Χρόνος Comp για Εξαργυρωμένους και Κανείς Υπάλληλους

Ο χρόνος αντιστάθμισης ή, όπως συνήθως ονομάζεται, ο χρόνος εργασίας είναι χρόνος εργασίας ενός εργαζομένου πέραν του απαιτούμενου αριθμού ωρών εργασίας. Ο απαιτούμενος αριθμός ωρών εργασίας υπολογίζεται συχνά σε 40 ώρες την εβδομάδα για τους υπαλλήλους που απαλλάσσονται. Ο χρόνος συμψηφισμού υπολογίζεται και καταγράφεται και οι εργαζόμενοι αναμένουν κάποια αμοιβή για τις επιπλέον ώρες εργασίας.

Οι συσσωρευμένες ώρες καταβάλλονται πιο συχνά στον εργαζόμενο ως πρόσθετο ωράριο από την εργασία ή το χρόνο εργασίας, που αποζημιώνει τον εργαζόμενο για τις επιπλέον ώρες εργασίας που υπερβαίνουν τις 40 ώρες. Ο χρόνος συμψηφισμού πληρώνεται αντί της αμοιβής ή της υπερωρίας για την απαλλαγή των εργαζομένων.

Χρόνος συμμόρφωσης για υπαλλήλους που δεν απασχολούνται

Οι υπάλληλοι της Noxempt καλύπτονται συχνότερα από τους κανονισμούς του νόμου για τα δίκαια εργατικά πρότυπα (FLSA) για την αμοιβή υπερωριών και επομένως δεν είναι επιλέξιμοι για σύνταξη. Δεν μπορούν να τύχουν σύνταξης, διότι, σύμφωνα με αυτούς τους κανονισμούς, πρέπει να πληρώνονται υπερωρίες για κάθε ώρα εργασίας που υπερβαίνει τη συνήθη εβδομάδα εργασίας 40 ωρών.

Η υπερωριακή αμοιβή ξεκινά όταν ένας υπάλληλος εργάζεται πάνω από 40 ώρες σε μία εργάσιμη εβδομάδα. Ορισμένες πολιτείες απαιτούν η αμοιβή υπερωριών να ξεκινά όταν ένας εργαζόμενος έχει εργαστεί περισσότερο από 8 ώρες σε μία ημέρα και όχι πάνω από 40 σε μία εβδομάδα.

Γνωρίστε τους κανόνες που διέπουν την τοποθεσία σας προτού να αποτύχετε να πληρώσετε σωστά τους υπαλλήλους του nonexempt. Αυτή είναι μια άλλη περίπτωση στον τομέα των ανθρώπινων πόρων όταν γνωρίζετε τους νόμους περί απασχόλησης που είναι συγκεκριμένοι για την πολιτεία, τη χώρα ή τη δικαιοδοσία σας, είναι σημαντικός για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε το χρόνο συμπαράστασης έναντι της υπερωριακής αμοιβής. Μην θέτετε την εταιρεία σας σε θέση να πληρώσει τους μισθούς.

Φαινόμενο του δημόσιου τομέα

Ο τυπικά καταγεγραμμένος και υπολογιζόμενος χρόνος συντάξεων είναι σχεδόν αποκλειστικά φαινόμενο του δημόσιου τομέα. Εμφανίζεται συχνότερα σε ένα εργασιακό χώρο που αντιπροσωπεύεται από την ένωση.

Οι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι πληρώνουν μισθό για την απαλλαγή των εργαζομένων για την ολοκλήρωση μιας ολόκληρης εργασίας, αναμένουν από τους εργαζόμενους να αφιερώσουν το χρόνο που απαιτείται για την εκτέλεση των εργασιών του οργανισμού που απαιτούνται για τη δουλειά τους.

Οι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα δεν υπολογίζουν τις ώρες που εργάστηκαν πάνω από 40 από τους υπαλλήλους που απαλλάσσονται από το φόρο, ούτε καλούν αυτές τις ώρες. Ούτε οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα περιμένουν να πληρώσουν χρόνο.

Οι εργοδότες φοβούνται ότι η έκδοση χρόνου θα ενσταλάξει σε μισθωτούς εργαζόμενους μια ωριαία νοοτροπία σχετικά με την εργασία.Αυτή η νοοτροπία βρίσκεται σε άμεση αντίθεση με την επιθυμία του εργοδότη να απαλλάξει τους υπαλλήλους να υιοθετήσουν μια νοοτροπία επίτευξης στόχου, επίτευξης εργασίας και να πράξουν ό, τι είναι απαραίτητο για να ολοκληρώσουν ολόκληρη τη δουλειά.

Τι μπορούν να κάνουν οι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα όταν δεν υπολογίζουν ή αντισταθμίζουν το χρόνο συμπαράστασης;

Οι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα που δεν επιθυμούν να υπολογίσουν ή να πληρώσουν χρόνο πληρωμής έχουν και άλλες επιλογές όταν προσπαθούν να ανταμείψουν τους υπαλλήλους για να πηγαίνουν πέρα ​​από το χρέος.

Όταν ο φόρτος εργασίας ενός εργαζομένου είναι έκτακτος σε τακτική βάση, οι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα επιλύουν το πρόβλημα της μη συμμόρφωσης με:

• τον εκσυγχρονισμό και τη συνεχή βελτίωση της εργασίας,
• την ανάθεση στόχων εργασίας σε άλλον υπάλληλο,
• υιοθετώντας ένα ευέλικτο πρόγραμμα εργασίας, ή
• προσλαμβάνοντας έναν επιπλέον υπάλληλο.

