6 Μεγαλύτερες διαφημιστικές αποτυχίες όλων των εποχών

Η διαφήμιση σίγουρα δεν είναι επιστήμη. Μπορείτε να έχετε στη διάθεσή σας όλα τα δεδομένα στον κόσμο και να χρησιμοποιήσετε μερικά από τα πιο λαμπρά μυαλά στον κλάδο, αλλά απλά δεν μπορείτε να προβλέψετε πόσο καλά θα κάνει η εκστρατεία. Τις περισσότερες φορές, οι οργανισμοί τοποθετούν την εργασία μπροστά σε ομάδες εστίασης και προσαρμόζουν ανάλογα τις εκστρατείες. Ακόμα και τότε, το έργο συνήθως θα είναι εντάξει, αλλά σπάνια το χτυπά έξω από το πάρκο. Και μερικές φορές, καλά, γίνεται μια κολοσσιαία αποτυχία που συντρίβει και καίει με τον πιο θεαματικό τρόπο.

Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, κάποιες εκστρατείες έχουν καταλάβει το κεφάλι και τους ώμους πάνω από τα υπόλοιπα ως καταστροφικές για έναν ή άλλο λόγο. Σε ορισμένες περίεργες περιπτώσεις, οι κακές διαφημίσεις βοήθησαν πραγματικά τις πωλήσεις. αλλά δεν υπήρχε κανείς γύρω από τον αρνητικό Τύπο και την τρομερή ανατροφοδότηση αυτών των ναυαγίων που έφεραν τα εμπορικά σήματα. Εδώ είναι έξι από τις μεγαλύτερες αποτυχίες διαφήμισης και μάρκετινγκ όλων των εποχών.

1. Πίτσα του DiGiorno - #WhyIStayed

Μερικές φορές ένα γρήγορο τιτίβισμα σε ένα trending hashtag ή θέμα μπορεί να είναι χρυσός μάρκα. Πάρτε, για παράδειγμα, το διάσημο τραγούδι Oreo "You Can Still Dunk in the Dark", το οποίο δημοσιεύθηκε κατά τη διάρκεια του 2013 Super Bowl. Δεν κοστίζει σχεδόν τίποτα για να κάνει και, ωστόσο, συγκέντρωσε περισσότερη δημοσιότητα από τα μηνύματα πολλών εκατομμυρίων δολαρίων που προβλήθηκαν (ή όχι, ανάλογα με το χρόνο) εκείνου του έτους. Ωστόσο, τα κοινωνικά μέσα είναι εδώ ένα λεπτό και πάει το επόμενο, και αυτό μπορεί μερικές φορές να αποτελεί πρόβλημα. Συγκεκριμένα, αντιδρά σε κάτι αρκετά γρήγορο για να οδηγήσει το κύμα, αλλά αρκετά προσεκτικά για να πάρει τον τόνο και το νόημα.

Δυστυχώς, η πίτσα του DiGiorno πήδηξε πάνω στο trendy #WhyIStayed hashtag χωρίς να το καταλάβει καθόλου. #WhyIStayed ήταν και εξακολουθεί να είναι μια εκστρατεία ευαισθητοποίησης για την κακοποίηση στο σπίτι. Τα θύματα χρησιμοποίησαν δύο διαφορετικές ετικέτες - # WhyStayed και # WhyILeft - για να τονίσουν τους πολλούς λόγους που είχαν παγιδευτεί σε μια φρικτή κατάσταση εδώ και χρόνια. Για μερικούς, ήταν επειδή αισθάνθηκαν άνευ αξίας ή φοβούνταν να σκοτωθούν. Άλλοι, για την προστασία των παιδιών. Το DiGiorno, ωστόσο, το έστειλε εσφαλμένα και έγραψε ότι "είχατε πίτσα." Ο Tone-κωφός δεν έφτασε να το περιγράψει και η καταδίκη ήταν γρήγορη και βάναυση.

Για να χειροτερέψει, ο αρμόδιος υπεύθυνος της κοινότητας ξεκίνησε προσωπικά να απαντήσει σε κάθε τιτίβισμα για να ζητήσει συγγνώμη, χρησιμοποιώντας τον επίσημο λογαριασμό πίτσας του DiGiorno. Ήταν μια πραγματική αναστάτωση που θα μπορούσε εύκολα να αποφευχθεί εάν είχαν γίνει μόλις 60 δευτερόλεπτα έρευνας.

