Δικηγόρος-Προνόμιο Πελάτη και Κολέγιο Kovel

Έχετε ακούσει πιθανώς τη φράση στην τηλεόραση ή στις ταινίες, ακόμα κι αν δεν έχετε ευτυχώς βρεθεί ποτέ στη δύσκολη θέση να χρειαστείτε έναν δικηγόρο για να υπερασπιστείτε τα δικαιώματά σας. Το "προνόμιο δικηγόρου-πελάτη", που μερικές φορές ονομάζεται "προνόμιο δικηγόρου-πελάτη", είναι η διάταξη του νόμου που λέει ότι αυτό που λέτε στον δικηγόρο σας παραμένει μεταξύ εσάς και του δικηγόρου σας. Δεν μπορεί να αναγκαστεί να καταθέσει σχετικά με αυτά που είπατε. Δεν χρειάζεται να παράσχει τις σημειώσεις του για τη συζήτηση στη διαδικασία ανακάλυψης - το μέρος μιας δίκης που συνεπάγεται και τις δύο πλευρές να έχουν νομική υποχρέωση να μοιράζονται όλες τις πληροφορίες που σχετίζονται με την υπόθεση.

Ο όρος "εμπιστευτικότητα του δικηγόρου-πελάτη" αποτελεί παραβίαση αυτής της διάταξης.

Δικαιούχος δικηγόρου-πελάτη έναντι εμπιστευτικότητας

Ο εμπιστευτικός χαρακτήρας του δικηγόρου-πελάτη δεν είναι το ίδιο με το προνόμιο δικηγόρου-πελάτη, αν και βασίζεται στην ίδια προϋπόθεση. Η εμπιστευτικότητα αναφέρεται στη νομική υποχρέωση του δικηγόρου να μην αποκαλύπτει τι λέει ο πελάτης του. Κάτι τέτοιο είναι μια παραβίαση της ηθικής και μπορεί να οδηγήσει σε πειθαρχικές κυρώσεις, εκτός εάν ο πελάτης δώσει στον δικηγόρο του την «συνειδητή συγκατάθεσή» του να προχωρήσει και να μιλήσει. Ο πελάτης μπορεί επίσης να παραιτηθεί από το δικαίωμά του σε προνόμιο δικηγόρου-πελάτη.

Ο κανόνας Kovel

Ο κανόνας Kovel αποτελεί επέκταση των νομικών αρχών του προνομίου και της εμπιστευτικότητας του δικηγόρου-πελάτη. Εκτός από τους δικηγόρους, επεκτείνεται και σε άλλους επαγγελματίες εμπειρογνώμονες οι οποίοι ενδέχεται να εμπλέκονται σε μια υπόθεση, όπως ο λογιστής που συμβουλεύεται ο πελάτης ή έμμεσα μέσω του δικηγόρου του πελάτη. Αυτοί οι εμπειρογνώμονες μπορεί να περιλαμβάνουν οικονομικούς συμβούλους ή χρηματοοικονομικούς σχεδιαστές.

Ο κανόνας παίρνει το όνομά του από τον Louis Kovel, έναν πράκτορα του IRS, ο οποίος αργότερα εντάχθηκε σε δικηγορικό γραφείο ειδικευμένο στις φορολογικές υποθέσεις. Έδωσε την εμπειρία του στον τομέα της φορολογικής λογιστικής στην προετοιμασία των υποθέσεων και την εκπροσώπηση των πελατών. Το 1961, ο Kovel καταδικάστηκε σε φυλάκιση επειδή αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις στο δικαστήριο σχετικά με συζητήσεις που είχε με έναν πελάτη. Πιστεύει ότι οι συνομιλίες αυτές προστατεύονταν από την αρχή του προνομίου δικηγόρου-πελάτη και ότι ένα εφετείο συμφώνησε μαζί του. Η πεποίθησή του ανατράπηκε.

Προκλήσεις στον Κανόνα

Εντούτοις, το IRS έχει κερδίσει αρκετές βασικές αποφάσεις στα ομοσπονδιακά δικαστήρια, περιορίζοντας την έκταση των προστασιών που παρέχονται στους πελάτες σύμφωνα με τον κανόνα Kovel. Το συμπέρασμα είναι ότι οι πελάτες γίνονται όλο και πιο ειλικρινείς στις συζητήσεις τους με τους φορολογικούς συμβούλους, οι οποίοι με τη σειρά τους δυσκολεύουν αυτούς τους δικηγόρους, λογιστές και άλλους επαγγελματίες να τους παρέχουν ορθές και ακριβείς συμβουλές. Μια υπόθεση του 2010 καθιέρωσε το προηγούμενο που κάνει ο κανόνας Kovel δεν εφαρμόζονται στις κατηγορίες που αφορούν εγκληματικές δραστηριότητες, όπως η απάτη και η φοροδιαφυγή.

Το Takeaway

Το συμπέρασμα είναι ότι οι συμβουλές ενός λογιστή σε μια φορολογική υπόθεση δεν προστατεύονται αυτόματα από τις αρχές της εμπιστευτικότητας και του προνομίου, ανεξάρτητα από την πρόθεση του κανόνα Kovel. Ο κανόνας μπορεί να προσφέρει κάποια ελαφρά προστασία ή τουλάχιστον μια θολότητα της γραμμής εάν ο λογιστής έχει γραφτεί επισήμως γραπτώς από τον πληρεξούσιο. Ωστόσο, η εξασφάλιση της τήρησης του κανόνα Kovel απαιτεί τυπικά πολύ πιο λεπτομερείς νομικούς ελιγμούς.

Ορισμένα κράτη προστατεύουν περισσότερο τις συζητήσεις λογιστών-πελατών από ό, τι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, αλλά να θυμάστε ότι το IRS έχει ιστορικά υιοθετήσει μια σκληρή και σταθερή στάση εναντίον αυτού του κανόνα και μπορεί πιθανώς να υπολογίζεται για να το αμφισβητήσει, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για σοβαρές κατηγορίες.