Παραδείγματα δεξιοτήτων επίλυσης συγκρούσεων

Οι δεξιότητες επίλυσης συγκρούσεων αποτελούν απαίτηση για εργασία για πολλούς διαφορετικούς τύπους θέσεων. Αυτό συμβαίνει επειδή οι συγκρούσεις εντός των οργανισμών μπορούν να μειώσουν την παραγωγικότητα και να δημιουργήσουν ένα δύσκολο περιβάλλον εργασίας, οδηγώντας σε ανεπιθύμητο κύκλο εργασιών στο προσωπικό και μειωμένο ηθικό.

Όταν προετοιμάζεστε για μια συνέντευξη για μια θέση όπου η επίλυση των συγκρούσεων μπορεί να είναι ένας παράγοντας, να είστε έτοιμοι να μοιραστείτε παραδείγματα συγκεκριμένων περιόδων που βοήθησαν στην επίλυση της σύγκρουσης στο χώρο εργασίας. Περιγράψτε το ζήτημα που εξετάσατε, ποιο ήταν το πρόβλημα, τη δράση που κάνατε για την επίλυση της κατάστασης και πώς βοηθήσατε τη μεσολάβηση ή τη διαχείριση μιας λύσης. Ακολουθούν πληροφορίες σχετικά με το τι είναι η σύγκρουση στο χώρο εργασίας, πώς μπορεί να επιλυθεί και παραδείγματα καταστάσεων όπου η επίλυση των συγκρούσεων ήταν απαραίτητη για την επίλυση ενός προβλήματος στο χώρο εργασίας.

Συγκρούσεις στο χώρο εργασίας

Οι συγκρούσεις στο χώρο εργασίας περιλαμβάνουν συνήθως διαφορές απόψεων, στυλ ή προσέγγισης που δεν επιλύονται εύκολα. Αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε ενοχλητικά συναισθήματα και ενοχλήσεις μεταξύ των εργαζομένων.

Μπορεί να υπάρξει σύγκρουση μεταξύ συναδέλφων ή μεταξύ εποπτικών φορέων και υφισταμένων ή μεταξύ παρόχων υπηρεσιών και πελατών ή πελατών τους. Οι συγκρούσεις μπορούν επίσης να εμφανιστούν μεταξύ ομάδων, όπως οι κοινωνικοί εταίροι ή μεταξύ ολόκληρων τμημάτων.

Ορισμένες συγκρούσεις είναι ουσιαστικά αυθαίρετες, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχει σημασία ποιος "κερδίζει", μόνο ότι το πρόβλημα έχει επιλυθεί ώστε όλοι να μπορούν να επιστρέψουν στη δουλειά. Ωστόσο, ορισμένες συγκρούσεις αντικατοπτρίζουν πραγματικές διαφωνίες σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας μιας οργάνωσης.

Εάν ο νικητής της σύγκρουσης συμβεί να είναι λάθος, ο οργανισμός στο σύνολό του θα μπορούσε να υποφέρει. Ορισμένες συγκρούσεις συνεπάγονται παρενόχληση ή παρενόχληση κάποιου είδους, οπότε μια δίκαιη λύση πρέπει να περιλαμβάνει προσοχή στη δικαιοσύνη. Και αν ένα συμβαλλόμενο μέρος ξεπεράσει το άλλο, η διαφορά εξουσίας θα μπορούσε να περιπλέξει την επίλυση, ακόμη και αν όλοι ενδιαφέρονται καλά.

Οι Διαδικασίες Επίλυσης

Η επίλυση των συγκρούσεων στο χώρο εργασίας συνήθως περιλαμβάνει ορισμένες ή όλες τις ακόλουθες διαδικασίες:

1. Αναγνώριση από τα εμπλεκόμενα μέρη ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα.
2. Συμφωνία για την αντιμετώπιση του ζητήματος και την εξεύρεση κάποιου ψηφίσματος.
3. Μια προσπάθεια να κατανοήσουμε την προοπτική και τις ανησυχίες του αντιτιθέμενου ατόμου ή ομάδας.
4. Προσδιορισμός των αλλαγών στη συμπεριφορά, τη συμπεριφορά και τις προσεγγίσεις για εργασία από τις δύο πλευρές που θα μειώσουν τα αρνητικά συναισθήματα.
5. Αναγνώριση ενεργοποιητών σε επεισόδια συγκρούσεων.
6. Παρεμβάσεις τρίτων, όπως εκπρόσωποι Ανθρώπινου Δυναμικού ή ανώτερα στελέχη για τη μεσολάβηση.
7. Προθυμία ενός ή και των δύο μερών να συμβιβαστούν.

