Οι πιο ενοχλητικές ιστορίες συνέντευξης εργασίας

Μερικοί άνθρωποι είναι επιρρεπείς σε αμήχανες συναντήσεις ή ενοχλητικά λάθη. για άλλους, αυτές οι αξέχαστες στιγμές συμβαίνουν ακριβώς στη λάθος στιγμή - συμπεριλαμβάνεται και συνέντευξη εργασίας.

Έχουμε όλοι μας το δίκαιο μερίδιο των σφάλματα, και μερικές φορές μετά από μια συνέντευξη εργασίας πάει τρομερά λάθος, το μόνο που μπορείτε πραγματικά να κάνετε είναι να γοητεύσει τον εαυτό σας και να πάρετε το μάθημα που έχει μάθει. Και, όπως έλεγε κάποτε ο Έλενορ Ρούσβελτ, "Μάθετε από τα λάθη των άλλων. Δεν μπορείτε να ζήσετε αρκετό καιρό για να τους κάνετε μόνοι σας."

Οι περισσότερες απογοητευτικές ιστορίες συνέντευξης εργασίας

Εδώ είναι μια συλλογή από μερικές από ενοχλητικές στιγμές συνέντευξης εργασίας. Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσετε να εφαρμόσετε το μάθημα στην προετοιμασία της συνέντευξής σας και ίσως έχετε ακόμη ένα γέλιο, όπως κάποια κωμική ανακούφιση από τη δική σας αναζήτηση εργασίας.

Κηροπήγιο Κολωνίας

Ζήτησα από έναν από τους αδελφούς αδελφούς μου συμβουλές για την εξεύρεση εργασίας. Ήταν αρκετά τυχερός, και παρά τον σκληρό ανταγωνισμό εργασίας, είχε τρεις αξιοπρεπείς προσφορές. Ισχυρίστηκε ότι η «μυστική του επαφή» ήταν ότι έστειλε πάντα ένα έντυπο αντίγραφο της αίτησης για δουλειά του, ψεκασμένο με ψεκασμό ακριβά κολώνα.

Όταν έκανα αίτηση για την πρώτη μου δουλειά, έκανα το ίδιο πράγμα. Πήρα μια κλήση πίσω σε λίγες μέρες, προγραμματισμένη μια συνέντευξη και πήγα να φορέσω την κολόνια μου, σκέπτοντας ότι το μυστικό της είχε δουλέψει.

Λοιπόν, ήμουν τυχερός που έκανα αίτηση σε μια εταιρεία με μια χαλαρή κουλτούρα γραφείου. Είχαν αστειευτεί όλοι ότι η αίτηση είχε μυρίσει έντονα ένα κατάστημα κεριών καταστημάτων και ότι είχε «ακινητοποιήσει ολόκληρο το γραφείο». Ευτυχώς, εντυπωσιάστηκαν με την επαγγελματική μου εμπειρία και μου προσέλαβαν, ωστόσο, τώρα ξέρω ότι το μυστικό του φίλου μου κάνει δεν εργασία!

Πάντα χτυπάω πρώτα

Είχα πάρα πολλά φλιτζάνια καφέ και πραγματικά έπρεπε να χρησιμοποιήσω το μπάνιο πριν αρχίσει το ραντεβού μου. Έτρεξα από το αυτοκίνητό μου και άρχιζε ήδη να αναστρέφει τη ζώνη μου όταν μπήκα στο unisex, μονόχωρο μπάνιο.

Προφανώς, δεν άκουσα τη γυναίκα να φωνάζει, "Ένα δευτερόλεπτο!" όταν ανοίγαζα την πόρτα γιατί έτρεξα ακριβώς όπως έβαζε τη φούστα της μπροστά στον νεροχύτη. Τρέφτηκα ακριβώς στην ίδια, ζήτησα συγγνώμη και έφυγα.Ήμουν τόσο αμήχανος που έτρεξα να βρω άλλο μπάνιο στο κτίριο. Όταν ήρθε η ώρα για τη συνέντευξή μου, ήμουν σκηνοθετημένη σε ένα γωνιακό γραφείο και μαντέψω ποιος συνέβη να είναι η συνέντευξη μου - η γυναίκα που είχα περπατήσει μέσα στο μπάνιο!

