Μάθετε περισσότερα για το μοντέλο Lockheed της Amelia Earhart 10 Electra

Το Lockheed Electra Model 10 είναι πιο διάσημο καθώς το αεροσκάφος Amelia Earhart πέταξε στην προσπάθειά του να πετάξει γύρω από το κόσμο το 1937. Όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι, το αεροσκάφος εξαφανίστηκε κάπου στον Ειρηνικό ωκεανό με την Earhart και τον πλοηγό της Fred Noonan. Η θέση της Ηλέκτρας του Έρχαρτ υπήρξε από τότε ένα μυστήριο, αν και οι ερευνητές το 2018 δημοσίευσαν μια έκθεση που ισχυρίζεται ότι τα οστά που βρέθηκαν σε ένα νησί στον Ειρηνικό το 1940 είναι ένας αγώνας για την Earhart.

Το 1932, με την εμπειρία του φημισμένου μηχανικού Clarence "Kelly" Johnson, η Lockheed Aircraft Corporation σχεδίασε το Lockheed Electra 10A, ένα σύγχρονο μηχάνημα για την εποχή του. Το Lockheed προοριζόταν για το αεροσκάφος να χρησιμοποιείται εμπορικά και θα μπορούσε να χωρέσει έως 10 επιβάτες με προσωπικό δύο ατόμων. Το Μοντέλο 10 (που δεν πρέπει να συγχέεται με το Electra L-188, ένα στροβιλοκινητήρα που ήρθε πολύ αργότερα) πρωτοεμφανίστηκε το 1934, μόλις τρία χρόνια πριν από τη διάσημη τελευταία πτήση του Earhart.

Οι αεροπορικές εταιρείες που εκμεταλλεύονται το Lockheed Model 10 Electra περιλαμβάνουν τις εταιρείες Northwest Airlines, Braniff Airlines, Continental Airlines, Delta Airlines, Eastern Airlines και National Airlines. Το Μοντέλο 10 Electra πετάχτηκε από πολλές διεθνείς αεροπορικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων στη Βραζιλία, το Μεξικό, τη Νέα Ζηλανδία, τον Καναδά, την Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο στρατός επίσης ευνόησε την Electra. Αργεντινή, Βραζιλία, Καναδάς, Ισπανία και στρατιωτικοί του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και οι στρατιωτικοί των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν αεροσκάφη Electra Model 10 στους στόλους τους.

Ο σχεδιασμός

Το Μοντέλο 10 Electra ήταν αεροσκάφος δύο αλουμινίων από αλουμίνιο με ανασυρόμενο μηχανισμό προσγείωσης, προπέλες μεταβλητού βήματος και πτερύγια με διπλό ουραίο και πηδάλια.

Η εταιρεία Lockheed Aircraft Corporation σχεδίασε πολλές παραλλαγές του μοντέλου Electra 10, που κυμαίνονται από το μοντέλο 10A έως το μοντέλο 10E. Το μοντέλο 10E είχε ένα ισχυρότερο κινητήρα και ήταν το μοντέλο που πετούσε η Earhart.

Η Electra έπρεπε να ανταγωνιστεί καλύτερα με άλλα δημοφιλή αεροσκάφη που εισέρχονταν στην αεροπορική γραμμή γύρω από την ίδια χρονική περίοδο. Το μοντέλο 10 Electra ήταν μικρότερο και φθηνότερο να λειτουργήσει από τα ανταγωνιστικά αεροσκάφη που κατασκευάστηκαν από την Boeing και το Douglas. Ως ένα από τα πρώτα πολυκινητήρια αεροσκάφη που χρησιμοποιούσαν οι αεροπορικές εταιρείες, το έκαναν αρκετά καλά σε μια αγορά που πλημμύρισε με μονοκινητήρια αεροσκάφη.

Ο Johnson ολοκλήρωσε τον έλεγχο της σήραγγας του αεροσκάφους για το Model 10 Electra και ήταν υπεύθυνος για την προσθήκη του επιπλέον πτερυγίου στο αεροσκάφος, το οποίο έγινε χαρακτηριστικό γνώρισμα. Στη συνέχεια ο Johnson πήγε για να συμμετάσχει στα σχέδια αεροσκαφών όπως τα U-2 και SR-71.

Απόδοση και προδιαγραφές

• Κινητήρες: Ο κινητήρας Pratt & Whitney R-985 των 400 ίππων εγκαταστάθηκε στο αεροσκάφος Μοντέλο 10Α και ο 10E είχε τους ισχυρότερους κινητήρες Pratt & Whitney R-1340 Wasp SH31 600 ίππων.
• Ταχύτητα κρουαζιέρας: 190-194 mph
• Μέγιστη ταχύτητα: 202 μίλια / ώρα
• Εύρος: 619 ναυτικά μίλια
• Υπηρεσία οροφής: 19.400 πόδια
• Κενό Βάρος: 6,454 λίβρες
• Μήκος: 38 πόδια, 7 ίντσες
• Υψος: 10 πόδια, 1 ίντσα

Τροποποιήσεις NR16020 του Earhart

Η Έρχαρτ πήρε την παράδοση της Model 10E Electra για τα 39α γενέθλιά της. Δόθηκε ο αριθμός εγγραφής NR16020 και θα ήταν το αεροπλάνο που θα επιχειρούσε να πετάξει σε όλο τον κόσμο. Τροποποίησε δραματικά το αεροσκάφος για μια μακρινή πτήση.

Οι δεξαμενές καυσίμου προστέθηκαν στα πτερύγια και την άτρακτο για να φιλοξενήσουν τα μακρύτερα πόδια ταξιδιού. Μετά την τροποποίηση, υπήρχαν έξι δεξαμενές καυσίμων στα φτερά και έξι στην άτρακτο. Αυτό επέτρεψε να φέρει 1,150 γαλόνια καυσίμου, αρκετό για περισσότερες από 20 ώρες χρόνου πτήσης σε κανονική κρουαζιέρα.

Το αεροσκάφος ήταν επίσης εξοπλισμένο με καλύτερο ραδιοεξοπλισμό - ένα ολοκαίνουριο ραδιόφωνο Western Electric και ένα ραδιοφωνικό εντοπισμό Bendix, τα οποία ήταν υψηλής τεχνολογίας gadgets για το χρονικό διάστημα. Μία τελική τροποποίηση περιελάμβανε την προσθήκη ενός ταλαντωτή συχνοτήτων Beat (BFO) για την ικανότητα κώδικα Morse.

Υπάρχουν μόνο λίγα αεροσκάφη της Electra Μοντέλο 10 που απομένουν σήμερα. Οι περισσότεροι εκτίθενται σε μουσεία.