Πώς τα κυβερνητικά συστήματα συνταξιοδότησης προσδιορίζουν την επιλεξιμότητα

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι δημόσιοι υπάλληλοι φαίνεται να αποχωρούν σε τόσο μικρή ηλικία; Λοιπόν, ο λόγος είναι ότι τα κυβερνητικά συστήματα συνταξιοδότησης έχουν συχνά κανόνες επιλεξιμότητας συνταξιοδότησης που επιτρέπουν στους ανθρώπους να το κάνουν. Ένα τέτοιο σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι πολλοί κυβερνητικοί εργαζόμενοι δεν αναζητούν εργασία εκτός του δημόσιου τομέα ή ακόμη και εκτός των οργανισμών στο πλαίσιο των δικών τους συνταξιοδοτικών συστημάτων.

Τα συστήματα συνταξιοδότησης των κυβερνητικών συστημάτων συνταξιοδότησης βασίζονται σε δύο παράγοντες: την ηλικία και τα έτη υπηρεσίας. Για σχεδόν κάθε κυβερνητικό σύστημα συνταξιοδότησης υπάρχει ένας αριθμός που αντιπροσωπεύει το άθροισμα της ηλικίας ενός εργαζομένου και τα έτη υπηρεσίας που μόλις έφτασε κάνει έναν εργαζόμενο επιλέξιμο να συνταξιοδοτηθεί.

Ο κανόνας του 80

Πολλά συστήματα χρησιμοποιούν τον κανόνα των 80. Σημαίνει ότι όταν η ηλικία και τα έτη υπηρεσίας των εργαζομένων ανέρχονται συνολικά σε 80, ο εργαζόμενος δικαιούται να συνταξιοδοτηθεί. Ακολουθεί ένα παράδειγμα. Ένας υπάλληλος αρχίζει να εργάζεται για κυβερνητικό οργανισμό στην ηλικία των 27 ετών. Το σύστημα συνταξιοδότησης του οργανισμού λειτουργεί με τον κανόνα 80. Με βάση την ηλικία του υπαλλήλου και τον κανόνα 80, ο εργαζόμενος θα δικαιούται να συνταξιοδοτηθεί σε ηλικία 53 1/2 μετά από 26 1 / 2 χρόνια υπηρεσίας.

Αυτή η ηλικία πρόωρης συνταξιοδότησης δίνει στον εργαζόμενο πολλά χρόνια εργασίας που απομένουν για να συνεχίσει μια δεύτερη σταδιοδρομία ή να επιστρέψει στη δημόσια υπηρεσία για διπλή βουτιά. Η διπλή εμβάπτιση είναι όταν ένας εργαζόμενος έχει συνταξιοδοτηθεί και αντλεί ετήσιο εισόδημα, αλλά επίσης εργάζεται και κερδίζει μισθό σε έναν οργανισμό που συμμετέχει στο ίδιο συνταξιοδοτικό σύστημα.

Τα συστήματα συνταξιοδότησης έχουν συχνά διατάξεις για όσους ξεκινούν στη δημόσια υπηρεσία πολύ αργά στη σταδιοδρομία τους. Τα συστήματα μπορούν να υιοθετήσουν μια ηλικία συνταξιοδότησης, όπου οι άνθρωποι μπορούν να συνταξιοδοτηθούν ακόμη και αν δεν έχουν φτάσει τον κανόνα των 80. Πολλά συστήματα επιτρέπουν στους εργαζόμενους ηλικίας 65 ετών να συνταξιοδοτηθούν ανεξάρτητα από το χρόνο υπηρεσίας τους. Αυτά τα άτομα λαμβάνουν μικρές προσόδους λόγω των λίγων ετών τους στο σύστημα και ενδέχεται να μην έχουν τα ίδια οφέλη για την υγειονομική περίθαλψη με εκείνους που φτάνουν στον κανόνα του 80 πριν από τη συνταξιοδότησή τους.

