Ορισμός του μαγικού ρεαλισμού στο μυθιστόρημα

Ο όρος μαγικός ρεαλισμός περιγράφει τη σύγχρονη μυθοπλασία, που συνήθως συνδέεται με τη Λατινική Αμερική, της οποίας η αφήγηση συνδυάζει μαγικά ή φανταστικά στοιχεία με την πραγματικότητα. Οι μαγικοί ρεαλιστές συγγραφείς περιλαμβάνουν τους Gabriel García Márquez, Alejo Carpentier και την Isabel Allende.

Πρώτη χρήση

Ο όρος δημιουργήθηκε πρώτα από το γερμανό κριτικό τέχνης Franz Roh το 1925, αλλά ο Alejo Carpentier έδωσε τον όρο τον σημερινό του ορισμό, στο πρόλογο του βιβλίου του "El Reino de Este Mundo". "Το θαυμάσιο", γράφει, σε μια μεταφρασμένη εκδοχή, "αρχίζει να είναι αδιαμφισβήτητα θαυμάσιο όταν προκύπτει από μια απροσδόκητη αλλοίωση της πραγματικότητας (το θαύμα), από μια προνομιούχα αποκάλυψη της πραγματικότητας, μια ασυνήθιστη γνώση που ευνοείται ξεχωριστά από τις απροσδόκητες τον πλούτο της πραγματικότητας ή την ενίσχυση της κλίμακας και των κατηγοριών ή της πραγματικότητας που γίνεται αντιληπτή με ιδιαίτερη ένταση χάρη στην εξύψωση του πνεύματος που την οδηγεί σε ένα είδος ακραίας κατάστασης estado límite.'

τα ταξίδια του Γκιούλιβερ

Όπως μας υπενθυμίζει ο ποιητής Dana Gioia στο άρθρο του "Gabriel García Márquez και Magic Realism", η αφηγηματική στρατηγική που γνωρίζουμε ως μαγικό ρεαλισμό προηγείται του όρου: "Κάποιος βλέπει ήδη τα βασικά στοιχεία του Μαγικού Ρεαλισμού στις Ταξιδεύσεις του Gulliver (1726)… Ομοίως, η σύντομη ιστορία του Νικολάι Γκόγκολ, «Η μύτη» (1842) … εκπληρώνει σχεδόν κάθε απαίτηση αυτού του υποτιθέμενου σύγχρονου στυλ., και άλλοι."

Αλλά η πρόθεση του Carpentier ήταν να διαφοροποιήσει lo πραγματικό Maravilloso americano από το ευρωπαϊκό υπερρεαλιστικό κίνημα. Στο μυαλό του, το φανταστικό στη Λατινική Αμερική δεν επιτεύχθηκε με την υπέρβαση της πραγματικότητας, αλλά ήταν εγγενές στην εμπειρία της πραγματικότητας της Λατινικής Αμερικής: "Μετά από όλα, ποια είναι όλη η ιστορία της Αμερικής αν όχι ένα χρονικό της θαυμάσιας πραγματικής;"