Γιατί δεν έχουμε ακόμα πετώντας αυτοκίνητα;

Βάζουμε έναν άνθρωπο στο φεγγάρι. Στέλνουμε μηνύματα κειμένου σε όλο τον κόσμο. Έχουμε μάθει την ψυχρή σύντηξη. Εντάξει, έτσι ήταν μια φάρσα …

Αλλά οι πολλές απόπειρες κατασκευής ενός αεροπλάνου φαίνονται σαν φάρσες ή τουλάχιστον φανταστικά όνειρα που τελείωσαν σε αποτυχία. Και αν δεν έχουν αποτύχει ακόμα, φαίνεται ότι βρίσκονται μόνιμα σε φάση ανάπτυξης ή περιμένουν κάποια έγκριση.

Γιατί λοιπόν δεν έχουμε πια αυτοκίνητα; Ο καθένας θέλει ένα, σωστά; Όλοι θέλουμε να είμαστε σε θέση να βγούμε στο γκαράζ μας, να πυροδοτήσουμε το αυτοκίνητό μας, να το οδηγήσουμε σε ένα διάδρομο, να αναδιπλώσουμε τα φτερά, να ξεκινήσουμε στον ουρανό, να πετάξουμε τη χώρα, να προσγειώσουμε σε ένα διάδρομο, να αναδιπλώσουμε τα φτερά ή να πετάξουμε κάτω από τους τροχούς και οδηγείτε για να επισκεφθείτε τους συγγενείς ή να παρακολουθήσετε αυτή τη συνάντηση ή διακοπές στην παραλία. Στην επιχείρηση επικοινωνιών μιλάμε για το τελευταίο μίλι, το τελευταίο τέντωμα χάλκινου σύρματος που φέρνει το διαδίκτυο ή την καλωδιακή τηλεόραση ή το τηλέφωνο στο σπίτι μας.

Είναι εκείνο το τελευταίο μίλι, τα τελευταία εκατοντάδες πόδια που είναι τόσο δύσκολο και ακριβό να επιτύχουμε. Αυτό είναι το βρώμικο μικρό μυστικό για τις προσωπικές αεροπορικές μεταφορές. Μας παίρνει μόνο στο διάδρομο - και ο διάδρομος δεν είναι εκεί που θέλουμε να πάμε. Θέλουμε να πάμε στην παραλία ή στο ξενοδοχείο ή στο γραφείο.

Αλλά δεν τους θέλουμε πραγματικά, μετά από όλα …

Φυσικά, ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο ακούγεται αρκετά μεγάλο. Αλλά όταν έρχεται σε αυτό, είναι η ιδέα ενός πετάγματος αυτοκινήτου που οι περισσότεροι άνθρωποι συμπαθούν. Ακούγεται ειδυλλιακό. Φαίνεται αποτελεσματική. Και με έναν περίεργο κοσμικό τρόπο στυλ Jetsons, ίσως ακόμη και λίγο ρομαντικό. Αλλά όταν έρχεται κάτω σε αυτό, είναι ένα παιχνίδι και είναι ένα παιχνίδι που χάνει την ελκυστικότητά του όταν πολλοί άνθρωποι ανακαλύπτουν το κόστος και τις απαιτήσεις για την ιδιοκτησία τους, τους κανονισμούς που εμπλέκονται και, όπως ένα σκάφος ή μια πισίνα, μερικοί άνθρωποι ακριβώς συνειδητοποιήστε ότι πιθανότατα δεν θα το χρησιμοποιήσουν τελικά.

Τα σχέδια των πετώντας αυτοκινήτων (μέχρι στιγμής ούτως ή άλλως) έχουν κάνει πάντα crappy αυτοκίνητα … και crappy αεροπλάνα. Ως αυτοκίνητο, δεν είναι απλά τόσο μεγάλο. Η μετάβαση στο Terrafugia, για παράδειγμα, είναι η κίνηση πίσω τροχών, έχει τρομερή ορατότητα και δεν ξεπερνά τα 70 μίλια την ώρα. Δεν ήταν πραγματικά σχεδιασμένο για να είναι αυτοκίνητο, όμως. Και για την τιμή των περίπου $ 300.000, θα μπορούσατε να αγοράσετε ένα Ferrari F12 και να έχετε περισσότερη διασκέδαση.

