Ανισοκατανομική αμοιβή: Διακρίσεις λόγω φύλου στο χώρο εργασίας

Οι άνδρες δεν πρέπει να πληρώνονται περισσότερο για την εκτέλεση μιας συγκεκριμένης δουλειάς μόνο και μόνο επειδή είναι άνδρες. Ο νόμος για την ίση αμοιβή του 1963 καθιστούσε την ομοσπονδιακή απαίτηση ότι οι μισθολογικές κλίμακες για την ίδια εργασία θα είναι οι ίδιες ανεξάρτητα από το αν ο εργαζόμενος που εργάζεται είναι άνδρας ή γυναίκα. Εάν μια γυναίκα εργάζεται τις ίδιες ώρες, εκτελεί τα ίδια καθήκοντα και είναι υποχρεωμένη να επιτύχει τους ίδιους στόχους με τον αντίστοιχο άνδρα της, δικαιούται ίση αμοιβή.

Όταν οι γυναίκες πληρώνονται λιγότερο λόγω του φύλου τους, είναι μια μορφή διάκρισης λόγω φύλου και είναι παράνομη.

Τα παρακάτω στατιστικά στοιχεία δείχνουν πώς οι γυναίκες συχνά δεν πληρώνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πληρωμή ανισότητα - Οι γυναίκες κερδίζουν λιγότερα από τους άνδρες σε όλο το διοικητικό συμβούλιο

• Κατά μέσο όρο, μια γυναίκα κερδίζει 80,5 σεντς για κάθε δολάριο που κερδίζει ο άνθρωπος και τα μεσαία ετήσια κέρδη των γυναικών είναι 10,086 δολάρια λιγότερα από τα αντρικά, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου απογραφής των ΗΠΑ του 2017.
• Το ποσοστό αυξάνεται κάπως για τις γυναίκες εργαζόμενες ηλικίας μεταξύ 25 και 34 ετών, γεγονός που δείχνει ότι οι γυναίκες που βρίσκονται εκτός αυτής της κατηγορίας είναι πιο επιρρεπείς όταν πληρώνουν ισότητα. Οι γυναίκες στο πλαίσιο αυτό κέρδισαν το 90 τοις εκατό των μισθών και των μισθών των ανδρών, αν και αυτό εξακολουθεί να είναι σημαντικά μικρότερο από ίσο.
• Οι γυναίκες πρέπει να εργάζονται κατά μέσο όρο για επιπλέον 44 ημέρες για να κερδίσουν τον ίδιο ετήσιο μισθό με τους αντίστοιχους άνδρες.

• Ακόμη και σε κατηγορίες εργασίας, όπως η φροντίδα των παιδιών, που απασχολούνται κυρίως από γυναίκες, εξακολουθούν να κερδίζουν μόνο το 95% των μισθών των ανδρών για την εκτέλεση των ίδιων εργασιών.
• Παρόλο που έχει σημειωθεί πρόοδος στην ισότητα αμοιβών μεταξύ των δύο φύλων τα τελευταία 55 χρόνια, το Ινστιτούτο για την Έρευνα για την Πολιτική Γυναικών εκτιμά ότι δεν θα επιτευχθεί μέχρι το 2059.

Τι μοιάζει Pay Inequity, κράτος κατά κράτος

• Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου απογραφής των ΗΠΑ του 2017, το μέσο μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι περίπου 19,5%, πράγμα που σημαίνει ότι κατά μέσο όρο μια γυναίκα κερδίζει κατά 80,5% λιγότερο από την αντίστοιχη ανδρική γυναίκα. Αυτό το κενό μπορεί να είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο ανάλογα με την κατάσταση διαμονής.
• Τα περισσότερα κράτη έχουν εφαρμόσει νόμους κατά των διακρίσεων λόγω φύλου και ο νόμος για τα δικαιώματα των πολιτών του 1964 προστατεύει τις γυναίκες σε ομοσπονδιακό επίπεδο, παρόλο που οι ανισότητες εξακολουθούν να υφίστανται.
• Στην Λουιζιάνα, για παράδειγμα, το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων είναι 30%, το μεγαλύτερο μισθολογικό χάσμα στο έθνος. Είκοσι εννέα κράτη στη χώρα έχουν σήμερα κενά αμοιβών μεταξύ των δύο φύλων που είναι μεγαλύτερα από τον εθνικό μέσο όρο.

• Η Νέα Υόρκη έχει το μικρότερο μισθολογικό χάσμα στο 11 τοις εκατό, με εργαζόμενες γυναίκες ηλικίας άνω των 25 ετών που εργάζονται όλο το χρόνο, κάνοντας μέσο μισθό 47.358 δολαρίων, ενώ οι άνδρες φτάνουν στις 53.124 δολάρια.

Ο νόμος περί ίσης αμοιβής

Ο νόμος για την ίση αμοιβή δεν ορίζει ότι οι θέσεις εργασίας που κατέχουν οι άνδρες και οι γυναίκες πρέπει να είναι ίδιες για τους σκοπούς της αποδοχής της ίδιας αμοιβής, αλλά ότι πρέπει να είναι «ουσιαστικά παρόμοιες» - που είναι ο τρόπος κυβέρνησης να λέει ότι καθένας εκτελεί μεγάλο μέρος των ίδιων καθηκόντων ανεξάρτητα από τον τίτλο εργασίας. Ο νόμος για την ίση αμοιβή επιτρέπει στους αδικημένους εργαζόμενους να προσφεύγουν απευθείας στο κρατικό ή ομοσπονδιακό δικαστήριο χωρίς να χρειάζεται να υποβάλουν καταγγελία στην Επιτροπή Ίσων Ευκαιριών για την Απασχόληση.

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι οι εργοδότες δεν επιτρέπεται να εξισώσουν την αμοιβή ενόψει μιας καταγγελίας μειώνοντας τους μισθούς ή τους μισθούς του υψηλότερου μισθωτού προσωπικού.