22 Γεγονότα για τη Jane Austen

Όπως παρατήρησε ο κριτικός Gary Kelly, "η Jane Austen είναι ένας από τους λίγους μυθιστοριογράφους της παγκόσμιας λογοτεχνίας που θεωρείται ως« κλασικό »και όμως διαβάζεται ευρέως». Αν και τα μυθιστορήματά της δεν ήταν σε καμία περίπτωση αυτοβιογραφικά, τα γεγονότα της ζωής της για να ρίξουν φως στη μυθιστοριογραφία της, και το σημαντικότερο, προσφέρουν στους φιλοδοξούντες συγγραφείς ένα μοντέλο για το πώς δημιουργούνται μεγάλα έργα λογοτεχνίας. Παρακάτω υπάρχουν 22 γεγονότα σχετικά με την Jane Austen:

1. Το έβδομο παιδί του George Austen και της Cassandra Leigh Austen, η Jane Austen γεννήθηκε στο Steventon, ένα χωριό στη νότια Αγγλία το 1775.
2. Κατά τη διάρκεια της ζωής της ολοκλήρωσε έξι μυθιστορήματα, συμπεριλαμβανομένων των Αβαείο του Northanger, Αίσθηση και Ευαισθησία, Πνευματικότητα και Προκατάληψη, Mansfield Park, Emma, και Πειστικότητα. Τέσσερις από αυτές δημοσιεύθηκαν πριν από το θάνατό της.
3. Ο πατέρας της George Austen, ένας κληρικός, διοικούσε επίσης σχολείο για αγόρια στο σπίτι της οικογένειας και συζυγική βοήθεια για να συμπληρώσει το εισόδημα της οικογένειας.
4. Η Cassandra Leigh Austen ήταν από μια υψηλότερη κοινωνική τάξη από το σύζυγό της και έδωσε στην Jane Austen την αίσθηση της κοινωνικής τάξης που βασίζεται σε πολλά από τα μυθιστορήματά της. Δεν φαίνεται να λυπάται για την πτώση της κοινωνικής θέσης, ωστόσο, και ήταν μια χαρούμενη γυναίκα και μητέρα στην οικογένεια.

1. Το 1783, η Jane Austen και η μεγαλύτερη αδελφή της Cassandra πήγαν να εκπαιδευτούν από τη θεία τους Ann Cooper Cawley, τη χήρα του επικεφαλής ενός κολλεγίου της Οξφόρδης. Από εκεί, πήγαν στο Abbey School, ένα οικοτροφείο για τα κορίτσια. Εκτός από αυτά τα χρόνια, ο Austen εκπαιδεύτηκε από τον πατέρα της.
2. Ο Austen προχώρησε στις κωμικές ικανότητές του γράφοντας για την οικογένειά της, ειδικότερα τους παλαιότερους αδελφούς της από την Οξφόρδη, τους οποίους θαύμαζε έντονα. Αν και ολόκληρη η οικογένεια ήταν λογοτεχνική, μόνο ο Austen θα γίνει ένας δημοσιευμένος μυθιστοριογράφος.

1. Ένα εξαιρετικά ντροπαλό κορίτσι, η οικογένεια του Jane Austen ήταν το κέντρο του κόσμου της. Ακόμα και στο οικοτροφείο, έκανε λίγους φίλους, προτιμώντας την επιχείρηση της Κασσάνδρας.
2. Η Austen απέκτησε τις γνώσεις της για τη ζωή στη θάλασσα, σημαντική, για παράδειγμα, στο Πειστικότητα, μέσω του αδελφού της Frank, ο οποίος είχε μια επιτυχημένη καριέρα στο βρετανικό ναυτικό και ήταν πιο κοντά στην ηλικία της Jane.
3. Για την πρώτη της αγάπη, ο Austen πήρε μια ιστορία αντάξια ενός από τα μυθιστορήματά της, κάτι που έχει ορισμένα κοινά πράγματα με αυτό της Marianne Dashwood Λογική και ευαισθησία. Το αντικείμενο της αγάπης της, Tom Lefroy, ήταν ο Ιρλανδός ανιψιός της στενής φίλης της Anne Lefroy. Γνωρίζοντας ότι ο Tom θα χάσει την κληρονομιά του αν παντρευτεί "κανείς", η Anne Lefroy έσπευσε τον Tom από τη χώρα, όταν ήρθε στην προσοχή ο ρομαντισμός. (Ο Tom έγινε αργότερα ο Αρχιεπίσκοπος της Ιρλανδίας.)

