Η χρήση των Tasers στην επιβολή του νόμου

Σε όλες σχεδόν τις βιομηχανίες, η τεχνολογία συνεχίζει να αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι κάνουν τις δουλειές τους. Είτε είστε δημοσιογράφος, στρατιώτης ή λογιστής, οι ομολόγους σας πριν από λίγα χρόνια μπορεί να έχουν δυσκολία να αναγνωρίσουν τον κόσμο στον οποίο εργάζεστε σήμερα λόγω των απίστευτων εξελίξεων στην τεχνολογία.

Οι αστυνομικοί δεν διαφέρουν. Τα εργαλεία που ασκούν οι αστυνομικοί σήμερα είναι από πολλές απόψεις πολύ μακριά από αυτά που χρησιμοποίησαν στο μη-μακρινό παρελθόν - με φορητές κάμερες, υπολογιστές σε περιπολικά αυτοκίνητα και αλγόριθμους που μπορούν να προβλέψουν το έγκλημα.

Λίγα εργαλεία, ωστόσο, είχαν αρκετά αντίκτυπο ή έρχονται με τόσο μεγάλη διαμάχη όσο η ηλεκτρονική συσκευή ελέγχου (ECD), πιο γνωστή ως Taser.

Η ιδέα της ηλεκτρονικής συσκευής ελέγχου επικεντρώνεται στην ιδέα ότι δυνητικά βίαιες συγκρούσεις μπορούν να οδηγήσουν σε ένα σχετικά ασφαλές συμπέρασμα χωρίς τη χρήση θανάσιμης δύναμης όποτε είναι δυνατόν. Το ECD δεν αποσκοπεί στην αντικατάσταση ενός πυροβόλου όπλου, αλλά στην παροχή ασφαλέστερων μέσων αντιμετώπισης μη θανατηφόρων καταστάσεων βίας. Το πιο γνωστό και επιτυχημένο ECD μέχρι σήμερα είναι ο Taser, που κατασκευάζεται και διανέμεται από την Taser International.

Η εφεύρεση του Taser: Επιστημονική φαντασία έρχεται στη ζωή

Αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1960 από τον John Cover, το όπλο Taser είναι η ενσάρκωση της επιστημονικής φαντασίας που γίνεται επιστημονικό γεγονός. Διαφέρει από άλλα όπλα αναισθητοποίησης και όπλα ηλεκτροσόκ, στο βαθμό που θα μπορούσε να εκτοξευθεί και να αναπτυχθεί σε απόσταση. Το όπλο επηρεάστηκε άμεσα από το λαϊκό Tom Swift ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, δηλαδή Tom Swift και το ηλεκτρικό του τουφέκι. Η λέξη "Taser" είναι, στην πραγματικότητα, ένα ακρωνύμιο για το Electric Rifle του Thomas A. Swift.

Σε αντίθεση με το φανταστικό μοντέλο, ο πραγματικός Taser δεν πυροβολεί μπουλόνια ηλεκτρικού ρεύματος ή πυροβολεί τους τοίχους χωρίς να αφήνει τρύπες. Παρέχει ωστόσο στους αστυνομικούς και στους ιδιώτες πολίτες ένα μέσο αυτοάμυνας που μπορεί να μετριάσει ή να εξαλείψει τις πιθανότητες σοβαρών τραυματισμών ή θανάτου, τόσο για τον εαυτό τους όσο και για τους επιτιθέμενους.

Δεν είναι αρκετά έτοιμο για πρωτεύουσα ώρα

Το πρώτο μοντέλο, που εφευρέθηκε απευθείας από το κάλυμμα, χρησιμοποίησε σκόνη όπλου για να ξεκινήσει ηλεκτροφόρα βελάκια. Εξαιτίας αυτού, ταξινομήθηκε ως πυροβόλο όπλο και δεν βλέπει ευρεία χρήση. Οι αστυνομικοί οργανισμοί και οι ιδιώτες που αναζητούν μη θανατηφόρες ή λιγότερο θανατηφόρες εναλλακτικές λύσεις στα όπλα δεν ήταν κατανοητό ότι ενδιαφέρονται για αυτό που θεωρούν ότι είναι απλώς ένα άλλο όπλο και πιθανή ευθύνη.

ΤΑΣΕΙΣ Αλλαγή του παιχνιδιού

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι αδελφοί Tom και Rick Smith προσέγγισαν το Cover, επιδιώκοντας να αναπτύξουν ένα μέσο για τη μείωση των θανάτων που προκλήθηκαν από τη βίαιη αντιπαράθεση. Η ομάδα δημιούργησε το Air Taser, ένα όπλο που πυροβόλησε βελάκια χρησιμοποιώντας αέρα αντί σκόνης πυροβόλων όπλων και έτσι έριξε την ταξινόμησή του. Η νέα μέθοδος ανάπτυξης επέτρεψε να παραμείνει μόνη της ως μη θανατηφόρο ενδιάμεσο όπλο.