Διπλό Έλεγχος Συνημμένων

Ήμουν σε μια βιασύνη αίτηση για ένα πρόγραμμα πρακτικής στο Λονδίνο, δεδομένου ότι συνειδητοποίησα την ημέρα που βρήκα το πρόγραμμα on-line ήταν η ημέρα που η αίτηση έπρεπε. Η προθεσμία ήταν μεσάνυχτα, και εκείνη την ημέρα είχα τάξη μέχρι εννέα. Ήταν δέκα από τη στιγμή που πήγαινα σπίτι και ο χρόνος πετούσε από όσο σκάβω για να συγκεντρώσω το βιογραφικό μου, τη συνοδευτική επιστολή, τις συστάσεις και το δοκίμιο της αίτησης.

Έγραψα βιαστικά όλα τα υλικά στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και όπως έκανα κλικ στο send, συνειδητοποίησα ότι είχα επισυνάψει ένα λάθος έγγραφο για το δοκίμιο μου: αντί για το "London Exroad Program Essay" είχα εισαγάγει το περιοδικό που κρατούσα στο Microsoft Word για το εξάμηνο που φοίτησα στο Λονδίνο το προηγούμενο έτος, το οποίο είχε παρόμοιο τίτλο.

Προσπάθησα να στείλω ένα άλλο δοκίμιο που εξηγούσε πώς η εμπειρία μου με έκανε να γίνω καλύτερος υποψήφιος για τη δουλειά από τότε που ήμουν εξοικειωμένος με τον πολιτισμό του Λονδίνου και ήξερα την πόλη, αλλά το περιοδικό δεν ήταν 100 τοις εκατό «ασφαλές για δουλειά», του χρόνου μου εκεί, από την επίσκεψή μου στο παλάτι του Μπάκιγχαμ μέχρι τις νύχτες στην παμπ. Ποτέ δεν άκουσα πίσω από το πρόγραμμα.

Γαϊδουράκια εναντίον ελεφάντων

Είχα ένα πραγματικό τσίμπημα από έναν συνεντευξιακό που φαινόταν λυγισμένος προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσει σε ποιο πολιτικό κόμμα ανήκα. Αν και η πολιτική ήταν εντελώς άσχετη με αυτήν την εταιρεία, ήταν ο μήνας πριν από τις προεδρικές εκλογές, οπότε νομίζω ότι ήταν πραγματικά πυροδότησε γι 'αυτό.

Πρώτον, ρώτησε: «Αν ήσαστε ζώο, θα ήσαστε γαϊδάς ή ελέφαντας;» Είπα ότι δεν θα είμαι ούτε, και πριν μπορέσω να σκεφτώ ποιο ζώο θα ήθελα να είμαι - μια περίεργη ερώτηση συνέντευξης, ξέρω - διέκοψε: "Έτσι, αν μπήκα στο σαλόνι μετά το δείπνο, ποιο κανάλι θα έλεγα; Fox ή MSNBC;

Και πάλι δεν είπα, δαγκώνοντας τη γλώσσα μου, παρά το γεγονός ότι έχω σταθερές πολιτικές πεποιθήσεις και έχω εκστρατεύσει σε μεγάλο βαθμό για ορισμένους υποψηφίους. Συνέχισε να με πιέζει και προσπάθησα να παραμείνω ουδέτερος, αλλά στη συνέχεια άρχισε να αμαυρώνει για τις εκλογές και, τελικά, μετατράπηκε σε μια γεμάτη πολιτική πάλη. Κατέληξα να βγαίνω έξω και προφανώς, δεν είχα προσληφθεί.

Μην περπατήσετε κάτω τη λωρίδα μνήμης

Είναι ένας μικρός κόσμος που λένε και κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης συνέντευξης εργασίας, ο συνεντευκτής μου και εγώ καταλάβαινα ότι πήγαμε στο ίδιο κολέγιο, σε μια μικρή πόλη στην ανατολική ακτή. Ο σύζυγός μου γεννήθηκε στην πόλη αυτή και έζησε εκεί ολόκληρη η ζωή, όπου συναντήσαμε.

Αν και η συνέντευξη ήταν περίπου τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη από μένα, γνωρίζαμε ακόμα πολλούς ανθρώπους. Καθώς ξεκινήσαμε να εξιχνιάζουμε το παρελθόν, ήρθα σε μια φρικτή συνειδητοποίηση - ήταν η αδελφή της γυναίκας που ο σύζυγός μου είχε παντρευτεί πολύ νεαρά και έπειτα διαζευγμένος για να απομακρυνθεί μαζί μου όταν πήρα δουλειά στο Λος Άντζελες. Ήταν μια πολύ ακατάστατη διάσπαση και δεν είχε βάλει μαζί δύο και δύο μέχρι να αρχίσουμε να συζητάμε το παρελθόν αφού δεν άλλαξα το επώνυμό μου όταν παντρευτήκαμε για χάρη της καριέρας μου.

