Ένα παράδειγμα συγγραφής λέξεων παράδειγμα άσκησης

01 φθινόπωρο έγραψε:

Σε μια πόλη στην άκρη ενός ξύλου, ένα μικρό αγόρι βρισκόταν μπροστά σε ένα κατάστημα. Στο κατάστημα, έπρεπε να παραδώσει δωρεάν απολαύσεις, τις οποίες νιώθει μεγάλη ανάγκη.

Μόλις πήρε ένα, το έφαγε βιαστικά.

Μπορώ να έχω ένα ακόμα; ρώτησε το μικρό αγόρι όταν τελείωσε.

Όχι, είπε ένα κορίτσι.

Αλλά δεν είμαι γεμάτος, είπε το παιδί με μια θλιβερή φωνή.

Πήγε με το κεφάλι της και με το νεύμα της, την έδωσε εντάξει. Το μικρό αγόρι γεμάτο χαρά και με γέλιο, έριξε το χέρι του.

02 Steve Wrote:

Δεν πρέπει να χάσουμε το μυαλό μας καθώς προχωρούμε με στυλ. Μην κοιτάζετε πίσω στην αλλαγή, δεν βλέπετε καμία απώλεια, ονειρεύεστε με τα μάτια σας ανοιχτά. Για να επιτύχουμε αυτό που είναι πιο υψηλό, πρέπει να πέσει, να μην είναι εσύ ή εγώ, και ας σηκωθούμε και να μεγαλώσουμε πάνω από όλα. Ελάτε στο Zen, παραμείνετε ήρεμοι και σπρώξτε το κακό στο πλάι, έρχεστε κατευθείαν στον πυρήνα και είστε ειρηνικοί, μείνετε ειρηνικός και είστε αυτός. Βρείτε τον εαυτό σας να μην χάσετε τον εαυτό σας, και ξέρετε, τώρα που βρήκατε, χάσατε ακόμη και όταν δεν γνωρίζατε.

Νόμιζα ότι θα έδινα αυτό το πλάνο. Ήταν διασκεδαστικό, πρέπει να αναδιατυπώσετε τα πράγματα και το στρεβλώνει για να ακούγεται σαν ποίηση, αλλά ενδιαφέρουσα παρ 'όλα αυτά. Ελπίζω να έρχομαι συχνά εδώ καθώς προσπαθώ να επανέλθω στη συγγραφή και ελπίζω να δημοσιεύσω κάποτε κάποια έργα.

03 SisterSue Έγραψε:

"Αγαπητέ Θεό", έγραψε, "έχω καλή όλη μου τη ζωή, έζησα με έναν τρόπο που σκέφτηκα ότι θα θέλατε." Είτε άνθρωπος είτε θηρίο, μεταχειρίζομαι όλους με αγάπη, αλλά ρωτώ, είναι η ζωή πώς θα έπρεπε να είναι Και ", συνεχίζει," γιατί φύγατε; " Άκουσε τα επόμενα λόγια. "Μήπως με άφησες;" ρώτησε στο κεφάλι της, "ή σας άφησα;" Έριξε το σημείωμα και το στυλό στο σκληρό πάτωμα και φώναξε. "Ποιος άφησε ποιος; Έχω ψυχή; Είναι αυτή η ζωή;

Φοβόταν την αλήθεια που γνώριζε.

04 Ο Josiah Gabriel Fuentes έγραψε:

Ο άνθρωπος έδειξε μεγάλη φροντίδα και αγάπη για εκείνους κοντά σε αυτόν. Αν και κρατούσε όλο τον κόσμο, δεν τήρησε τίποτα όπως του. Αυτό που είχε δώσει σε όλους και έδωσε όλα όσα είχε. Η ζωή δεν κρατούσε πολύ. Ο φόβος του δεν ήταν για πράγματα που ξεθωριάζουν, ούτε για το θάνατο ούτε για τον πόνο, αλλά για την αγάπη του μπαμπά του, μουρνούσε και βουητό στην καρδιά του. Μην με αφήνεις! Αν και γνώριζε ότι το κενό δεν ήταν μάταιο, γιατί η μεγάλη αγάπη είχε για όλα όσα κέρδιζε. Το κεφάλι σηκώθηκε ψηλά στον ουρανό, με αναπνοή, φώναξε και φώναξε: Γιατί με άφησες; Πού πήγες;

05 Jude Wrote:

Όταν ο ήλιος είχε τόσο χαμηλό πρώτο πράγμα, η μέρα δεν μπορούσε να είναι καλή. Φλέγουν όταν χτυπήσουν τα μάτια τους, επιθυμούν σκιά και δροσερή μαύρη νύχτα.

"Το άκουσε;" είπε σε χαμηλές αποχρώσεις. Μια παράξενη ηχώ, όλες τις ώρες που ο ήλιος κρεμάστηκε ψηλά. Η καθημερινή ζωή παραμένει η ίδια, αλλά αλλάζει ο ήχος.

Ο ήλιος δεν έχει ρυθμιστεί για τρεις ημέρες.

Η ξηρή γη ρωτάει με μια ξαφνική αναταραχή, "γιατί;"

Τα θηρία και τα πουλιά δεν βλέπουν, αλλά μπορείτε απλά να αναπνεύσετε. Θερμότητα.

Η θέλησή της έχει ολοκληρωθεί. στο πρώτο σκούρο από τότε, ο ουρανός έβγαλε μια θάλασσα βροχής. Χορούμε, τραγουδάμε, χτυπάμε τη χάρη της.

