Πρέπει οι τηλεοπτικοί σταθμοί να απαγορεύουν ψευδείς πολιτικές διαφημίσεις;

"Ψέματα!" Αυτό θα έλεγαν πολλοί πολιτικοί αφού είδαν την τηλεοπτική διαφημιστική καμπάνια του αντιπάλου. Αυτοί οι πολιτικοί ζητούν συχνά να απαγορεύονται οι τηλεοπτικοί σταθμοί ότι ισχυρίζονται ότι περιέχουν ψευδείς πληροφορίες.

Οι ψηφοφόροι συχνά αναρωτιούνται γιατί οι τηλεοπτικοί σταθμοί δεν ερευνούν πολιτικούς για να επαληθεύσουν την ειλικρίνεια τους προτού τους επιτρέψουν να προβληθούν στην τηλεόραση. Με αυτόν τον τρόπο, τα φερόμενα ψέματα δεν έπληξαν ποτέ τα ηχητικά κύματα. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οι τηλεοπτικοί σταθμοί δεν το κάνουν αυτό.

Η κυβέρνηση εμποδίζει τους σταθμούς να λογοκρίνουν πολιτικές διαφημίσεις

Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (FCC) είναι η κυβερνητική υπηρεσία που ρυθμίζει τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς και καθορίζει τους κανόνες για τον τρόπο λειτουργίας των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών. Εάν μελετήσετε τον νόμο περί επικοινωνιών του 1934, θα βρείτε έναν μακρύ κατάλογο απαιτήσεων που διέπουν τον τρόπο με τον οποίο οι σταθμοί πρέπει να δέχονται πολιτική διαφήμιση.

Πρόκειται για ένα περίπλοκο κυβερνητικό έγγραφο, αλλά οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί το ερμηνεύουν για να σημαίνουν ότι δεν ασχολούνται με τη λογοκρισία των δηλώσεων ενός πολιτικού υποψηφίου. Σίγουρα, ένας δημοσιογράφος μπορεί να επεξεργαστεί μια ομιλία 30 λεπτών ενός υποψηφίου σε μια ιστορία 60 δευτερολέπτων και οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς επιτρέπεται γενικά να αγνοούν τους υποψηφίους υποψηφίους για πρόεδρο.

Όμως, όταν πρόκειται για πολιτικούς, οι τηλεοπτικοί σταθμοί είναι ευνόητοι για τη λήψη μέτρων που φαίνεται να είναι λογοκρισία. Θα μπορούσαν να χάσουν την άδεια εκπομπής της κυβέρνησής τους.

Ποιος καθορίζει τι κάνει μια πολιτική ψευδαίσθηση διαφημίσεων

Αν επιτρεπόταν στους τηλεοπτικούς σταθμούς να λογοκρίνουν πολιτικές διαφημίσεις, θα ήταν ακόμα εξαιρετικά δύσκολο να προσδιορίσουμε τι κάνει μια πολιτική διαφήμιση λανθασμένη. Χωρίς κάποιες κατευθυντήριες γραμμές, κάθε πολιτικός υποψήφιος θα ισχυριζόταν ότι όλες οι διαφημίσεις των αντιπάλων τους ήταν γεμάτες ψεύτικες, ενώ οι δικές τους διαφημίσεις ήταν φάροι της αλήθειας.

Για παράδειγμα, αν κατατεθεί στο Κογκρέσο ένας λογαριασμός που περιέχει τόσο φορολογικές περικοπές όσο και κάποιες φορολογικές αυξήσεις, ένας γερουσιαστής των ΗΠΑ μπορεί να αγωνιστεί για το αν θα το υποστηρίξει ή θα τον αντιταχθεί. Εάν ψηφίζει ναι, όταν έρθει η ώρα των επανεκλογών, ένας αντίπαλος θα έλεγε ότι ο γερουσιαστής θέλει φορολογικές αυξήσεις. Εάν δεν ψηφίζει, ο αντίπαλος θα μπορούσε να πει ότι ο γερουσιαστής αντιτίθεται στις φορολογικές περικοπές.

Και οι δύο απαντήσεις είναι μερικώς αληθείς, εν μέρει ψευδείς Όταν αυτό μπαίνει σε μια διαφημιστική καμπάνια, θα ήταν δύσκολο για έναν τηλεοπτικό σταθμό να αποφασίσει τι να κάνει. Ένας σταθμός θα μπορούσε να αποφασίσει, δεδομένου ότι η διαφήμιση είναι κάπως αλήθεια, για να μπορέσει να χτυπήσει τον αέρα. Ένας άλλος σταθμός θα μπορούσε να πάρει την αντίθετη άποψη.

