Μπορεί η διαφήμιση να είναι εντελώς ειλικρινής;

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι ψεμάτων που όλοι συναντούμε στην καθημερινότητά μας. Οι συγγραφείς του βιβλίου "Spy The Lie," ένας εξαιρετικός απολογισμός της παρατήρησης εξαπάτησης, λένε ότι υπάρχουν τρεις κύριες κατηγορίες ψεμάτων:

1: Το ψέμα της Επιτροπής.

Αυτή είναι η ευκολότερη κατηγοριοποίηση. Ένα ψέμα της επιτροπής είναι μια καταφανής, φαλακρής δήλωσης που είναι το ακριβώς αντίθετο της αλήθειας. Για παράδειγμα, αν κάποιος στο χώρο εργασίας κλέβει το μεσημεριανό γεύμα σας, τα βλέπετε να το κάνουν και λένε «δεν κλέψα το γεύμα σας», αυτό είναι ψέμα της προμήθειας. Αυτά είναι τα ψέματα που θα κάνουν τη μύτη του Πινόκιο να αναπτυχθεί με ένα ή δύο πόδια.

Η διαφήμιση σπάνια, αν ποτέ, δημιουργεί διαφημίσεις που περιέχουν ψέματα προμήθειας. Υπάρχουν πάρα πολλοί δικηγόροι που περιμένουν να πηδούν πάνω τους. Το δόλωμα και ο διακόπτης είναι ένα πρωτότυπο παράδειγμα όταν χρησιμοποιούνται αυτά τα ψέματα, αλλά ακόμη και αυτά διώκονται.

2: Το ψέμα της παράλειψης.

Αυτό είναι ένα πολύ πιο δύσκολο σενάριο. Οι ψείρες παραλείψεων δεν είναι καθόλου ψέματα. Είναι συνήθως αλήθειες, αλλά με κάτι πολύ σημαντικό που λείπει για να δημιουργηθεί μια εσφαλμένη αντίληψη. Για παράδειγμα, μπορείτε να αγοράσετε ένα αυτοκίνητο και ο πωλητής θα πει "είναι ένα υπέροχο μοτέρ, εξυπηρετείται τακτικά, νέα εργασία βαφής." Αυτό που δεν σας λένε είναι ότι εξυπηρετήθηκε τακτικά επειδή είναι λεμόνι με συνεχή προβλήματα και η νέα εργασία χρωμάτων είναι από ένα ατύχημα στο οποίο ήταν το αυτοκίνητο.

Αυτό είναι όπου η διαφήμιση είναι πιο στο σπίτι. Μιλήστε για τα οφέλη. αγνοήστε τα μειονεκτήματα. Δεν υπάρχει τίποτα "λάθος" με αυτήν την προσέγγιση στη διαφήμιση, απλά λέτε στους ανθρώπους για όλα τα καλά πράγματα που κάνει το προϊόν ή η υπηρεσία σας. Αν όμως πουλάτε σπίτι, αυτό δεν είναι ακριβώς πλήρης αποκάλυψη.

3: Το ψέμα της επιρροής.

Σκεφτείτε αυτό ως ένα μικρό χείλος χειρός, αλλά με λέξεις αντί για μαγεία κόλπα. Με ψέμα της επιρροής, ο ψεύτης βρίσκεται αντιμέτωπος με το γεγονός ότι η αλήθεια δεν είναι στην πλευρά τους. Η αλήθεια τους πονάει και δεν θέλουν να μιλάνε γι 'αυτό. Έτσι, θα σας δώσουν μια άλλη πληροφορία που θα προσπαθήσει να επηρεάσει τη γνώμη σας. Για παράδειγμα, μπορεί να ζητήσετε από κάποιον να "κλέψει 20 δολάρια από το πορτοφόλι μου" και θα επανέλθουν με "εθελοντικά κάθε Κυριακή σε μια κουζίνα σούπας, ακούγεται σαν κάτι που θα έκανα;" Προσπαθούν να επηρεάσουν τη γνώμη σας με μια θετική δήλωση.

Η διαφήμιση αγαπά τα ψέματα της επιρροής επίσης. Γιατί βλέπετε τόσες πολλές διασημότητες που επικυρώνουν προϊόντα. Φέρνουν μια ορισμένη επιρροή μαζί τους, έτσι σκέφτεστε "καλά αν το πίνει, πρέπει να είναι καλό". Οχι. Πληρώνεται.