Μια νέα, πιο αποτελεσματική και ευέλικτη συσκευή αναπτύχθηκε σύντομα και η κοινότητα επιβολής του νόμου άρχισε να βλέπει πιθανά οφέλη για τη συσκευή. Μέχρι το 1999, οι υπηρεσίες σε ολόκληρη τη χώρα άρχισαν να αγοράζουν τα όπλα για τους αξιωματικούς τους.

Καθώς άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως μεταξύ των αστυνομικών υπηρεσιών, ο Taser ανακοινώθηκε γρήγορα ως επαναστατικός νέος τρόπος προστασίας τόσο των αξιωματικών όσο και των υπόπτων. Πολλοί ελπίζουν ότι οι θάνατοι και οι τραυματισμοί από τις βίαιες συναντήσεις θα μειωθούν σημαντικά και οι αστυνομικοί πυροβολισμοί θα μειωθούν.

Tasers, διαμάχες και σύγχυση

Δεν ήρθε πολύ καιρό αργότερα, όμως, ότι δημιουργήθηκε γρήγορα αντιπαράθεση, καθώς οι υπεύθυνοι επιβολής του νόμου, τα μέσα ενημέρωσης και το ευρύ κοινό φαινόταν να συγχέεται με το ρόλο, το σκοπό και τη λειτουργία αυτού του φουτουριστικού πυροβόλων όπλων.

Αναφορές υπερβολικής βίας, υπερφυσικοί μπάτσοι και ακόμη και θάνατοι από τον Taser άρχισαν σύντομα να φτάσουν στο δημόσιο φόρουμ. Οι ιστορίες των παιδιών, οι ευάλωτοι ενήλικες και οι ηλικιωμένοι που «συγκλονίστηκαν» από τα όπλα αναισθητοποίησης που πυροβόλησαν 50.000 βολτ μέσα από το σώμα τους άρχισαν να δίνουν στον Taser ένα κακό όνομα.

Πολιτικές, πρότυπα και στατιστικά στοιχεία Αποθηκεύστε την Ημέρα

Τα αστυνομικά τμήματα σε όλη τη χώρα ανταποκρίθηκαν γρήγορα δημιουργώντας πιο περιοριστικές πολιτικές που διέπουν τη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών ελέγχου.

Οι κρατικοί νομοθέτες ψήφισαν νόμους που απαιτούσαν εκπαίδευση και πιστοποίηση στη χρήση τους και η Taser International συνέχισε να ενθαρρύνει τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τη χρήση του Taser. Αυτά τα μέτρα τελικά οδηγούν σε ευρύτερη αποδοχή της διάταξης μεταξύ των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και έχουν εδραιώσει τη θέση του ECD ως απαραίτητο εργαλείο επιβολής του νόμου.

Πώς λειτουργεί ο Taser

Ο Taser εξυπηρετεί δύο ξεχωριστές λειτουργίες κατά τη διάρκεια μιας χρήσης συναντήσεων βίας. Η πρωταρχική και προτιμώμενη χρήση του είναι ως μια συσκευή ανικανότητας που επιτρέπει στους αξιωματικούς να διατηρούν μια ασφαλή απόσταση ενώ παράγουν απειλή ανίκανη να αγωνιστούν.

Αν και η τεχνολογία είναι προηγμένη, η έννοια είναι απλή. Όταν εκτοξεύεται, ο Taser προβάλλει δύο μεταλλικά βέλη, που ονομάζονται ανιχνευτές, φορτώνοντας ηλεκτρικά ένα φυσίγγιο συμπιεσμένου αερίου. Οι ανιχνευτές παραμένουν συνδεδεμένοι στη συσκευή μέσω λεπτών χάλκινων συρμάτων που φέρουν ηλεκτρική φόρτιση στο στόχο.

Οι ανιχνευτές εισέρχονται συχνά στο δέρμα του στόχου, αν και μπορούν να είναι εξίσου αποτελεσματικοί εάν καταλήξουν σε ρούχα εφ 'όσον παραμένουν κοντά στο σώμα. Η επαφή είναι πολύ λιγότερο σημαντική από την εξάπλωση του καθετήρα. Όσο ευρύτερη είναι η εξάπλωση, τόσο πιο αποτελεσματική είναι η ανικανότητα.

Ηλεκτρο-μυϊκή ανικανότητα

Καθώς οι ανιχνευτές ταξιδεύουν προς ένα θέμα, εξαπλώνονται. Όταν οι ανιχνευτές φτάσουν στο στόχο τους, στέλνουν ηλεκτρικούς παλμούς μεταξύ τους, οι οποίοι διαταράσσουν τις επικοινωνίες των νευρώνων μεταξύ των μυών των υποκειμένων και του εγκεφάλου. Όταν συμβεί αυτό, οι περισσότεροι μύες των υποκειμένων γίνονται απίστευτα τεταμένοι.

Το καθαρό αποτέλεσμα είναι ότι τα υποκείμενα στόχου δεν είναι ικανά να εμπλέκουν μυϊκές ομάδες για τη διάρκεια του κύκλου φόρτισης. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως νευρομυϊκή ανικανότητα. Μόλις τελειώσει ο κύκλος, ωστόσο, το αποτέλεσμα εξαφανίζεται.