Αυτό θα έβαζε και τους δύο σταθμούς στη μέση μιας διαμάχης εκστρατείας. Η καμπάνια κάθε υποψηφίου θα έχει έναν σταθμό που λέει ότι έκανε το σωστό, και ένα που θα έλεγε ότι έκανε το λάθος πράγμα. Και οι δύο σταθμοί αναμένεται να αναβληθούν για την απόφασή τους, κάτι που γίνεται σενάριο χωρίς νίκη. Έτσι, οι τηλεοπτικοί σταθμοί αναμένεται να ανακουφιστούν, για να πει ότι η FCC δεν θα τους αφήσει να λογοκρίνουν διαφημίσεις εκστρατειών.

Οι διαφημίσεις πραγματικού ελέγχου μπορεί να είναι μη πρακτικές

Οι διαφημίσεις καμπάνιας δεν είναι ντοκιμαντέρ παρά τηλεοπτικές διαφημίσεις για απορρυπαντικά πλυντηρίων ρούχων. Και οι δύο χρησιμοποιούν κοινές πειστικές τεχνικές διαφήμισης με σκοπό να σας πείσουν να ενεργήσετε - ψηφίζοντας ή πλένοντας ρούχα.

Δεν υπάρχει μεγάλη ζήτηση από τους τηλεοπτικούς σταθμούς να ξεκινήσουν μια δοκιμή για να δουν αν το σαπούνι πλυντηρίων παίρνει πράγματι τα ρούχα τους πιο λαμπερό, παρά μόνο κάπως φωτεινό. Ένας σταθμός θα μπορούσε να δαπανήσει το μεγαλύτερο μέρος των πόρων του ελέγχοντας τις πολιτικές διαφημίσεις, όταν υπάρχει άλλη εργασία που πρέπει να γίνει.

Πείτε μια καμπάνια που έχει υποβάλει μια διαφήμιση στην εκπομπή. Θα μπορούσε να πάρει έναν σταθμό σε ένα τυπικό DMA, εβδομάδες για να επαληθεύσει τις αξιώσεις της διαφήμισης. Ένας σταθμός θα πρέπει πιθανότατα να χρησιμοποιήσει μέλη του ειδησεογραφικού του τμήματος ή να προσλάβει έναν ξένο για να κάνει τη δουλειά.

Μια καμπάνια δεν έχει εβδομάδες να περιμένει. Τις τελευταίες εβδομάδες πριν από την ημέρα των εκλογών, δεν είναι ασυνήθιστο μια καμπάνια να δημιουργήσει ένα εμπορικό σήμα και να το παραδώσει σε έναν τηλεοπτικό σταθμό για άμεση μετάδοση. Η καμπάνια δεν είναι καλή αν η διαφήμιση δεν εγκριθεί μετά την εκλογή. Πολλές διαφημίσεις δεν είναι ούτε αληθινές ούτε εντελώς ψευδείς, επομένως θα υπήρχε πολλή ερμηνεία. Οι δικηγόροι του σταθμού ίσως χρειαστεί να συμμετάσχουν. Όταν υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι σε πολλές καμπάνιες, οι διαφημίσεις θα συσσωρεύονται καθώς περιμένουν έγκριση.

Όπως επισημαίνει το Εθνικό Δημόσιο Ραδιόφωνο, ενώ οι σταθμοί θεωρούν ότι πρέπει να δέχονται διαφημίσεις καμπάνιας υποψηφίου ανεξάρτητα από το περιεχόμενο, το ίδιο δεν ισχύει για διαφημίσεις τρίτων και superPAC που δεν συνδέονται άμεσα με την καμπάνια.

Ορισμένοι τηλεοπτικοί σταθμοί στην Αϊόβα αρνήθηκαν να διαδώσουν μια διαφήμιση από μια πολιτική ομάδα για την καλή διαβίωση των ζώων που επέκρινε έναν σύμβουλο. Οι σταθμοί θεώρησαν ότι η διαφήμιση περιείχε εικόνες που ήταν υπερβολικά γραφικές.

Για τους ψηφοφόρους, η στάση του "buy beware" ισχύει για τα πολιτικά διαφημιστικά μηνύματα, όπως και για κάποιο απίστευτο νέο προϊόν που φαίνεται πολύ καλό για να είναι αλήθεια. Όσο περισσότεροι ψηφοφόροι εκπαιδεύονται, τόσο πιο δύσπιστοι θα είναι όταν βλέπουν διαφημίσεις καμπάνιας με σκοπό να επηρεάσουν την ψήφο τους.