Για να αυξηθεί ο αριθμός των υπαλλήλων που συνεισφέρουν στο σύστημα και να μειωθεί ο αριθμός των συνταξιούχων που αντλούν από αυτό, ορισμένα συστήματα συνταξιοδότησης έχουν αυξηθεί από τον κανόνα των 80 έως τον κανόνα των 85 ή ακόμα και 90. Όταν συμβαίνει αυτό, οι υφιστάμενοι υπάλληλοι συχνά έχουν εισέλθει οι παλιοί κανόνες και οι νέοι υπάλληλοι πρέπει να πληρούν τις νέες απαιτήσεις.

Παρεκκλήσι

Το grandfathering καθιστά τις αλλαγές στο σύστημα συνταξιοδότησης πιο ευχάριστες στους υφιστάμενους υπαλλήλους. Οι εργαζόμενοι αισθάνονται ότι είναι υποτιμημένοι, υποτιμημένοι και εξαπατημένοι όταν οι κανόνες του συστήματος συνταξιοδότησης αλλάζουν πάνω τους. Οι μελλοντικοί υπάλληλοι δεν έχουν λόγο στο θέμα, επειδή κανείς δεν ξέρει ποιοι είναι ακόμα.

Ενώ το grandfathering καθιστά ευκολότερη τη διαφήμιση των πωλήσεων, δημιουργεί διοικητικές επιβαρύνσεις. Τα συστήματα συνταξιοδότησης πρέπει να διατηρούν δύο ή περισσότερα σύνολα κανόνων, εντύπων, εγγράφων βοήθειας και τα συναφή. Το αυξημένο κόστος συντήρησης συνεχίζεται για πάντα, έως ότου οι συνταξιούχοι σε μια παλιά σειρά κανόνων πεθάνουν.

Ο κανόνας του 90

Πείτε ότι ο εργαζόμενος ηλικίας 27 ετών στο προηγούμενο παράδειγμα είναι σε ένα σύστημα συνταξιοδότησης που λειτουργεί με τον κανόνα των 90 αντί του κανόνα των 80. Λόγω αυτής της μίας αλλαγής, αυτός ο εργαζόμενος θα είναι επιλέξιμος για συνταξιοδότηση σε ηλικία 58 1/2 με 31 1/2 έτη υπηρεσίας.

Τα συστήματα συνταξιοδότησης τείνουν να έχουν αυστηρούς κανόνες σχετικά με τη μεταφορά πιστώσεων από ένα σύστημα συνταξιοδότησης σε άλλο. Όταν οι εργαζόμενοι μετακινούνται μεταξύ θέσεων εργασίας με διαφορετικά συστήματα συνταξιοδότησης, ενδέχεται να χάσουν πίστωση υπηρεσιών. Οι κυβερνητικοί υπάλληλοι πρέπει να διερευνήσουν αυτή τη δυνατότητα κατά την εξέταση μιας νέας θέσης εργασίας.

Όταν η πίστωση υπηρεσιών δεν μεταβιβάζεται, οι εργαζόμενοι μπορεί να έχουν τη δυνατότητα να αφήσουν εκεί που έχουν στο παλιό σύστημα συνταξιοδότησης εκεί και να αρχίσουν να κυκλοφορούν στο νέο σύστημα. Ένας υπάλληλος θα μπορούσε να τελειώσει με διαφορετικές ημερομηνίες συνταξιοδότησης μεταξύ δύο ή περισσότερων συστημάτων. Στη συνέχεια, οι ημερομηνίες συνταξιοδότησης είναι απλώς ημερομηνίες κατά τις οποίες ένας εργαζόμενος μπορεί να έχει πρόσβαση σε οικονομικά οφέλη, αλλά οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να επιλέξουν να αρχίσουν ταυτόχρονα να έχουν πρόσβαση σε όλες τις προσόδους τους.