Ανεπίσημα, πολλοί οργανισμοί αφήνουν τις αποφάσεις τους στο χέρι των διαχειριστών που εποπτεύουν το προσωπικό. Εάν ένας υπάλληλος έχει ένα ασυνήθιστα ενεργό ταξιδιωτικό ωράριο, αφιερώνει πολλές ώρες το Σαββατοκύριακο στην εργασία ή στο ταξίδι εργασίας ή εργάζεται προσωρινά σε μεγάλο αριθμό ωρών για μια νέα έκδοση προϊόντος, έναν απαραίτητο στόχο πωλήσεων ή την ενσωμάτωση μιας νέας εταιρείας ή τμήματος, για να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα, ένας διαχειριστής μπορεί να κατανείμει στον εργαζόμενο απουσία εργασίας.

Ο διευθυντής θα μπορούσε να πει: "Γεια σου, John, πραγματικά βάζεις τα μεσάνυχτα. Γιατί δεν παίρνεις την Παρασκευή και Δευτέρα για να περάσεις λίγο χρόνο μόνος σου ή με την οικογένειά σου". Ή, προσπαθώντας να μην αυξήσει το άγχος του εργαζομένου, "Mary, επιλέξτε μια καλή μέρα για να ξεκινήσετε τη δουλειά μετά την εκτόξευση του προϊόντος. Η πρόσθετη προσπάθεια σας αξίζει μια μέρα ελεύθερη".

Αυτή τη στιγμή ανταμοιβές κατανομής αναγνωρίζει και λέει ευχαριστώ στον υπάλληλο για την ανώτερη προσπάθεια και την ολοκλήρωσή τους. (Οι πρόσθετες μορφές αναγνώρισης μπορούν να περιλαμβάνουν κάρτες δώρων.)

Ένας παράγοντας που οι διαχειριστές πρέπει να καταλάβουν είναι ότι δεν πρέπει ποτέ να επιτρέπουν τον ελεύθερο χρόνο ανάλογα με τον αριθμό των επιπλέον ή απροσδόκητων ωρών εργασίας. Το κλειδί είναι ότι ο χρόνος δεν καθορίζεται σε μια κάρτα αποτελεσμάτων και επιτρέπεται σύμφωνα με τις επιπλέον ώρες εργασίας. Αυτό διαφοροποιεί το χρόνο από το χρόνο comp.

Ο πρόσθετος χρόνος εργασίας έρχεται με τη φύση της εργασίας και οι απαλλασσομένοι υπάλληλοι γνωρίζουν τις προσδοκίες όταν δέχονται τη θέση. Απαιτείται η χρονική δέσμευση που απαιτείται για την ολοκλήρωση της εργασίας.

Προσαρμογή των προσδοκιών χρόνου για τους εργαζομένους που μετακινούνται από τον δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό τομέα

Οι εργαζόμενοι που συμμετέχουν σε επιχειρήσεις από το δημόσιο τομέα απασχολούν δύσκολα την προσαρμογή στην έννοια της πλήρους μισθωτής εργασίας. Χρησιμοποιούνται για την καταγραφή των επιπλέον ωρών τους άνω των 40 ετών και αναμένουν αντίστοιχα το χρόνο.

Όταν ενημερώνονται ότι ο χρόνος συμμόρφωσης δεν καταγράφεται ή αντισταθμίζεται στον ιδιωτικό τομέα, η πρώτη αντίδρασή τους είναι συνήθως να κάνουν ένα γρήγορο ταξίδι στο HR. Όταν βρεθούν εκεί, κάνουν την πρόταση ότι ο εργοδότης τους αρχίζει να παρέχει αντισταθμιστικό χρόνο. Σχεδόν πάντα απογοητευμένος όταν γύρισε μακριά και ενημέρωσε ότι ο χρόνος comp δεν είναι σχεδόν ποτέ διαθέσιμος στον ιδιωτικό τομέα, ο εργαζόμενος μαθαίνει το νέο lay της γης.

Παραδείγματα: Σε ένα πανεπιστήμιο του δημόσιου τομέα, κατά τη διάρκεια του γραφείου μετακόμισε σε μεγαλύτερα τρίμηνα, η Mary, μισθωτός, εργάστηκε 60 ώρες μία εβδομάδα για να κάνει την κίνηση να πάει ομαλά. Σε αντάλλαγμα, το πανεπιστήμιο έδωσε την ώρα comp αντί της αμοιβής για τις 20 επιπλέον ώρες που εργάστηκε. Η Mary χρησιμοποίησε το χρόνο comp για να πάρει αρκετές ημέρες μακριά από την εργασία.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων πριν από την έναρξη ενός νέου προϊόντος του ιδιωτικού τομέα, ολόκληρη η ομάδα ανάπτυξης εργάστηκε πολλές ώρες για να μείνει το βράδυ. Ως αποτέλεσμα, ο διευθυντής τους είχε προγραμματίσει ένα εορταστικό μεσημεριανό γεύμα το οποίο εξασφάλισε ευχαρίστηση στους υπαλλήλους. Είπε επίσης στα μέλη της ομάδας να κάνουν μια μέρα ελεύθερη κάποια στιγμή μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες με προειδοποίηση που δόθηκε στον διαχειριστή.

Ο χρόνος Comp είναι επίσης γνωστός ωςαντισταθμιστικό χρόνο ή ελεύθερο χρόνο.