Και ως αεροπλάνο, το ιπτάμενο αυτοκίνητο είναι αργό και αδέξια. Δεν ήταν πραγματικά σχεδιασμένο για να είναι ένα αεροπλάνο. Έτσι παίρνετε το χειρότερο από τα δύο. Για 300.000 δολάρια θα μπορούσατε να αγοράσετε οποιοδήποτε από τα κοινά αεροσκάφη μονού κινητήρα (όπως το SR22) που θα κάθονται στη γυναίκα και τα παιδιά, το σκυλί, το σκι εξοπλισμό σας και όλες τις αποσκευές σας για διακοπές ανά εβδομάδα. Και θα φτάσετε εκεί πολύ πιο γρήγορα.

Υπάρχουν προβλήματα πιστοποίησης αεροσκαφών και οχημάτων …

Έτσι η ζήτηση είναι εκεί, νομίζουμε. Και οι σχεδιαστές έχουν πάει να δουλεύουν να κατασκευάζουν αυτοκίνητα που πετούν σαν τη μετάβαση και το Pal V. Αλλά πώς ακριβώς σχεδιάζετε ένα αυτοκίνητο που συμμορφώνεται με όλους τους κανονισμούς οχημάτων, καθώς και τους ομοσπονδιακούς κανονισμούς αεροπορίας σχετικά με την πιστοποίηση αεροσκαφών; Δεν είναι εύκολο έργο και τελικά σημαίνει ότι, τουλάχιστον προς το παρόν, τα ιπτάμενα αυτοκίνητα θα έρθουν με μια έντονη τιμή. Η αεροπορική βιομηχανία προσπάθησε να ταξινομήσει αυτά τα ιπτάμενα αυτοκίνητα - τη μετάβαση, για να είναι συγκεκριμένα - ως αεροσκάφος Light Sport ή LSA, τα οποία συνοδεύονται από ένα σύνολο απαιτήσεων, τόσο για το αεροσκάφος όσο και για τον πιλότο.

Ένα ελαφρύ αθλητικό αεροσκάφος πρέπει να είναι ένα μη συμπιεσμένο αεροπλάνο με εμβολοφόρο μοτέρ, δεν μπορεί να ζυγίζει περισσότερο από 1.320 λίβρες και πρέπει να έχει μέγιστη ταχύτητα 120 κόμβων. Πρέπει να διαθέτει σταθερό σύστημα προσγείωσης και σχεδιασμό έλικας σταθερού βήματος - σχεδιασμού που είναι δύσκολο να εργαστεί κανείς. (Ελαστικά αυτοκινήτων ή ελαστικά αεροπλάνων; Τι κάνετε με την έλικα όταν θέλετε να οδηγείτε το αυτοκίνητο; Μπορεί να έχει αερόσακους; Ή ένα αλεξίπτωτο όπως το Cirrus SR22;)

Επιπλέον, τα ελαφριά αθλητικά αεροσκάφη περιορίζονται σε όχι περισσότερους από δύο επιβάτες, οπότε θα πρέπει να επιλέξετε το παιδί που θέλετε να πάρετε μαζί σας στην παραλία. Και δεν υπάρχει αρκετός χώρος για αποσκευές. Πρακτικά, είναι μια φοβερή ιδέα. Αλλά είναι τελικά ένα παιχνίδι.

Η πιστοποίηση ελαφρών αθλητικών αεροσκαφών σχεδιάστηκε ως ένας τρόπος για να τονωθεί η ανάπτυξη της γενικής αεροπορικής βιομηχανίας, καθιστώντας την πτήση πιο προσιτή και δημιουργώντας μια κατηγορία αεροσκαφών που θα ήταν άβολο στα έντονα πρότυπα πιστοποίησης αεροσκαφών που τα περισσότερα αεροσκάφη είναι όποιος υπακούει σε κάτι. Η κατηγορία ελαφρών αθλητικών αεροσκαφών θα διευκόλυνε τους ανθρώπους να γίνουν πιλότοι με μικρότερο οικονομικό βάρος. Αλλά αυτό το κομμάτι του κλάδου έχει, μέχρι σήμερα, αποτύχει άθλια. Πολλά νέα LSA σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν, αλλά δεν συνέβη.

Για διάφορους λόγους, αυτός ο ελαφρύς αθλητικός τομέας της βιομηχανίας απλώς απέτυχε να απογειωθεί και πολλά αχνά ελαφρά αθλητικά αεροσκάφη είναι διαθέσιμα στην αγορά σήμερα.

Αλλά πίσω στα ιπτάμενα αυτοκίνητα. Το να έχετε ένα αυτοκίνητο πιστοποιημένο για πτήση μοιάζει με ένα αδύνατο καθήκον, αλλά οι αμείλικτοι λαοί της Terrafugia εξακολουθούν να εργάζονται σε αυτό: Η μετάβαση αυτή τη στιγμή εκκρεμεί έγκριση από τους ομοσπονδιακούς δρόμους θεούς και αυτορυθμιστές.