1. Ενώ οι οπαδοί της ταινίας Η λέσχη βιβλίων Jane Austen μπορεί να ενθαρρυνθεί να σκεφτεί "Τι θα κάνει η Jane;" σε περιόδους ρομαντικής κρίσης, η επιδίωξη του Tom Lefroy, η οποία παραβίασε τα κοινωνικά όνειρα της εποχής του, δείχνει ότι μπορεί να μην είναι η καλύτερη επιλογή. Η Κασσάνδρα ήταν η λογική, προσπαθώντας να κρατήσει την Τζέιν υπό έλεγχο. Πριν από το σπάσιμο της ειδύλλιος, η Jane έγραψε μια αστεία επιστολή: "Με πείραζε τόσο πολύ με το ωραίο μακρύ γράμμα που έλαβα αυτή τη στιγμή από εσάς, ότι είμαι σχεδόν φοβισμένος να σας πω πόσο ένοιωσα ο Ιρλανδός μου φίλος και εγώ Φανταστείτε στον εαυτό σας όλα τα πιο διασκεδαστικά και συγκλονιστικά στον τρόπο του χορού και να καθίσετε μαζί ».

1. Τουλάχιστον ένας βιογράφος υπονοεί ότι ο ξάδερφος της Jane Austen, ο Comtesse de Feuillide, έδωσε ένα μοντέλο για τη ζωντάνια και το πνεύμα της Elizabeth Bennett, αν και μερικές από τις ενέργειές της μοιάζουν περισσότερο Πάρκο Mansfield της κοσμικής Mary Crawford. Κατά την επίσκεψη στο Austens, αφήνοντας το σύζυγό της στη Γαλλία με την ερωμένη του, η Eliza φλερτάρουν με δύο αδελφούς της Jane, τον Henry και τον James, κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού για την οικογένεια. (Ο σύζυγος της Ελίζας ήταν εγκλωβισμένος κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, στην πραγματικότητα θα παντρευτεί αργότερα τον Χένρι Αουστέν).

1. Το δεύτερο αξιοσημείωτο ρομαντισμό του Austen συνέβη ενώ η οικογένεια ήταν διακοπές στην ακτή στο Sidmouth στο Devon το καλοκαίρι του 1801. Ο Austen φάνηκε να συναντάται και να ερωτεύεται έναν νεαρό κληρικό, ο οποίος σχεδίαζε να ξανασυναντήσει την οικογένεια αργότερα στα ταξίδια του υπογράψει ότι σχεδίαζε να προτείνει). Εντούτοις, πέθανε απροσδόκητα προτού μπορέσει να ενταχθεί. Το περιστατικό ενίσχυσε τον δεσμό μεταξύ των δύο αδελφών, καθώς η Κασσάνδρα είχε χάσει νωρίτερα τον αρραβωνιαστικό της.
2. Η Jane Austen έγραψε ένα πρόωρο σχέδιο Λογική και ευαισθησία στις αρχές της δεκαετίας του 1790 και στη συνέχεια αναθεωρήθηκε έντονα πριν δημοσιευθεί το 1811. Ομοίως, θα περάσουν δεκαέξι χρόνια μεταξύ της στιγμής που ο πατέρας της προσπάθησε αρχικά να πάρει Πρώτες εντυπώσεις και το χρόνο που εμφανίστηκε το μυθιστόρημα Περηφάνεια και προκατάληψη το 1813.

1. Αβαείο του Northanger αποκτήθηκε από έναν εκδότη το 1803, αλλά δεν δημοσιεύθηκε παρά μετά τον θάνατο του Austen.
2. Τα χρήματα ανάγκασαν τους Austens να εγκαταλείψουν το Steventon για το Bath, μια αλλαγή που αναστάτωσε πολύ τον Austen. Ορισμένοι βιογράφοι ισχυρίζονται ότι η κατάσταση βλάπτει το γράψιμό της, καθώς δεν είχε ιδιωτικό χώρο για να γράψει και αναγκάστηκε στο Bath να κοινωνήσει περισσότερο από ό, τι πριν.
3. Στο Bath, ο Austen ξόδεψε το χρόνο με έναν γνωστό μοιχοδόχη, ο οποίος έκανε καλύτερη συνομιλία από τους άλλους που παρέχονται στην επιφανειακή λουτρόπολη και που είχε ένα μοντέρνο ανοικτό φορείο. Οι συναντήσεις τους έπληξαν τη θεία τους, αλλά έδωσαν στον Αουστέν περισσότερη κτηνοτροφία για να πειράξουν την αδελφή της: «Υπάρχει τώρα κάτι σαν μια δέσμευση μεταξύ μας και του Φαέθωνα, που να ομολογήσω την ευσπλαχνία μου που έχω μεγάλη επιθυμία να πάω έξω».