Πήγα μόνο μερικά λόγια και απλά δεν μπορώ να βρω αυτά που είμαι πρόθυμος να βγάλω από το x.x Δεν είμαι σίγουρος αν είναι συνεπής: είναι πραγματικά περιοριστικό να χρησιμοποιείς μόνο λόγια μιας συλλαβής. Δεν είχα ιδέα!

06 John Reed έγραψε:

Ο Ιωάννης έφυγε από το σχολείο και πήγε στη θάλασσα. Είχε έναν καλό σύντροφο που τον δίδαξε πώς να δέσει κόμπους και πράγματα. Το πρώτο του ταξίδι ήταν στο Caen στη Γαλλία και είχε μερικά ποτά κρασί σε ένα μπαρ και τραγούδησε ένα τραγούδι που ήταν ωραίο. Στο δρόμο πίσω στο σκάφος έπεσε από το περίπτερο και έσπασε τον καρπό του. Πονάει πολύ όταν η νοσοκόμα το βάζει σε νάρθηκα. Ένας άντρας τον πήρε πίσω στη βάρκα, όπου το αφεντικό του του είπε να μην πίνει ποτέ κρασί στη Γαλλία, καθώς σκέφτηκε ότι είναι χάλια!

07 Marcus Hidalgo Έγραψε:

Το αγόρι κάθισε στην αποβάθρα και έκλαψε.

Φώναξε για την απώλεια της αγάπης. Ένα δάκρυ στην καρδιά του τόσο μεγάλο που φάνηκε πάρα πολύ να το φέρει.

Κοίταξε τα ψάρια στη λίμνη και ήθελε να είναι μαζί τους. Για να είναι ελεύθερη μαζί τους για λίγες μέρες, το μόνο που ζήτησε. Για να μην σκεφτεί κανείς τη ζωή που πρέπει να αντιμετωπίσει. Δεν επέστρεψε στο σπίτι. Όχι πίσω στο σπίτι όπου την ήξερε. Πού θα ήταν τα οστά της. Όχι πίσω στο σπίτι όπου η μητέρα του είχε πεθάνει.

08 Matt Wellheuser έγραψε:

Το πορτοκαλί ρόπαλο πέταξε μέσα από την πόρτα.

"Εσείς, Josh! Πιάστε αυτό το πράγμα, είναι σπάνιο!"

Κροταλίζω! "Το κατάλαβα!"

"Αυτό θα καλύψει."

"Όχι μόνο δικός σας, αλλά και η δική μου!"

"Θα είμαστε πλούσιοι!"

"Παλαιά όνειρα, αγαπητέ."

Έφυγαν από το δωμάτιο, χέρι στο χέρι, για μια φωτεινή, ευρεία ζωή φήμης.

09 Janalma Wrote:

Ήταν έξω από τη φυλακή για δύο εβδομάδες όταν πήρε το μικρό κορίτσι από την αυλή του. Έκοψε τα μαλλιά της για να μοιάσει με ένα αγόρι. Βρέθηκε σε πλυντήριο αυτοκινήτων την επόμενη μέρα. Δεν ήταν κακό, ήταν ωραία. Πήγε σπίτι με τη μαμά και τον μπαμπά της και όλα ήταν χαρά. Ο Θεός άκουσε όλους τους λόγους για αυτήν.

Οι μπάτσοι ανακάλυψαν ότι ήταν κλέφτης και πυροβόλησαν έναν άνδρα σε θάνατο, έπειτα πήραν το κορίτσι. Όταν οι μπάτσοι τον συνέλαβαν, έβαλε ένα όπλο στο κεφάλι του και "BAM".

Αυτό είναι μια μεγάλη πρόκληση, αλλά είναι διασκεδαστικό να το δοκιμάσετε. Αυτή είναι η προσπάθεια πενήντα λέξεων μου. Είναι εκπληκτικό για μένα πόσο χρησιμοποιούμε λέξεις με πολλές συλλαβές όταν μιλάμε ή γράφουμε.

10 Texsond έγραψε:

Την τελευταία φορά που τον είδα ήταν ο ήρωάς μου. Τώρα ήταν απλά ένας άνθρωπος. Ήταν ακόμα ο μπαμπάς μου, αλλά όχι ο φίλος μου. Η εξουσία του πάνω μου εξαφανίστηκε. Δεν ζήτησα την εύνοιά του και αυτό το γεγονός έκανε καθέναν από εμάς επιφυλακτικός από τον άλλο. Οι παλιοί κανόνες και οι λέξεις δεν λειτουργούσαν, με τον τρόπο μου ή με κανέναν τρόπο. Τώρα με αναζήτησε και ήταν πολύ αργά για μένα να επιστρέψω στο σπίτι του. Το μονοπάτι της ζωής μου ήταν για το δρόμο μου και για το δρόμο μου προς την ειρήνη μαζί του.

11 Parrot Wrote:

Είχε πιάσει το χέρι χθες το βράδυ. Ήταν κάτι παραπάνω. Αλλά σε ένα φλας, πήγαν σε ποιος ξέρει πού. Θα έπρεπε να έχει αντιμετωπιστεί όταν σκέφτηκε τότε. Αλλά τώρα θα πρέπει να περιμένει, γιατί δεν είναι απλά εκεί. Πού πήγε, που αναβοσβήνει τη νύχτα; Σε ένα σκοτεινό χώρο στον εγκέφαλό της, σε ένα κενό σχιστόλιθο στο μυαλό της, ή στο κενό στην ψυχή της; Δεν ξέρει πού πηγαίνουν ή πώς να τους καλέσει πίσω, αυτές τις σκέψεις που πετούν μέσα και έξω από το κεφάλι της.