2. Bud Light - #UpForWhatever

Ένα άλλο hashtag, μια άλλη καταστροφή μάρκετινγκ. Αυτή τη φορά η εν λόγω μάρκα δεν πήγε σε ένα trending hashtag, αλλά δημιούργησε τη δική της. Θεωρητικά, είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα. μετά από λίγες μπύρες, αρκετοί άνθρωποι θα παραδεχόταν ότι ήταν "επάνω για οτιδήποτε." Και η ίδια η καμπάνια έκανε καλό στην ιδέα αυτή, με μια διαφήμιση Super Bowl που έδωσε έναν Bud Light που πίνει το βράδυ της ζωής του. Μια λιμουζίνα με τον Reggie Watts, επαγγελματικό στυλ από τη Minka Kelly, το πάρτι με τον Don Cheadle και το πινγκ πονγκ με τον Arnold Schwarzenegger.

Φοβερός!

Ωστόσο, τα πράγματα έκαναν μια άσχημη στροφή όταν η διαφημιστική καμπάνια έπεσε σε άλλες τακτικές. Σε αυτή την περίπτωση, η ετικέτα στη φιάλη. Η φράση "η τέλεια μπύρα από την αφαίρεση του" όχι "από το λεξιλόγιό σας για τη νύχτα" μπορεί να ακούγεται δροσερή σε εκείνους που βλέπουν την εκστρατεία στο πλαίσιο. Αλλά ως μια αυτόνομη φράση σε ένα μπουκάλι μπύρας, πηγαίνει στην επικράτεια του βιασμού της ημερομηνίας και τα κοριτσάκια που έρχονται σε σοβαρό πρόβλημα. Ο Budweiser ζήτησε συγγνώμη, και τα παράπονα μπουκάλια αφαιρέθηκαν από την κυκλοφορία. Ακόμα, η ζημιά είχε γίνει.

3. Coca-Cola - Νέος οπτάνθρακας

Το έτος είναι το 1985. Οι πόλεμοι κόλα είναι στην κορυφή τους, και τόσο Pepsi και Coke ήταν sparring αυτό σε πλήρη εκρηκτική διαφημιστικές εκστρατείες. Η πρόκληση Pepsi έδειξε στους ανθρώπους ότι προτιμούσαν πραγματικά τη γεύση της Pepsi στο Coke σε δοκιμή τυφλής γεύσης και ότι ανησυχούσαν τους ανθρώπους της Coca-Cola. Στην πραγματικότητα, ανησυχούσε τόσο πολύ που αποφάσισαν να αλλάξουν την 100χρονη φόρμουλα του προϊόντος, ξεκινώντας τον New Coke στον κόσμο τον Απρίλιο του 1985. Αλλά τα δεδομένα ήταν λανθασμένα. Ναι, οι άνθρωποι αρχικά τους άρεσε η γεύση Pepsi στο Coke σε δοκιμή γουλιά.

Αλλά συνολικά, περισσότεροι άνθρωποι προτιμούσαν την ελαφρώς λιγότερο γλυκιά συνταγή κωκ, όταν πίνουν ένα ολόκληρο κουτί. Η απόφαση του Coca-Cola για την αύξηση της γλυκύτητας απέτυχε δυστυχώς.

Έχουν δαπανηθεί εκατομμύρια δολάρια για την αναδιατύπωση, τη νέα συσκευασία και τις διαφημιστικές καμπάνιες. Και δεν ήταν καθόλου τίποτα. Στην πραγματικότητα, αμαύρωσε την εικόνα της εταιρείας, με την Pepsi να χτυπάει από την καταστροφή του New Coke. Μόλις λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούλιο, η Coca-Cola ανακοίνωσε ότι έκανε ένα τεράστιο λάθος και επιστρέφει το παλιό Coke. Κάποιοι πιστεύουν ότι ήταν μια πονηρή κίνηση για να ξαναγυρίσουν τους ανθρώπους που αγαπούν τον οπτάνθρακα, αλλά με το χρηματικό ποσό που χάνεται και το λεκέ για την εικόνα της εταιρείας, αυτό σίγουρα δεν συμβαίνει.