Και υπάρχουν θέματα πιλοτικής πιστοποίησης …

Το θέμα του ελαφρού αθλητικού αεροσκάφους είναι σπουδαίο, αλλά αυτός ο τύπος αεροσκάφους απαιτεί πιστοποιητικό πιλότου για αθλήματα και το πιστοποιητικό του πιλότου του αθλήματος έχει περιορισμούς. Έτσι, ακόμη και με ένα φανταχτερό νέο αυτοκίνητο που πετάει και ένα φανταχτερό πιστοποιητικό νέου αθλητικού πιλότου, δεν θα επιτρέπεται σε κάποιον να πετάει οπουδήποτε επιθυμεί.

Για να γίνετε πιλότος αθλήματος, πρέπει να λάβετε τις γραπτές εξετάσεις της FAA, να λάβετε τουλάχιστον 20 ώρες διπλής διδασκαλίας από έναν εκπαιδευτή πτήσεων και να κάνετε "check-ride" με έναν εξεταστή της FAA. (Ακόμη άλλη πρόκληση, πόσοι πιλότοι εξεταστές θα είναι πρόθυμοι να πηδήξουν σε ένα πετώντας αυτοκίνητο για το οποίο δεν γνωρίζουν τίποτα;)

Οι πιλότοι αθλητισμού πρέπει επίσης να κατέχουν ιατρικό πιστοποιητικό αεροπορίας τρίτης κατηγορίας (η άδεια οδήγησης μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί για ιατρικό πιστοποιητικό αεροσκάφους, εφόσον ο πιλότος δεν έχει αρνηθεί ιατρικό πιστοποιητικό στο παρελθόν και δεν έχει ιατρική κατάσταση που θα επηρέαζαν την ασφάλεια της πτήσης ή τον κυβερνήτη στις αρμοδιότητές τους.)

Οι αθλητικοί πιλότοι δεν μπορούν να πετάξουν στην προώθηση μιας επιχείρησης (συγγνώμη, επιχειρηματίες) και δεν μπορούν να μεταφέρουν επιβάτες για αποζημίωση ή μίσθωση. Δεν μπορούν να πετάξουν πάνω από 10.000 πόδια MSL και περιορίζονται μόνο στις εγχώριες (μη διεθνείς) πτήσεις ημέρας.

Και τότε υπάρχουν θέματα εναέριου χώρου …

Τέλος, η FAA έχει την ευθύνη να διατηρήσει τον εναέριο χώρο μας ασφαλές και αν μπορείτε να φανταστείτε μια δέσμη πτητικών οχημάτων, μαζί με μια δέσμη αεροσκαφών, μαζί με τα συνηθισμένα ελικόπτερα, αεροπλάνα σταθερής πτέρυγας, μπαλόνια θερμού αέρα, ανεμόπτερα και RC αεροσκάφος, ο εναέριος χώρος χαμηλού υψομέτρου γίνεται λίγο χαοτικός.

Για να είναι ασφαλής και αποτελεσματική, η FAA πρέπει να σχεδιάσει να ενσωματώσει άψογα όλα τα αεροσκάφη που φέρουν στο τρέχον προφίλ του εναέριου χώρου και αυτό σημαίνει ότι τα ιπτάμενα αυτοκίνητα πρέπει να διαθέτουν τον κατάλληλο εξοπλισμό (όπως ADS-B) για να αποκτήσουν πρόσβαση σε συγκεκριμένο εναέριο χώρο ή αεροδρόμια.

Αλλά δεν έχει τελειώσει μέχρι ο Larry Page να πει έτσι …

Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι για τους οποίους δεν έχουμε ακόμα διαθέσιμα ιπτάμενα αυτοκίνητα για το ευρύ κοινό.

Όμως, εκτός από την απαισιοδοξία, υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η αναζήτηση ενός μαγικού αεροπλάνου δεν έχει γίνει ακόμη. Ο συνιδρυτής της Google, Larry Page, φημολογείται πρόσφατα ότι έχει επενδύσει περισσότερα από 100 εκατ. Δολάρια σε μια εκκίνηση που φέρει το όνομα Zee.Aero. Και η Toyota τιμήθηκε με το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που υπέβαλε το 2014 για μια έκδοση ενός αεροπλάνου που περιλαμβάνει στοιβαζόμενα πτερύγια που θα έπαιζαν κάτω από το αυτοκίνητο. Παιχνίδι.