Κύκλους φόρτισης ECD

Ένας μόνο κύκλος τυπικά χρονολογείται για να διαρκέσει 5 δευτερόλεπτα, αν και ένας αξιωματικός μπορεί να το σταματήσει νωρίτερα, απενεργοποιώντας τη συσκευή. Μόλις οι ανιχνευτές τοποθετηθούν στον στόχο, ο αξιωματικός μπορεί να παραδώσει πολλαπλούς κύκλους όπως κρίνει απαραίτητο και κατάλληλο.

Σημαντική συμμόρφωση του πόνου

Η δεύτερη χρήση του Taser είναι να αποκτήσει αυτό που είναι γνωστό ως συμμόρφωση με τον πόνο. Εάν η ανικανότητα είναι μια απλή έννοια, η χρήση της συμμόρφωσης με τον πόνο είναι ακόμη πιο απλή. Σε περίπτωση που ένας υπάλληλος βρίσκεται σε κοντινή απόσταση με ένα μη συμβατό θέμα, ο Taser μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς κασέτα για να παραδώσει ένα εντοπισμένο ηλεκτρικό σοκ για να αποδώσει πόνο. Ο επιδιωκόμενος σκοπός του πόνου είναι να προσελκύσει το ανθεκτικό άτομο να συμμορφωθεί με τις προσπάθειες του αξιωματικού να τον ελέγξει.

Θάνατοι που σχετίζονται με Taser

Σύμφωνα με την οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η Διεθνής Αμνηστία, περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις Ηνωμένες Πολιτείες αφού εκτέθηκαν σε Taser ή σε άλλο ECD από το 2001.

Η Διεθνής Αμνηστία έχει αναγνωρίσει ότι η ECD μπορεί να μην είναι άμεσα υπεύθυνη για αυτούς τους θανάτους, αλλά εξέφρασαν ανησυχίες ότι τα ECD μπορούν να ενθαρρύνουν πιο επιθετικές χρήσεις βίας από αξιωματικούς.

Λίγοι, αν υπάρχουν, από τους λεγόμενους θανάτους που σχετίζονται με τον Taser έχουν αποδοθεί άμεσα στις επιδράσεις των ίδιων των συσκευών και, αντιθέτως, είναι αποτέλεσμα ειδικών αξιωματικών και αντικειμενικών παραγόντων. Συνηθέστερα, οι θάνατοι έχουν συμβεί από μια κατάσταση γνωστή ως διεγερμένο παραλήρημα, κατάσταση που παρατηρείται συνήθως σε άτομα που είναι υψηλά σε ορισμένα διεγερτικά και που αγωνίζονται με αξιωματικούς.

Άλλοι θάνατοι και τραυματισμοί συνέβησαν εξαιτίας του τόπου και του τρόπου με τον οποίο αναπτύχθηκαν τα όπλα σε σχέση με το θέμα, όπως σε ένα χείλος ή πάνω σε μια σκάλα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, τα άτομα έλαβαν τραυματισμούς από πτώσεις σε αντίθεση με την επίδραση της ηλεκτρικής ενέργειας από το όπλο. Για να μειώσουν αυτές τις περιπτώσεις, οι κατασκευαστές ECD συστήνουν και οι οργανισμοί έχουν υιοθετήσει πολιτικές που διέπουν τη χρήση τους.

Εξοικονόμηση ζωής και πρόληψη τραυματισμών

Η Taser International και άλλοι κατασκευαστές ECD επιμένουν ότι η συσχέτιση δεν είναι απαραίτητα ισότιμη αιτία. Για να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες σχετικά με τους θανάτους που σχετίζονται με την ECD, την υπερβολική βία και άλλα ζητήματα που αφορούν τη χρήση των ECD, ο Taser υποστηρίζει ότι η χρήση ηλεκτρονικών συσκευών ελέγχου έχει σώσει 75.000 ζωές, μειώνει τους τραυματισμούς σε υπόπτους κατά 60% και αποτρέπει χιλιάδες τραυματισμούς και θανάτους από το νόμο κάθε χρόνο.

Ηλεκτρονικές συσκευές ελέγχου: αποτελεσματικά εργαλεία του εμπορίου

Ανεξάρτητα από το πού μπορείτε να καταλήξετε στη συζήτηση σχετικά με το εάν οι ηλεκτρονικές συσκευές ελέγχου είναι η κατάλληλη χρήση βίας, είναι δύσκολο να αρνηθείτε ότι είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τους σημερινούς αξιωματικούς επιβολής του νόμου.

Οι Tasers και άλλες παρόμοιες συσκευές, μαζί με άλλα λιγότερο θανατηφόρα και μη θανατηφόρα όπλα, συνεχίζουν να αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι αξιωματικοί προσεγγίζουν και αντιμετωπίζουν επιθετικά και βίαια θέματα.

Αυτές οι έξυπνες συσκευές είναι μόνο ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η τεχνολογία χρησιμοποιείται στην επιβολή του νόμου, καθώς και του τρόπου με τον οποίο η τεχνολογία συνέχισε να αλλάζει το τοπίο άλλων σταδιοδρομιών στην ποινική δικαιοσύνη και την εγκληματολογία.