Σε κάθε μία από αυτές τις κατηγορίες θα βρείτε πολλά άλλα ψέματα. Περιλαμβάνουν λευκά ψέματα, αναμειγνύοντας, μισές αλήθειες, υπερβολές και κατασκευές.

Τώρα, γνωρίζοντας τι κάνουμε για ψέματα και πώς τους λένε, φαίνεται δίκαιο να ρωτάς την ερώτηση … θα προτιμούσαν οι άνθρωποι ειλικρινείς διαφημίσεις ή θέλουν να "ψέψουν";

Τι γίνεται αν οι διαφημίσεις ήταν 100% ειλικρινείς;

Εάν είμαστε απόλυτα ειλικρινείς με τον εαυτό μας, γνωρίζουμε είτε ως πελάτες, είτε ως διευθυντές λογαριασμών είτε ως δημιουργικά, θα θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν αδύνατο στόχο.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε ειλικρινείς σε αυτό που κάνουμε. Ελάτε, όμως, κανείς δεν ψεκάζει ποτέ στο αποσμητικό του Axe και θα κυνηγάει τις γυναίκες από τον κατάλογο Victoria's Secret. Οι άντρες δεν γίνονται ελκυστικότερες για τις γυναίκες όταν πίνουν μπύρα. Οι γυναίκες δεν έχουν μια άψογη επιδερμίδα θέτοντας ένα κομμάτι της βάσης.

Στη διαφήμιση, υπερβάλλουμε το όφελος και δεν λέμε τίποτα για τις αρνητικές πλευρές του προϊόντος.

Τι θα συμβεί αν οι διαφημίσεις κατά των επιζήμιων βγήκαν και είπαν ότι «αυτά τα πράγματα κάνουν τις μυρωδιές σας ωραία, αλλά αφήνουν λευκά σημάδια στα μπλουζάκια σας και δεν θα είναι πιο ελκυστικά για το αντίθετο φύλο». Θα μπορούσε αυτό να λειτουργήσει;

Βραχυπρόθεσμα, ναι, θα ήταν πραγματικά. Επειδή πρόκειται για μια νέα προσέγγιση. Θα μπορούσατε να το ονομάσετε "Ειλικρινής διάσωσης του Joe's Pit" και οι καταναλωτές θα βιάζονταν στα σκαμπανεβάσματα επειδή τους αρέσει κάτι καινούργιο.

Η ταινία κωμωδίας που τόλμησε να συμπεριλάβει τίμιες διαφημίσεις

Σε μια ταινία με τίτλο "Crazy People" με πρωταγωνιστή τον Darryl Hannah και τον αείμνηστο Dudley Moore, ένα διαφημιστικό δημιουργικό έγινε δεκτό σε ένα ψυχικό ίδρυμα για τολμηρό να δημιουργήσει διαφημίσεις που μίλησαν ολόκληρη την αλήθεια. Αυτός ήταν ένας τύπος στο τέλος του σχοινιού του, κουρασμένος να κάνει ψευδείς ισχυρισμούς και να κάνει βαρετό έργο. Αυτό που προέκυψε ήταν μια σειρά διαφημίσεων που κατά λάθος πήγαν για εκτύπωση.

"Αγοράστε τον Βόλο, είναι κουραστικό αλλά είναι καλό".

"Jaguar" Για τους άνδρες που αρέσκονται στις δουλειές χεριών από όμορφες γυναίκες, δεν γνωρίζουν."

"Ελάτε στη Νέα Υόρκη, δεν είναι τόσο βρώμικο όσο νομίζετε."

"Metamucil, σας βοηθά να πάτε στην τουαλέτα, αν δεν το χρησιμοποιείτε, παίρνετε καρκίνο και πεθαίνετε."

"Ελάτε στις Μπαχάμες".

Παίρνετε την εικόνα. Οι άνθρωποι πήγαν παξιμάδια (δικαιολογούν τη λέξη) για αυτούς, και τα προϊόντα που πωλούνται σε αριθμούς ρεκόρ. Λοιπόν, φυσικά, ήταν μια ταινία. Αλλά αν αυτό είχε συμβεί στην πραγματική ζωή, ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; και στην πραγματικότητα, οι τακτικοί καταναλωτές θα αγαπούσαν την ανάσα του φρέσκου αέρα.

