνος για τα καθήκοντα που οι προπονητές δεν είχαν χρόνο να αντιμετωπίσουν ή απλά δεν ήθελαν να αντιμετωπίσουν. Σημαίνει ότι πρέπει να είστε έτοιμοι σε οποιοδήποτε σημείο - ένας προπονητής μπορεί να σας καλέσει σε ένα απόγευμα της Κυριακής και να σας δώσει μια εργασία που πρέπει να γίνει μέχρι τη Δευτέρα. Είχα στιγμές που έπρεπε να αναλύσω την ταινία παιχνιδιών στις 8:30 τη νύχτα την Κυριακή και έτοιμη για τους προπονητές να παίζουν εύκολα παίκτες το επόμενο πρωί στις 8:00.

Ένα άλλο σημαντικό μάθημα που έμαθα ήταν να δουλεύω πολύ πέρα ​​από αυτό που οι άνθρωποι περιμένουν από εσάς. Ο καλύτερος τρόπος για να κερδίσετε το σεβασμό των άλλων είναι να κάνετε περισσότερα από τα αναμενόμενα και να ολοκληρώσετε κάθε εργασία όσο πιο γρήγορα μπορείτε.

Ποιο ήταν το αγαπημένο σας μέρος;

Heinlein: Το αγαπημένο μου μέρος της θέσης ήταν η ανταγωνιστικότητα στην πράξη, μαθαίνοντας από μερικά λαμπρά μυαλά για το παιχνίδι του μπάσκετ και μάθοντας τα μικρά πράγματα που γίνονται πίσω από τις σκηνές ενός προγράμματος μπάσκετ. Ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία να δούμε την επιχειρηματική πλευρά του αθλήματος. Μέσα από αυτή τη δουλειά μπορέσαμε να δούμε πόση προσπάθεια χρειάστηκε για να κρατήσει όλους τους παίκτες ευτυχείς καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν. Εκτίμησα επίσης ότι οι προπονητές πήραν εξίσου φουσκωμένους με τους παίκτες στην πράξη και ήταν συναρπαστικό να είναι μέρος αυτού του ανταγωνιστικού πνεύματος.

Είμαι εξαιρετικά ευγνώμων που ήμουν σε θέση να πάρει τη θέση του διευθυντή ομάδας.

Χάρη στον Andrew Heinlein για το χρόνο να μοιραστεί τις εμπειρίες του ως διευθυντής σπουδών.