Τι είναι το Marine Corps που τοποθετείται Color Guard;

Το έτος 1967 ήταν ένα έτος ιστορίας στην παραγωγή. Στο Βιετνάμ, οι δυνάμεις των ΗΠΑ και του Βιετνάμ έθεσαν στρατό στο Βιετνάμ στο Δέλτα του Μεκόνγκ, ενώ οι διαμαρτυρόμενοι πολέμου του Βιετνάμ εισέβαλαν στην Ουάσιγκτον, ο D.C. και ο Thurgood Marshall ορκίστηκαν ως η πρώτη μαύρη αμερικανική δικαιοσύνη.

Για να μην μείνει έξω, η βάση αποβάθρας της Marine Corps Barstow (Καλιφόρνια) έκανε ιστορία από μόνη της με την ίδρυση ενός Marine Corps Mounted Color Guard, το οποίο παραμένει ο μοναδικός φρουρός ασφαλείας στο Marine Corps σήμερα.

Ένας ναυτικός με το όνομα του υπολοχαγού Robert Lindsley, Αμερικανός Ναυτικό Σώμα αποχώρησε, επέστρεψε από το Βιετνάμ το 1966 και διορίστηκε ως ανώτερος αξιωματικός υπεύθυνος για την Επιτροπή Σταθμών Κέντρου. Ήταν κατά τη διάρκεια εκείνου του χρόνου που παρατήρησε τι έκαναν τα παιδιά των στρατιωτικών γονέων για διασκέδαση.

"Ορισμένα από τα εξαρτώμενα παιδιά, συμπεριλαμβανομένου και του γιου μου, θα έπαιρναν άλογα από τους στάβλους, είχαν περίπου 20 άτομα την εποχή εκείνη και θα πήγαιναν σε παρελάσεις όταν τους είχαν ζήσει στην πόλη", δήλωσε ο Lindsley.

«Έχοντας εξοικειωθεί με το Mounted Color Guard στο Camp Pendleton, αποφάσισα μάλλον παρά να παίζω παιδιά με παρελάσεις, θα είχαμε μια φρουρά χρώματος».

Η δημιουργία του MCLB Barstow Mounted Color Guard ήταν λίγο πιο ομαλή από εκεί.

"Έτυχε να είμαι ο ανώτερος υπολοχαγός στη βάση και είναι εκπληκτικό αυτό που μπορείτε να κάνετε, ειδικά αν το πιέσετε", είπε. "Δεν ήμουν πίσω από το Βιετνάμ τόσο πολύ και ήμουν συνηθισμένος να πιέζω τα πράγματα."

Για να ξεκινήσει η φρουρά χρώματος, η Lindsley είχε ένα ραντεβού με τον κ. Fred Quinn, αρχηγό του προσωπικού την εποχή εκείνη, στις 6:30 κάθε πρωί για να πάει στην ιππασία. Κατά τη διάρκεια αυτών των βόλτων, ο Lindsley θα έλεγε στον συνταγματάρχη τι ήθελε να κάνει. Από εκεί, έγιναν ρυθμίσεις.

Με 600 δολάρια που έλαβαν οι στάβλοι από την Quinn, ο Lindsley πήγε στον Άγιο Γεώργιο της Γιούτα, όπου είχε αγοράσει προηγουμένως άλογα, ψάχνοντας για άλογα κατάλληλα για τις ανάγκες των Ναυτικών Σωμάτων.

"Στην πραγματικότητα, ο υπάλληλος που δεν ήταν υπεύθυνος για τους στάβλους και πήγα στην κοιλάδα San Joaquin της Καλιφόρνια ψάχνοντας να βρω μαύρα άλογα αλλά δεν μπορούσα να τα βρω", δήλωσε ο Lindsley. "Για να βρείτε ένα αληθινό μαύρο είναι πολύ δύσκολο, μπορείτε να βρείτε ένα σκούρο καφέ άλογο που φαίνεται μαύρο, αλλά είναι δύσκολο να βρείτε ένα αληθινό μαύρο και ταιριαστό άλογο.

