Διαφορά μεταξύ επιβολής του νόμου και αστυνόμευσης

Συχνά, όταν συζητάμε τα συστήματα ποινικής δικαιοσύνης, τις στρατηγικές ή ακόμα και τα επαγγέλματα, οι όροι επιβολής του νόμου και αστυνόμευσης χρησιμοποιούνται εναλλακτικά. Αν και σε μερικές από τις δύο έννοιες μπορεί να φαίνεται ότι είναι οι ίδιες ή - το πολύ - μια διαφορά χωρίς διάκριση, στους επαγγελματίες εγκληματολογίας οι όροι έχουν πολύ μεγάλες και πολύ σημαντικές διαφορές.

Για όσους ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν μια σταδιοδρομία στην ποινική δικαιοσύνη ή στην εγκληματολογία, θα πρέπει να μάθετε ποια είναι η διαφορά μεταξύ της επιβολής του νόμου και της αστυνόμευσης και γιατί η διάκριση έχει σημασία.

Έννοια της επιβολής του νόμου

Στον πυρήνα της, η έννοια της επιβολής του νόμου αποτελείται απλώς από: την επιβολή νόμων. Στην καθαρότερη μορφή της, η επιβολή του νόμου απαιτεί αδιάλειπτη τήρηση των κανόνων και των διαδικασιών. Επικεντρώνεται στο γράμμα του νόμου και όχι στο πνεύμα του νόμου. Παρατίθενται αναφορές, γίνονται συλλήψεις και η βία χρησιμοποιείται με ελάχιστη εκτίμηση για τον λόγο ή το νόημα ενός συγκεκριμένου νόμου ή πολιτικής.

Η επιβολή του νόμου μπορεί να είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος για να διατηρηθεί η δημόσια τάξη και να τιμωρηθεί το έγκλημα, στο βαθμό που εστιάζεται στην απαίτηση από τα μέλη μιας κοινότητας ή μιας κοινωνίας να συμμορφώνονται με το νόμο ή να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες. Το πρόβλημα της επιβολής του νόμου μόνο ως απάντηση στο έγκλημα είναι ότι είναι μοναδικό στην προσέγγισή του, ανταποκρινόμενο στις επιδράσεις χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αιτία.

Έννοια της αστυνόμευσης

Ο όρος αστυνόμευση έρχεται να σημαίνει μια προσέγγιση για την καταπολέμηση του εγκλήματος μέσω της κοινής υπηρεσίας και την επίλυση προβλημάτων. Η ιδέα της αστυνόμευσης απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση στην κοινωνική υπηρεσία, λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα που πλήττουν μια κοινότητα και εργάζονται με τους ανθρώπους μέσα στην κοινότητα για να τα λύσουν.

Η αστυνόμευση απαιτεί συνεργασία από κατοίκους, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και ηγέτες που συμμετέχουν στη διαδικασία μείωσης της εγκληματικότητας και βελτίωσης της ποιότητας ζωής. Ενώ αυτή η ιδέα της αστυνομίας της κοινότητας μπορεί να ακούγεται επαναστατική, χρονολογείται από τις πρώτες μέρες της σύγχρονης αστυνομικής δύναμης. Η έννοια αυτή εκφράζεται καλύτερα στις εννέα αρχές αστυνόμευσης του Sir Robert Peel.

Διαφορά μεταξύ επιβολής του νόμου και αστυνόμευσης

Ενώ μπορεί να υπάρχει πειρασμός να πιστέψουμε ότι οι δύο έννοιες είναι οι ίδιες, ή ακόμα και δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, στην πραγματικότητα η διαφορά είναι βαθύτερη. Ενώ η επιβολή του νόμου συνεπάγεται υποχρεωτική συμμόρφωση, η αστυνόμευση προτείνει εθελοντική προσήλωση. Με αυτή την έννοια, η επιβολή του νόμου είναι μόνο ένα στοιχείο της αστυνόμευσης, ένα από τα πολλά εργαλεία στην εργαλειοθήκη που διατίθενται στους αστυνομικούς και στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου.

Τι σημαίνει η διαφορά;

Στο σημερινό περιβάλλον, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχει η αντίληψη ότι έχει προκύψει ένα χάσμα μεταξύ των αστυνομικών τμημάτων και των κοινοτήτων τους. Εστιάζοντας αποκλειστικά στην επιβολή του νόμου, σε αντίθεση με την ολιστική προσέγγιση της κοινοτικής αστυνόμευσης, οι αξιωματικοί διακινδυνεύουν να διευρύνουν το χάσμα.

Η υιοθέτηση μιας προσέγγισης μόνο για την επιβολή του νόμου στην καταπολέμηση του εγκλήματος μπορεί να ενθαρρύνει μια νοοτροπία εναντίον μας, τόσο σε αξιωματούχους όσο και σε μέλη του κοινού που εξυπηρετούν.Όταν η αστυνομία αναζητά να εργάζεται μέσα στις κοινότητές της για την επίλυση προβλημάτων και την καταπολέμηση του εγκλήματος από κοινού, ενθαρρύνει τη συμμετοχή και την κυριότητα για όλα τα μέρη και συμβάλλει στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης μεταξύ των αξιωματικών και του ευρέος κοινού.