4. Starbucks - Αγώνας Μαζί

Ο CEO της γίγαντας του καφέ, Howard Schultz, είναι μια πολωτική φιγούρα που λέει τουλάχιστον. Και με τα χρόνια, έχει εμπλέξει την εταιρεία του σε μερικά μάλλον αμφιλεγόμενα θέματα, συμπεριλαμβανομένου του γάμου των ομοφυλοφίλων και του ελέγχου όπλων. Έτσι δεν φάνηκε σαν ένα μεγάλο άλμα για να βουτήξουμε στην ομάδα των σχέσεων αγώνα. Όλα ξεκίνησαν με διαφήμιση πλήρους σελίδας στους New York Times, με μια πανεύκολη μαύρη διαφήμιση που περιέχει τις φράσεις "Shall We Overcome" και "RaceTogether", μαζί με το υποχρεωτικό λογότυπο της εταιρείας. "Τι ήταν ο σχεδιασμός του Starbucks;" ήταν στο μυαλό όλων όσων είδαν τη διαφήμιση.

Εμφανίστηκε σύντομα μετά, εάν επισκεφθήκατε κάποιο Starbucks, ότι η αλυσίδα ήθελε να μιλήσει στους πελάτες της σχετικά με τις φυλετικές σχέσεις στις ΗΠΑ.

Πίσω από τις σκηνές, ο Schultz συνεργάστηκε με τους υπαλλήλους εδώ και μήνες για το θέμα και τους ενθάρρυνε να μιλάνε με τους πελάτες για τα φυλετικά ζητήματα. Μεγάλο λάθος. Όταν πηγαίνετε στο Starbucks, θέλετε ένα τράνταγμα καφέ και ίσως ένα σνακ. Δεν θέλετε να αντιμετωπίσετε έναν barista που σας ρωτάει πώς αισθάνεστε για την καταφατική δράση ή τον δυσανάλογο αριθμό Αφροαμερικανών στη φυλακή.

Αυτό είναι ένα θέμα που είναι ένα καυτό κουμπί για να πούμε το λιγότερο, και μπορεί να προκαλέσει εξαιρετική ένταση, ακόμα και σωματικές ενέργειες. Ευτυχώς, μετά από μόλις έξι ημέρες, ο Schultz συνειδητοποίησε το λάθος που είχε κάνει και τραβούσε την εκστρατεία του Race Together.

5. Ford - Edsel

Στις 5^th τον Σεπτέμβριο του 1957, η Ford κυκλοφόρησε ένα νέο αυτοκίνητο στο αμερικανικό κοινό. Αυτό θα ήταν το μεγάλο. Ένα αυτοκίνητο που έχει σχεδιαστεί για να είναι μια εξαιρετική εμπειρία για τη μεσαία τάξη. Ένα αυτοκίνητο με στυλ και φινέτσα. Ένα αυτοκίνητο που έχασε την εκλέπτυνση και το στυλ. Και η Ford ήταν τόσο σίγουρη για τη δημιουργία της που έχει βυθιστεί πάνω από 250 εκατομμύρια δολάρια στο έργο (που είναι περίπου 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια στα σημερινά χρήματα). Το αυτοκίνητο ήταν, φυσικά, το διαβόητο Edsel. Ήταν μια τέλεια καταιγίδα από υστερία, προσδοκία και άγνοια. Όλα ξεκίνησαν με ομάδες εστίασης και ατελείωτες δημοσκοπήσεις, οι οποίες σχεδιάστηκαν για να μάθουν ακριβώς τι ήθελαν οι Αμερικανοί.

Αλλά παράξενα, η έρευνα αγνοήθηκε υπέρ των σχεδίων που ήταν ήδη στα αρχικά στάδια της παραγωγής. Στη συνέχεια, υπήρξε η νοοτροπία "παρακαλώ όλοι οι άνθρωποι όλη την ώρα", με αποτέλεσμα 18 διαφορετικές παραλλαγές του Edsel να παρουσιάζονται κατά την έναρξη. Τα στοιχεία που συλλέχθηκαν επίσης αγνοήθηκαν όταν ήρθε η ώρα να πουληθούν τα αυτοκίνητα, με επιστημονικά διαμορφωμένες μεθόδους να αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ υπέρ κάποιων πολύ ταπεινών, τακτικών "πωλητών μεταχειρισμένων αυτοκινήτων". Και φυσικά, τα πρώτα μοντέλα που ωθούνταν στο ευρύ κοινό δεν ήταν έτοιμα.