"Έτσι πήραμε το κυβερνητικό όχημα στον Άγιο Γεώργιο της Γιούτα, όπου (αγόρασαμε) μερικά άλογα παλομίνο, τέσσερα από τα οποία έφερα πίσω, το πέμπτο άλογο που αγοράσαμε εδώ.

Όπως είναι κατάλληλο για άλογα που ανήκουν στο Θαλάσσιο Σώμα, πήραν το όνομά τους από μερικές από τις πιο διάσημες μάχες στην ιστορία του Σώματος. Ήταν η Montezuma, η Τρίπολη, η Soissons, η Surabachi και η Iwo Jima. Σε κάθε μια από αυτές τις μάχες, οι πεζοναύτες αντιμετώπισαν έναν τρομερό εχθρό, αλλά τελείωσαν νικηφόρα. Σε αντίθεση με τα Mustangs της φρουράς χρώματος σήμερα, η αναπαραγωγή των αρχικών αλόγων είναι ως επί το πλείστον άγνωστη.

Όλα αυτά συνέβησαν το 1967. Μόλις αγόραζαν τα άλογα, έπρεπε να εργαστούν και να εκπαιδεύονται για να αντιμετωπίσουν τα διάφορα εμπόδια που θα μπορούσαν να συναντήσουν κατά τη διάρκεια μιας διαδρομής παρέλασης.

"Εργαζόμασταν μαζί τους, εκπαιδεύτηκαμε μαζί τους και ούτω καθεξής, χτυπώντας σε κονσέρβες κασσίτερου, ρίχνοντας πυροτεχνήματα και όλα αυτά τα πράγματα που κάνετε".

Στη συνέχεια, έπρεπε να αντιμετωπίσουν το έργο της αγοράς εργαλείων για τα άλογα. Βοήθεια ήρθε από έναν άνθρωπο που ονομάζεται Art Manning.

Το Manning παρείχε το φρουρό με κόκκινες κουβέρτες από την κινηματογραφική αίθουσα με την οποία εργάστηκε ως αναβάτης του stunt, από τον οποίο προστέθηκαν χρυσά περιχειρίδια γύρω από τις άκρες. Η Lindsley πήρε πέντε σέλες McClellan για $ 75 η κάθε μία.

Με κάποιο τρόπο, η Lindsley ήθελε να ενσωματώσει τα χρώματα του θαλάσσιου σώματος στην φρουρά χρώματος.

"Έχοντας κόκκινο και χρυσό τι κάνεις; Λοιπόν, παίρνεις ένα χρυσό άλογο με κόκκινες παγίδες και γι 'αυτό πήρες παλομόνους." Χρυσό παλομένος με κόκκινες παγίδες και Marines σε φόρεμα μπλουζ κάνει μια όμορφη ομάδα ".

Ένα πρόσθετο πλεονέκτημα για την κατοχή του παλομηνός είναι ότι είναι πολύ πιο εύκολο να βρούμε ταιριαστές παλομόνες απ 'ό, τι είναι να βρούμε ταιριαστά μαύρα άλογα.

Η πρώτη παρέλαση στην οποία πήγε ο φρουρός χρώματος ήταν στο Ridgecrest, Καλιφόρνια, το 1967. Από εκεί, ο αρχικά τοποθετημένος χρωματικός φρουρός παρακολουθούσε παρελάσεις στην πόλη, η παρέλαση Calico και η Yermo όταν είχαν ροδόκες.