Μόλις καταλάβει τη σχέση, θα μπορούσα να πω ότι προσπαθούσε να παραμείνει ευγενής, αλλά απλά δεν δούλευε. Απέρριψε τη συνέντευξη και δεν άκουσα ποτέ ξανά από την εταιρεία.

Κοινωνική ώρα στο Starbucks

Είχα μόλις επιστρέψει από ένα εκτεταμένο ελαφρύ διάλειμμα - είχα τελειώσει το κολέγιο ένα εξάμηνο νωρίτερα και πέρασα σχεδόν δύο μήνες στην Ίμπιζα της Ισπανίας - και είχα κανονίσει μια τελευταία συνέντευξη για μια καλοκαιρινή υποτροφία μόλις δύο ημέρες μετά την επιστροφή στα κράτη.

Έκανα το λάθος να προγραμματίσω τη συνέντευξη σε μια πανεπιστημιούπολη Starbucks στην πανεπιστημιούπολη μου και είχα πολλές περιπτώσεις κακής τύχης - μία, η συνέντευξη μου ήταν ένας νεαρός άνδρας που έμοιαζε ότι θα μπορούσε να ήταν ο «αδερφός» μου μάλλον παρά ένας δυνητικός εργοδότης. δύο, ήταν τελικός χρόνος, έτσι ώστε όλοι να ήταν στο καφενείο να σπουδάσουν και να ψάχνουν για μια απόσπαση της προσοχής. Η συνέντευξη διακόπηκε πολλές φορές από τους φίλους μου που με πλησίασαν, με ρώτησαν όταν είχα πάρει σπίτι στα κράτη και σχολιάζοντας τις φωτογραφίες που είχα δημοσιεύσει στο Facebook.

Μετά την τρίτη διακοπή, είπα στον φίλο μου ότι ήμουν σε μια συνέντευξη και να ενημερώσω τους άλλους ότι θα προλάβω αργότερα. Μέχρι τότε η ζημιά έγινε. Δεν πήρα τη δουλειά.

Είναι 5 O'Clock Κάπου

Είχα μια πολύ σημαντική συνέντευξη παρακολούθησης την Παρασκευή το πρωί, αλλά είχα προετοιμαστεί ασταμάτητα, είχα μια καλή τηλεφωνική συνέντευξη την πρώτη φορά και ήταν αρκετά σίγουρη για το πώς θα συνέβαινε η συνέντευξη.

Δεδομένου ότι έπρεπε να πηδήσω στο μετρό και να επιστρέψω στην εργασία με μερική απασχόληση μετά τη συνέντευξη, αποφάσισα να σταματήσω από το κατάστημα υγρών αποβλήτων πριν από τη συνέντευξη για να προετοιμαστώ για αυτό που φανταζόμουν ότι θα ήταν εορτασμός. Αγόρασα ένα μπουκάλι βότκα σε ένα γωνιακό κατάστημα και στη συνέχεια άρχισα να περπατάω στο κτίριο γραφείων. Τα νεύρα μου αυξάνονταν και σκέφτηκα ότι δεν θα έβλαπτε αν έκανα ένα βολές μόνο για να βγάλω την άκρη. Έτσι, πήρα ένα swig, στη συνέχεια έβαλα το μπουκάλι στο χαρτοφύλακα μου.

Αφού τραβήξαμε τα χέρια, ο ερευνητής άρχισε να ρουφάει τον αέρα και ρώτησε αν έπινα. Φυσικά, είπα όχι, αλλά στη συνέχεια μου λιώνει για μένα πόσο ισχυρή ήταν η μυρωδιά της βότκας. Εξήγησα βιαστικά ότι είχα πάρει ένα μπουκάλι βότκα για έναν φίλο και φέρεται στον χαρτοφύλακα μου - σαν να έκανε την κατάσταση καλύτερη. Δεν έκανα επανάκληση.

