Τι είναι η αφηγηματική δημοσιογραφία;

Ένα συγκινητικό ύφος της αφήγησης, η αφηγηματική δημοσιογραφία χρησιμοποιείται για να αιχμαλωτίσει τους αναγνώστες, τραβώντας τους σε μια ιστορία με περισσότερες λεπτομέρειες από ό, τι βρίσκεται στις παραδοσιακές ειδήσεις. Είναι ένα δημοφιλές σχήμα για περιοδικά όπως το The New Yorker και μπορεί να είναι δύσκολο να καθοριστεί και να γραφτεί.

Το μόνο κλειδί για την αφηγηματική δημοσιογραφία είναι η αλήθεια. Ενώ μπορεί να είναι εύκολο για τους συγγραφείς να γίνουν υπερβολικά περιγραφικοί στην αφήγηση τους, πρέπει να συνδέσουν τα γεγονότα και να αποφύγουν την εξωραϊσμό. Για το λόγο αυτό, είναι μια δύσκολη μορφή δημοσιογραφίας που απαιτεί πρακτική και μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια.

Τι είναι η αφηγηματική δημοσιογραφία

Η αφηγηματική δημοσιογραφία είναι μια μορφή δημοσιογραφίας που διαφέρει από τις ίσες ειδησεογραφικές ειδήσεις, οι οποίες προσφέρουν στους αναγνώστες μόνο το βασικό ποιος, τι, πού, πότε και γιατί μια ιστορία. Τα αφηγηματικά κομμάτια ειδήσεων είναι μακρύτερα από ευθεία νέα και επιτρέπουν στον συγγραφέα να απασχολεί περισσότερα στοιχεία της συγγραφής πεζών.

Οι ιστορίες που θεωρούνται αφηγηματική δημοσιογραφία εμφανίζονται συχνά σε περιοδικά και επιτρέπουν σε έναν δημοσιογράφο να προσεγγίσει ένα θέμα με διαφορετικούς τρόπους. Ο φημισμένος δημοσιογράφος Tom Wolfe συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων που έχουν αναγνωριστεί ως πρωτοπόροι στη χρήση της αφηγηματικής δημοσιογραφίας.

Η αφηγηματική δημοσιογραφία είναι επίσης γνωστή ως λογοτεχνική δημοσιογραφία ή μακρόπνοη δημοσιογραφία.

Αυτό που ορίζει την αφηγηματική δημοσιογραφία

Υπάρχει μεγάλη συζήτηση μεταξύ των επαγγελματιών συγγραφέων ως προς το τι καθορίζει την αφηγηματική δημοσιογραφία και πόσο χρήσιμο είναι. Είναι μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αφήγηση και την αλήθεια.

Η αφηγηματική ιστορία πρέπει να έχει όλη την ακρίβεια και τα γεγονότα κάθε ιστορίας ειδήσεων. Πολλοί συγγραφείς έχουν απλώσει αυτό το όριο και έχουν πιαστεί και κάλεσαν για υπερβολές τους. Ακριβώς επειδή φτάνετε στη σφαίρα της αφήγησης δεν σημαίνει ότι μπορείτε να φτιάξετε την αλήθεια. Εξαιτίας αυτού, πολλοί συντάκτες αφηγούνται αφηγήσεις.

Οι αφηγήσεις συχνά γράφονται με τον τρόπο της αφήγησης με τόσο μεγάλη λεπτομέρεια που περιέχει ένας συγγραφέας σε ένα βιβλίο, σε ένα μικρότερο κομμάτι μη μυθοπλασίας. Περιλαμβάνουν το χαρακτήρα ενός ατόμου, ενός τόπου ή ενός αντικειμένου και χρησιμοποιούν περιγραφική πεζογραφία για να φέρουν τον αναγνώστη στην ιστορία, συχνά με σκοπό να προκαλέσουν ένα συναίσθημα.

Πολύ συχνά, το σημείο μιας αφήγησης είναι να δώσει στους αναγνώστες μια ιστορία στην οποία μπορούν να αναφέρονται, να εγείρουν ερωτήματα που μπορεί να μην είναι εύκολο να απαντηθούν ή με κάποιο τρόπο προκαλούν σκέψη. Μέσα από περιγραφικές λέξεις, ο συγγραφέας προσπαθεί να δημιουργήσει μια ιστορία με σκοπό και οι αφηγήσεις συχνά αναλαμβάνουν ισχυρά θέματα όπως ανθρώπινο ενδιαφέρον, πολιτισμό ή ιστορία.

Πολλοί αφηγητικοί δημοσιογράφοι επιλέγουν να βυθιστούν στο θέμα τους. Θα μπορούσαν να περάσουν ένα μήνα στο δρόμο για να κάνουν μια ιστορία για τη ζωή μιας άστεγης μητέρας ή να περιπλανηθούν στις ρίζες της Αμερικής που συνδέουν ιστορικούς τόπους που έχουν ξεχαστεί εδώ και πολύ καιρό.

Αν και είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, στην πιο βασική του, αφηγηματική δημοσιογραφία ξεπερνά την παρουσίαση βασικών πληροφοριών. Προσπαθεί να βρεθεί στην αληθινή καρδιά της ιστορίας χωρίς να είναι αυτοεπιχειρησιακός.