Καθώς η λέξη της νεοσύστατης τοποθετημένης φρουράς χρώματος εξαπλώθηκε, οι στάβλοι πήραν προσκλήσεις για να οδηγούν σε επαγγελματικές παρελάσεις. Με το αυξημένο ενδιαφέρον, ήρθε η αύξηση των ταξιδιών καθώς η περιοχή που καλύφθηκε ο φρουρός κάλυψης, μεγάλωσε από την παρουσίαση σε τοπικές παρελάσεις για παρελάσεις οπουδήποτε μεταξύ Σαν Ντιέγκο και Ohime. Λόγω της δημοτικότητας του φρουρού χρώματος, ο αριθμός των αναβατών αυξήθηκε επίσης σε μέγεθος.

"Κάποτε είχαμε περίπου 18 αναβάτες", είπε, "είχαμε ένα Ναυτικό Corpsman, μια γυναίκα Marine, περίπου τέσσερις αξιωματικούς και τα υπόλοιπα στρατολογήθηκαν".

Σε αντίθεση με πολλές αναγνώσεις στη φρουρά χρώματος, δεν είχε ιδρυθεί από ομάδα αξιωματικών, δήλωσε η Lindsley, αντίθετα ιδρύθηκε από τους πρώτους αναβάτες. Ο κυρίαρχος κανόνας της φρουράς χρώματος, κατά τη διάρκεια των ιδρυτικών της ημερών και ακόμη και σήμερα, εάν ένα άτομο που εντάχθηκε εκείνο που δεν ξέρει πώς να οδηγήσει, θα διδαχθούν πώς να.

"Είχαμε αυτόν τον λοχία που απλά ήθελε να ενταχθεί στην φρουρά χρώματος και θα πάει μαζί για να βοηθήσει τον καθαρισμό του αλόγου και να ζωγραφίσει τις οπλές για να πάει μαζί μαζί μας", είπε. "Δεν είπα τίποτα, ανήκετε στην φρουρά χρώματος που θα μάθετε να οδηγείτε".

Η κατάταξη δεν είχε, και ακόμα δεν έχει σήμερα, κανένα κίνητρο για το κατά πόσον ένας Ναυτικός θα μπορούσε να βρεθεί ή όχι στο φρουρά χρώματος.

"Είπα σε όλους όταν μπαίνεις, δεν με νοιάζει αν είσαι ιδιωτική πρώτης τάξης, η κατάταξη δεν έχει καμία σχέση με αυτό", δήλωσε ο Lindsley, "Η μόνη τάξη που είχε να κάνει με την φρουρά ήταν ότι το ο ανώτερος άνθρωπος θα οδηγούσε την φρουρά χρώματος και θα φέρει τα χρώματα."

Αυτή είναι η παράδοση που αποτέλεσε τη φρουρά χρώματος, είπε. Δεν ήταν μόνο αξιωματικοί, αλλά και πεζοναύτες όλων των τάξεων.

Σήμερα, η φρουρά ασφαλείας του MCLB Barstow παραμένει ο μόνος του είδους στο θαλάσσιο σώμα.

"Τι σκέφτομαι για το σημερινό έγχρωμο φρουρό;" είπε ο Lindsley. "Νομίζω ότι είναι το πιο ωραίο τελευταίο κομμάτι στο Αμερικανικό Ναυτιλιακό Σώμα. Αν αποφασίσουν να το μετακινήσουν, θα είμαι πολύ ενοχλημένος γιατί δημιουργήθηκε εδώ στο Barstow και θα μείνει εδώ στο Barstow.

"Γνωρίζω τις δοκιμασίες και τις δοκιμασίες που έχει περάσει αυτή η φρουρά χρώματος. Πάντα έπρεπε να πετάξουμε χρήματα που βγήκαν από τις Ειδικές Υπηρεσίες για να αγοράσουν το σανό για τα άλογα: οι άνδρες ήταν όλοι εθελοντές, δεν πληρώνονταν τίποτα και πήγαινα με δικά τους έξοδα, δεν έδωσα τίποτα εκτός από το καπέλο μου στα αρχικά μέλη και από τότε, έχοντας εξοικειωθεί με την φρουρά, δεν δίνω τίποτα παρά δύο καπέλα σε όλους όσους υπηρετούν εκεί τώρα ».