Η σημασία των κουταβιών Sitters

Έχω πρόσφατα υιοθετήσει ένα σκυλί που έχει πραγματικά κακό άγχος αποχωρισμού όταν μένει μόνος του στο σπίτι. Είχα μια συνέντευξη για δουλειά προγραμματισμένη για αργά το απόγευμα και παρόλο που ρώτησα γύρω μου, δεν μπορούσα να βρω κάποιον να την φροντίσει για τις δύο ώρες που πίστευα ότι θα πάω. Καταλήξαμε να την πάρω μαζί μου και να την αφήσω στο αυτοκίνητο, στη συνέχεια να κανονίσω τον αρραβωνιαστικό μου να πάρει το αυτοκίνητο με το κλειδί και να την πάει στο πάρκο μέχρι να γίνει η συνέντευξή μου.

Ήταν μια ζεστή μέρα, αλλά ήξερα ότι θα ήταν το πολύ δέκα ή δεκαπέντε λεπτά που θα ήταν μόνο στο αυτοκίνητο. Επιπλέον, άφησα όλα τα παράθυρα ραγισμένα ανοιχτά. Λοιπόν, κάποιος από την εταιρεία έρχεται από ένα γεύμα αργά και είδε το σκυλί μου στο αυτοκίνητο.Έτρεξε στο γραφείο, το οποίο είναι πολύ μικρό, και άρχισε να τρέχει για το τι ένα τρομερό άτομο θα άφηνε το σκυλί τους στο αυτοκίνητο κατά τη διάρκεια του καιρού και πώς θα έλεγε την αστυνομία.

Άκουσα τη φασαρία που δημιούργησε από το γραφείο στην οποία καθόμουν και σίγουρα δεν ήθελα να μου ζητήσει η αστυνομία, οπότε έπρεπε να διακόψω τη συνέντευξη και να εξηγήσω την κατάσταση, αν και δεν ενδιαφέρεται πολύ για την εξήγησή μου. Αποδεικνύει ότι αυτή η γυναίκα θα ήταν πράγματι ένας από τους προϊσταμένους αν είχα προσληφθεί, αλλά είναι περιττό να πω, δεν το έκανα.

Έχασα τη δουλειά σε ένα Πλαστικό Πιρούνι

Ο συγκάτοικος μου και εγώ έχουμε μια πολύ άσχημη συνήθεια να αφήνουμε τα πιάτα μας να συσσωρεύονται, στο βαθμό που δεν έχουμε ποτέ καθαρά πιάτα και τα σκεύη μας είναι πάντα θαμμένα βρώμικα στο βάθος του νεροχύτη. Για να το αντισταθμίσω, έχω αναπτύξει μια άλλη άσχημη συνήθεια: κλέβοντας, ή όπως μου αρέσει να πω, «δανεισμός», πλαστικά σκεύη από μέρη όπως το Starbucks, το μετρό, το Chipotle … παίρνετε την εικόνα.

Η συνέντευξή μου ήταν σε ένα κτίριο γραφείων στην επιχειρηματική συνοικία της πόλης, που σημαίνει ότι υπάρχουν πολλά εστιατόρια με γρήγορο φαγητό, όπου οι υπάλληλοι τρώνε μεσημεριανό γεύμα και παίρνουν καφέ.

Έφτασα πολύ νωρίς για τη συνέντευξή μου και αποφάσισα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία και να μαζέψω κάποια σκεύη για το διαμέρισμα. Μέχρι τη στιγμή που πήγα για την συνέντευξή μου, είχα πάρει χούφτες σκεύη από περίπου πέντε διαφορετικά μέρη - πράγμα που σημαίνει ότι είχα πιθανώς μεταξύ 50 και 70 πούλιες, μαχαίρια και κουτάλια στην τσάντα μου.

Κάθισα για τη συνέντευξη και σε ένα σημείο κλώτωσα την τσάντα μου - και όλα τα σκεύη χύθηκαν στο πάτωμα. Δεν ήξερα τι να πω, οπότε άρχισα να κουνάω και μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν: «Ω, ο συγκάτοικος μου με ζήτησε να τα πάρω αυτά». Δεν πήρα τη δουλειά.

Τα περισσότερα κοινά λάθη συνέντευξης

Ακολουθούν μερικά ακόμα λάθη συνεντεύξεων για τους υποψηφίους για απασχόληση, συμπεριλαμβανομένης της μη λήψης του χρόνου για την προετοιμασία - και χωρίς να έχετε ιδέα για τον μελλοντικό εργοδότη σας, ντύνοντας τον λάθος τρόπο, λέγοντας το λάθος πράγμα, μιλώντας πάρα πολύ - ή δεν μιλάτε αρκετά.