Για λίγο.

Τότε η πραγματικότητα θα χάσει ξαφνικά την έκκλησή της και οι άνθρωποι θα επιστρέψουν στα προϊόντα που δεν τους υπενθύμισαν τα λιγότερο ελκυστικά χαρακτηριστικά τους.

Το μάρκα τσιγάρων που προσπάθησε να το κρατήσει πραγματικό.

Αυτή η εντελώς ανοησία, η απόλυτη ειλικρινής προσέγγιση δοκιμάστηκε πραγματικά μία φορά, σε ένα εμπορικό σήμα τσιγάρων που διατίθενται στο εμπόριο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τους ονόμαζαν ΘΑΝΑΤΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥ, και η συσκευασία ήταν μαύρη, με ένα κρανίο και σταυροειδείς κορδέλες πάνω σε αυτό. Πραγματικά, δεν είσαι πολύ πιο ειλικρινής από αυτό.

Και τι έγινε?

Καλά στην αρχή, το αποτέλεσμα ήταν απίστευτο. Η εταιρεία δεν μπορούσε να τα πουλήσει αρκετά γρήγορα. Οι άνδρες καυχώρησαν για το πώς θα μπορούσαν να «χειριστούν την αλήθεια» και ήθελαν ένα προϊόν που τους έθεσε ευθεία. Τα τηλεοπτικά νέα και τα χαρτιά έτρεξαν ιστορίες σχετικά με αυτά τα νέα, ειλικρινή, επιθετικά τσιγάρα, δηλώνοντας ότι ο θάνατος είναι επικείμενος. Ήταν ένα αριστούργημα δημοσίων σχέσεων.

Αλλά μετά από τις εκτοξευόμενες πωλήσεις ήρθε η αναπόφευκτη σύγκρουση και το κάψιμο.

Τα ράφια που κάποτε ήταν κενά άρχισαν να γεμίζουν με πακέτα τσιγάρων που κανείς δεν ήθελε να αγοράσει. Οι καπνιστές επέστρεψαν στις παλαιότερες μάρκες τους, δηλώνοντας ότι προτιμούσαν τη γεύση. Και μετά από μόλις τέσσερα χρόνια, η εταιρεία έκλεισε τις πόρτες της.

Ωστόσο, η γεύση είχε ελάχιστη σχέση με το περίβλημα των θυρών της εταιρείας. Δεν ήταν τίποτα να κάνει με το ίδιο το προϊόν, ήταν σχεδόν το ίδιο με οποιοδήποτε άλλο. Απλώς οι καπνιστές δεν ήθελαν να θυμούνται ότι αυτοκτονούσαν. Προτίμησαν το ψέμα ότι αν και τα τσιγάρα σκοτώνουν πολλούς ανθρώπους, δεν θα επηρεαστούν επειδή δεν είναι ευαίσθητα στον καρκίνο του πνεύμονα. Ευτυχισμένη άγνοια, σε συνδυασμό με αισιόδοξη σκέψη.

Έτσι, οι άνθρωποι θέλουν ειλικρίνεια;

Ναι και ΟΧΙ. Οι άνθρωποι πραγματικά θέλουν την ψευδαίσθηση της ειλικρίνειας. Θέλουν να σκέφτονται ότι τους λένε την αλήθεια και δεν θέλουν να ψευδοκλείσουν.Κάπου στη μέση αυτής της γκρίζας περιοχής είναι αυτό που είναι γνωστό ως υπερβολή, σαρκασμό και παιχνιδιάρικη γλώσσα.

Οι γυναίκες δεν θα κυνηγήσουν μετά από σας αν ψεκάσετε ένα ανδρικό άρωμα σε σας. Αλλά … θα μπορούσαν απλώς να πούν γεια στο μπαρ. Δεν θα γίνει γυαλιστερό αστέρι της ταινίας χρησιμοποιώντας σαμπουάν … αλλά μπορεί να έχετε περισσότερους ανθρώπους να σας παρατηρήσουν. Και ούτω καθεξής.

Η όλη αλήθεια είναι ένα σκληρό χάπι για τους περισσότερους ανθρώπους να καταπιούν αυτές τις μέρες. Και οι ομοίοι της εκστρατείας bug bug του VW από τη δεκαετία του εξήντα γίνονται γρήγορα μια απίθανη πιθανότητα.