Χρηματοδότηση και Επένδυση: Προσέγγιση για απόδοση

Η επίτευξη της απόδοσης είναι μια συνήθης φράση στη χρηματοδότηση και την επένδυση. Αυστηρά μιλώντας και με τη στενότερη έννοια της, η φράση χαρακτηρίζει μια κατάσταση στην οποία ο επενδυτής επιδιώκει υψηλότερες αποδόσεις στις επενδύσεις του.

Συγκεκριμένα και συνηθέστερα, η φράση εφαρμόζεται σε καταστάσεις όπου ο επενδυτής προβαίνει σε υψηλότερες αποδόσεις χωρίς να λαμβάνει δεόντως υπόψη τον πρόσθετο κίνδυνο που αυτός γεννά ως αποτέλεσμα. Πράγματι, οι επενδυτές που επιδιώκουν επιθετικά την απόδοσή τους συχνά τείνουν να δείχνουν το αντίθετο της κανονικής αποστροφής έναντι του κινδύνου, αντί να θέτουν σε κίνδυνο τις επιλογές τους, είτε συνειδητά είτε όχι.

Επίτευξη εσόδων και πιστωτικών κρίσεων

Η οικονομική κρίση του 2007 έως το 2008 είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα μιας κατάρρευσης της αγοράς που προκλήθηκε, εν μέρει, από την ευρεία κάλυψη της απόδοσης. Οι επενδυτές που απογοητεύονται για υψηλότερες αποδόσεις προσφέρουν την αξία των τίτλων που εξασφαλίζονται με ενυπόθηκα δάνεια σε επίπεδα ασυμβίβαστα με τον υποκείμενο κίνδυνο αποπληρωμής τους. Όταν τα ενυπόθηκα δάνεια πίσω από αυτά τα μέσα έπεσαν καθυστερημένα ή αθέτησαν, οι αξίες τους κατέρρευσαν. Μία γενική κρίση εμπιστοσύνης των επενδυτών προκάλεσε απότομες πτώσεις στις αξίες άλλων τίτλων και την αποτυχία ή σχεδόν αποτυχία πολλών κορυφαίων τραπεζικών και χρηματιστηριακών εταιρειών.

Επίτευξη της απόδοσης και της οικονομικής απάτης

Οι επενδυτές που φτάνουν επιθετικά για απόδοση είναι εκείνοι που είναι πιο επιρρεπείς στο να γίνουν θύματα οικονομικών απάτες και καθεστώτα. Πράγματι, πολλές από τις σπουδαίες περιπτώσεις του οικονομικού ιστορικού των απάτες και των απάτων περιλαμβάνουν τους δράστες, πιο περίφημα τους Charles Ponzi και Bernard Madoff, οι οποίοι στοχεύουν συγκεκριμένα τους ανθρώπους που επιδιώκουν απελπισμένα την απόδοση των χρημάτων τους, δυσαρεστημένοι με τις συμβατικές επενδυτικές ευκαιρίες.

Οι θεσμικοί επενδυτές προσεγγίζουν την απόδοση

Σε ένα περιβάλλον χαμηλού επιτοκίου, όπως αυτό που υπήρχε μετά από τις χρηματοπιστωτικές και πιστωτικές κρίσεις του 2007 έως το 2008, πολλοί θεσμικοί επενδυτές, όπως οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία καθορισμένων παροχών, έχουν υποστεί πίεση για απόδοση. Αυτές οι χαμηλές αποδόσεις οφείλονται, σε μεγάλο βαθμό, στις ενέργειες της Federal Reserve και άλλων κεντρικών τραπεζών ανά τον κόσμο για την τόνωση των οικονομιών τους μετά την οικονομική κρίση 2007-2008. Οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία σε αυτή τη δέσμευση αισθάνονται υποχρεωμένα να αναλαμβάνουν μεγαλύτερο κίνδυνο να παράγουν τις επιστροφές που είναι απαραίτητες για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους.

Το αποτέλεσμα είναι μια γενικευμένη αύξηση του κινδύνου στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Επιπτώσεις στην τιμή ομολόγων

Οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία είναι σημαντικοί αγοραστές εταιρικού και εξωτερικού χρέους και ως εκ τούτου αποτελούν σημαντικές πηγές χρηματοδότησης για αυτές τις οντότητες. Επομένως, οι αποφάσεις αγοράς αυτών των θεσμικών επενδυτών έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην προσφορά και την τιμή της πίστωσης. Οι συνέπειες της επίτευξής τους όσον αφορά την απόδοση παρατηρούνται στην τιμολόγηση των νέων εκδόσεων χρεών και στην τιμολόγηση αυτών των ιδίων μέσων στη δευτερογενή αγορά. Εν ολίγοις, όταν αυτοί οι μεγάλοι θεσμικοί επενδυτές προσεγγίζουν ενεργά την απόδοση, προσφέρουν υψηλότερες τιμές των πιο επικίνδυνων τίτλων και, ως εκ τούτου, μειώνουν πραγματικά το επιτόκιο που πρέπει να πληρώσουν οι πιο ριψοκίνδυνοι δανειολήπτες.

Απροσδόκητη Συμπεριφορά

Οι ακαδημαϊκοί ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι η επίτευξη απόδοσης είναι πιο επιθετική και προφανής κατά τη διάρκεια οικονομικών επεκτάσεων, όταν οι αποδόσεις των ομολόγων αυξάνονται κανονικά ούτως ή άλλως. Ακόμη περισσότερο, ειρωνικά, αυτή η συμπεριφορά είναι πιο εμφανής στις ασφαλιστικές εταιρείες που αντιμετωπίζουν πιο δεσμευτικές ρυθμιστικές κεφαλαιακές απαιτήσεις. Ένα άλλο αντίθετο-διαισθητικό εύρημα των ερευνητών είναι ότι οι κανονισμοί που αποσκοπούν στη μείωση της επικίνδυνης επενδυτικής συμπεριφοράς από την πλευρά των ασφαλιστικών εταιρειών ωθούν πραγματικά να φτάσουν στην απόδοση. Το κλειδί για αυτό το συμπέρασμα είναι η παρατήρηση ότι ακόμη και τα φερόμενα πιο περίπλοκα συστήματα μέτρησης κινδύνου είναι εξαιρετικά ατελής, αν όχι ριζικά λανθασμένα.

Περαιτέρω ανάγνωση

Βλέπε "Επίτευξη κερδοφορίας στην αγορά ομολόγων" από τους καθηγητές Bo Becker και Victoria Ivashina της Σχολής Επιχειρήσεων του Χάρβαρντ, HBS Αριθμός Εργασίας 12-103, που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2012 και δημοσιεύθηκε στις 15 Ιουνίου 2012.