1. Ένα άλλο ρομαντικό faux pas συνέβη όταν η Jane Austen δέχθηκε μια πρόταση γάμου μόνο για να αναθεωρήσει την απόφασή της το επόμενο πρωί. Ο επιτηρητής, Harris Wither, ήταν έξι χρόνια νεότερος από αυτήν, κακοδιατηρημένος και γρήγορος. Εκπληρωμένη από την πρόταση, αποδέχθηκε επί τόπου, γνωρίζοντας ότι ο πλούτος και η θέση του θα σήμαινε ασφάλεια για την οικογένειά της. Όπως γράφει ο βιογράφος της, ο Park Noonan γράφει: «Όταν ο κ. Austen πέθανε, το εισόδημά τους θα μειωνόταν τόσο πολύ ώστε η μητέρα και η Κασσάνδρα να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια», δήλωσε ο Harris Wither, όχι απλά ανόητος. Παρ 'όλα αυτά, μετά από μια άγρυπνη νύχτα που πέρασε θεωρώντας τη ζωή της ως μελλοντική κ. Wither, αποκάλεσε τη δέσμευση δημιουργώντας κάτι σκάνδαλο και βάζοντας μια διαρκή πίεση στις σχέσεις μεταξύ των δύο οικογενειών τους.
2. Όταν ο πατέρας της πέθανε το 1805, ο Austen σταμάτησε να εργάζεται για ένα μυθιστόρημα που είχε ξεκινήσει με το δικαίωμα Ο Γουότσον. Ήταν η μοναδική φορά στη ζωή της ότι δεν γράφει ούτε αναθεωρεί κάτι. Μετά από μερικούς μήνες, όμως, ο Austen επέστρεψε σε μια νουβέλα που είχε αρχίσει νωρίτερα, Lady Susan.
3. Το 1806, η κ. Austen, η Jane, η Κασσάνδρα και ένας φίλος, η Μάρθα, εγκατέλειψαν τη Μπάτ, τελικά εγκαθιστώντας μαζί σε ένα σπίτι στο χωριό Chawton. Στα χρόνια που ζούσε ο Austen στο Chawton Cottage, ξύπνησε κάθε πρωί, εξασκούσε την πιανίσκο πριν κάποιος άλλος σηκώθηκε, μαγειρεψε το πρωινό για το νοικοκυριό και έπειτα αποσύρθηκε για να γράψει, χωρίς επιπλέον οικιακά καθήκοντα. Προφανώς εργάστηκε σε ένα δωμάτιο που ήταν τόσο ένα διάδρομο και μια τραπεζαρία, αλλά το δωμάτιο είχε μια τσαλακωτή πόρτα. Ο Austen αρνήθηκε να επιδιορθώσει την πόρτα, διασφαλίζοντας ότι είχε την ειδοποίηση για την προσέγγιση του καθενός.
4. Τα χρόνια του Chawton ήταν κατά πολύ τα πιο παραγωγικά της. Αναθεώρησε και δημοσίευσε Περηφάνεια και προκατάληψη (1813) και Λογική και ευαισθησία (1811) και έγραψε Emma (1815), Πάρκο Mansfield (1814), και Πειστικότητα, που, μαζί με Αβαείο Northanger, δημοσιεύθηκε μετά θάνατον. Κατά τη διάρκεια της ζωής της, κέρδισε περίπου το L684.13 συνολικά από τη γραφή της.
5. Περί το 1816, ο Austen άρχισε να υποφέρει από μια εξουθενωτική και οδυνηρή ασθένεια, η οποία δεν διαγνώστηκε ποτέ. Σήμερα πιστεύεται ότι ήταν η νόσος των Addisons, μια φυματιώδης ασθένεια των νεφρών. Η Κασσάνδρα ήταν μαζί της όταν πέθανε το 1817 στην ηλικία των 41 ετών. Τότε θάφτηκε στον καθεδρικό ναό του Γουίντσεστερ.
6. Σχεδόν εκατό χρόνια αργότερα, η Βιρτζίνια Γουόλφ έγραψε γι 'αυτήν: «Εδώ ήταν μια γυναίκα για το έτος 1800 γράφοντας χωρίς μίσος, χωρίς πικρία, χωρίς φόβο, χωρίς διαμαρτυρία, χωρίς κήρυγμα.» Έτσι έγραψε ο Σαίξπηρ και όταν συγκρίνουν τον Σαίξπηρ και τη Τζέιν Austen, μπορεί να σημαίνει ότι τα μυαλά και των δύο είχαν καταναλώσει όλα τα εμπόδια και γι 'αυτό δεν γνωρίζουμε τη Jane Austen και δεν γνωρίζουμε τον Σαίξπηρ και γι' αυτό η Jane Austen διαπερνά κάθε λέξη που έγραψε και έτσι Σαίξπηρ."

Εάν δεν έχετε διαβάσει ποτέ τη Jane Austen και είστε περίεργος για το τι είναι η πεζογραφία της, μπορείτε να διαβάσετε μια σύντομη ανταλλαγή από Περηφάνεια και προκατάληψη σε ένα άρθρο, "Παραδείγματα τρίτου προσώπου".