1. Συμφωνία σχετικά με σχέδιο αντιμετώπισης διαφορών.
2. Παρακολούθηση του αντίκτυπου οποιασδήποτε συμφωνίας για αλλαγή.
3. Την πειθαρχία ή τον τερματισμό των εργαζομένων που αντιστέκονται στις προσπάθειες για την εξουδετέρωση των συγκρούσεων.

Παράδειγμα δεξιοτήτων

Οι ακόλουθες δεξιότητες είναι συχνά σημαντικές για την επίλυση συγκρούσεων. Ο καθένας παρουσιάζεται εδώ με υποθετικά παραδείγματα για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η δεξιότητα στο χώρο εργασίας. Ο κατάλογος δεν είναι εξαντλητικός και, φυσικά, είναι δυνατές πολλές περισσότερες εφαρμογές για κάθε δεξιότητα.

Αβεβαιότητα

Ένας επιβλέπων μπορεί να αναλάβει την πρωτοβουλία να συγκαλέσει σύσκεψη μεταξύ δύο υπαλλήλων που έχουν συμμετάσχει σε δημόσια διαμάχη. Ένας εργαζόμενος μπορεί να αναζητήσει ένα άτομο με το οποίο έρχονται σε σύγκρουση για να προτείνει να συνεργαστούμε για να βρούμε τρόπους για συνύπαρξη πιο ειρηνικά.

Συνέντευξη και ενεργητικές ικανότητες ακρόασης

Ένας εκπρόσωπος του Ανθρώπινου Δυναμικού θα πρέπει να υποβάλει ερωτήσεις και να ακούσει προσεκτικά να καθορίσει τη φύση μιας σύγκρουσης μεταξύ ενός επόπτη και ενός υποκείμενου.

Ενσυναίσθηση

Ένας διαμεσολαβητής μπορεί να ενθαρρύνει την ενσυναίσθηση ζητώντας από τους εργαζόμενους σε σύγκρουση να περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο το άλλο μπορεί να αισθάνεται και να σκέφτεται και πώς η κατάσταση μπορεί να φανεί στο άλλο μέρος. Η ενσυναίσθηση είναι επίσης μια σημαντική ικανότητα για διαμεσολαβητές, οι οποίοι πρέπει να είναι σε θέση να κατανοήσουν την προοπτική κάθε συμβαλλόμενου μέρους, χωρίς απαραίτητα να συμφωνούν με τις δύο.

Διευκόλυνση

Οι διευθυντές ανταγωνιστικών τμημάτων θα μπορούσαν να διευκολύνουν μια κοινή σύνοδο προβληματισμού με τις ομάδες τους για τη δημιουργία λύσεων σε συνεχιζόμενα σημεία σύγκρουσης. Οι τεχνικές διευκόλυνσης ομάδας μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να αποφευχθούν οι συγκρούσεις κατά τη λήψη αποφάσεων της ομάδας, για να αρχίσουμε με αυτό.

Δεξιότητες διαμεσολάβησης

Ένας προϊστάμενος θα μπορούσε να καθοδηγήσει υφισταμένους που βρίσκονται σε σύγκρουση μέσω μιας διαδικασίας για τον προσδιορισμό αμοιβαία αποδεκτών αλλαγών στη συμπεριφορά.

Δημιουργία προβλημάτων επίλυσης προβλημάτων

Ένας προϊστάμενος μπορεί να επαναπροσδιορίσει τους ρόλους των δύο επιρρεπών σε σύγκρουση υπαλλήλων για την απλή εξάλειψη των σημείων τριβής. Η δημιουργικότητα μπορεί επίσης να σημαίνει εξεύρεση νέων λύσεων win / win.

Ευθύνη

Ένας προϊστάμενος μπορεί να καταγράφει συμπεριφορές που προκαλούν συγκρούσεις που παρουσιάζονται από έναν χρόνιο καταγγέλλοντα ως προετοιμασία για μια αξιολόγηση απόδοσης. Με αυτόν τον τρόπο, ο επιβλέπων βοηθά στη δημιουργία λογοδοσίας, αφού ο εργαζόμενος δεν μπορεί πλέον να προσποιηθεί ότι το πρόβλημα δεν συμβαίνει.