Είχαν διαρροές πετρελαίου, κολλημένοι κορμούς και κουκούλες, και μια ποικιλία κουμπιών που ο Χολκ θα είχε πρόβλημα να πιέσει. Για να προστεθεί προσβολή σε τραυματισμούς, η εταιρεία συνέχισε να προσπαθεί να προωθήσει διάφορες εκδόσεις του Edsel τα επόμενα χρόνια, αλλά κανείς δεν το θέλησε. Το αυτοκίνητο θεωρήθηκε ένα φρικτό κομμάτι μηχανημάτων και στο τέλος της ημέρας η Ford έχασε 350 εκατομμύρια δολάρια (2,9 δισεκατομμύρια δολάρια προσαρμοσμένα για τον πληθωρισμό) για το καταδικασμένο έργο.

6. Hoover - Δωρεάν Πτήσεις

Δεν είναι συχνά μια εκστρατεία μάρκετινγκ να χτυπά τόσο άσχημα ότι φέρνει την εταιρεία στα γόνατά της, αλλά αυτό το κλασικό goof το 1992 έκανε ακριβώς αυτό. Το Hoover, ειδικότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι ένα όνομα συνώνυμο της ηλεκτρικής σκούπας. Πράγματι, πολλοί άνθρωποι λένε ότι "δακρύζουν" το σαλόνι, αντί να το σκουπίζουν. Αυτό το είδος αναγνώρισης εμπορικού σήματος είναι σαν το χρυσό. Έτσι, θα σκεφτόσαστε ότι θα μπορούσε να αντέξει μια εκστρατεία μάρκετινγκ που ήταν λίγο μακριά από τους οικονομικούς υπολογισμούς. Εντούτοις, αυτό πέρασε πέρα ​​από κάποιες αδυσώπητες μαθηματικές εξελίξεις.

Η ιδέα ήταν η εξής: ο Hoover είχε έναν μαζικό κατάλογο των γηρασμένων αποθεμάτων που ήθελε να αλλάξει και να αλλάξει γρήγορα. Πώς μπορείτε να απαλλαγείτε από ένα σωρό χρονολογημένες ηλεκτρικές σκούπες γρήγορα; Μια φωτεινή σπίθα στο Hoover αν και ο καλύτερος τρόπος θα ήταν να προσφέρετε στους πελάτες μια συμφωνία που δεν θα μπορούσαν να αρνηθούν - να έχετε δύο δωρεάν εισιτήρια επιστροφής στις ΗΠΑ όταν αγοράζετε περισσότερα από £ 100 ($ 135) στα προϊόντα Hoover.

Αν είστε ξύσιμο το κεφάλι σας σκέψης "αυτή είναι μια παράτυπη συμφωνία, πώς θα μπορούσαν να το αντέξουν οικονομικά αυτό;" η απάντηση είναι, δεν μπορούσαν.

Αναπροσαρμοσμένη για τον πληθωρισμό, θα ισοδυναμούσε με την δαπάνη μόλις $ 236 για να πάρει περίπου $ 1.500 αξίας του αεροπορικού εισιτηρίου. Ή, ο Hoover έδινε ουσιαστικά κάθε πελάτη πάνω από $ 1.250 δωρεάν. Το ευρύ κοινό συρρέει για να πάρει τα Hoovers, και η ζήτηση ήταν πάρα πολύ για την εταιρεία να χειριστεί. Πάνω από 222.000 άτομα κατάφεραν να λάβουν τα εισιτήρια μετ 'επιστροφής και μέχρι το τέλος της προαγωγής, ο Hoover ήταν συνολικά πάνω από £ 50 εκατομμύρια ($ 68 εκατομμύρια). Αυτό θα ισοδυναμούσε με περίπου 120 εκατομμύρια δολάρια σήμερα. Η εταιρεία δεν μπόρεσε να χειριστεί αυτή την απώλεια και η βρετανική διαίρεση του Hoover πωλήθηκε στον Ιταλό κατασκευαστή Candy.

Το μάθημα που μάθαμε εδώ … ίσως τρέξει την ιδέα μάρκετινγκ σας πέρα ​​από μερικούς από τους λογιστές της εταιρίας πριν από τη δέσμευση σε ένα έργο. Ο Hoover δεν έχει ανακάμψει πλήρως από τη συρρίκνωση.