5 νέοι κανόνες για τους σημερινούς σχεδιαστές και δημιουργικά

Υπάρχουν ορισμένες αλήθειες που πολλοί άνθρωποι στη βιομηχανία προσκολλώνται σε ένα παιδί που αγκαλιάζει μια κουβέρτα. Αυτοί είναι οι "κανόνες" που έχουν μάθει κατά τη διάρκεια του κολλεγίου και τις πρώτες μέρες στη δουλειά και έχουν εξυπηρετήσει όλους καλά. Ωστόσο, τα τελευταία δέκα χρόνια έχει σημειωθεί σημαντική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο παράγεται η διαφήμιση, ο σχεδιασμός, η PR και το μάρκετινγκ. Το ψηφιακό έχει αναλάβει, νέες ιδέες οδηγούν το χρέος, οι παλιοί τρόποι να κάνουμε πράγματα αμφισβητούνται.

Με αυτούς τους μεταβαλλόμενους χρόνους, φαίνεται συνετό να εξετάσουμε ορισμένους από τους πολλούς κανόνες ή τις κατευθυντήριες γραμμές που ακολουθήσαμε όλα αυτά τα χρόνια και να δούμε αν πρέπει να ενημερωθούν. Ή σε ορισμένες περιπτώσεις, ξαναγράψατε εντελώς.

Παλιό κανόνας: Μεγάλη δουλειά πουλάει τον ίδιο τον νέο κανόνα: Το σπουδαίο έργο μπορεί να χρειαστεί έναν διερμηνέα

Οι σχεδιαστές και τα δημιουργικά παντού θα φουσκώσουν τα στήθη τους και θα γκρεμίσουν τα φτερά τους στην ίδια τη σκέψη αυτού. Όμως, με την τεχνολογία να κινείται τόσο γρήγορα, πολλοί από τους ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι για την αγορά δημιουργικής εργασίας δεν είναι αυτοί που θα πρέπει ποτέ να ανταποκριθούν σε αυτήν. Ο μέσος 55χρονος CEO δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει το SnapChat με τη συχνότητα ενός 14χρονου παιδιού. Μεγάλη δουλειά που αντηχεί με αυτό το κοινό-στόχος θα είναι ξένη σε όποιον δεν είναι σε αυτό το δημογραφικό.

Έτσι, θα χρειαστεί βοήθεια για να πωληθεί με επιτυχία. Μπορείτε ακόμη και να χρησιμοποιήσετε τη φράση "αν δεν το καταλάβετε, το καλό. Δεν είναι για σας!"

Παλιό κανόνα: Αναθεωρήστε το έργο σχολαστικά

Νέος κανόνας: Επισκόπηση εργασιών με μια ματιά

Αυτό δεν σημαίνει κόψιμο γωνιών, και σίγουρα δεν σημαίνει ότι είναι εντάξει να κοιτάξουμε σύντομα την αντίγραφο ή την καλλιτεχνική κατεύθυνση πριν δημοσιεύσουμε το έργο. ΑΛΛΑ, η προσοχή ενός σύγχρονου καταναλωτή είναι πολύ μικρότερη από ό, τι ήταν. Όταν πρόκειται να αναθεωρήσετε την εργασία για smartphones, πινακίδες, ταμπλέτες, φυλλάδια, φυλλάδια ή οτιδήποτε άλλο, έχετε ένα δεύτερο ή δύο για να τραβήξετε την προσοχή τους. Αν είστε τυχεροί. Θυμηθείτε, το 89 τοις εκατό της διαφήμισης περνά απαρατήρητο. Έτσι, δείχνοντας το έργο σε μια ομάδα ανθρώπων, πελατών, ομάδων εστίασης ή δημιουργικού προσωπικού, με τρόπο που δίνει λεπτά ή μια ολόκληρη ώρα, για να δώσετε ανατροφοδότηση, σας λείπει το σημείο.

Η πρώτη άποψη πρέπει να είναι φευγαλέα. Θα πρέπει να είναι ακριβώς όπως το βλέπει ο καταναλωτής. Στη συνέχεια, ρωτήστε τους ανθρώπους να το αναθεωρούν αυτό που θυμούνται. Τι ξεχωρίζει; Μήπως παρατηρούν τίποτα; Στη συνέχεια, γυρίστε πίσω και ανατοποθετήστε το.

Παλιό κανόνα: Τα δεδομένα είναι για τους διαχειριστές λογαριασμών

Νέος κανόνας: Τα δεδομένα είναι για όλους

Δημιουργικοί άνθρωποι, στο σύνολό τους, δεν τους αρέσει η διάτρηση σε αριθμούς και στατιστικά στοιχεία. Αυτή είναι μια δουλειά για τις ομάδες λογαριασμών. Αφήστε τους να διαμαρτυρηθούν με τα δεδομένα, να αρπάξουν τα πιο σημαντικά σημεία και να τα παρουσιάσουν με τη δημιουργική σύντομη παρουσίαση. Αυτό ήταν εντάξει πριν από 30 χρόνια, αλλά τώρα, τα δεδομένα είναι βασιλιάς. Και υπάρχουν τόσα πολλά, σε τόσες πολλές κατηγορίες, ότι ήρθε η ώρα η δημιουργική υπηρεσία να το χρησιμοποιήσει προς όφελός της. Μην περιμένετε από την ομάδα λογαριασμού να σας δώσει μικρά κομμάτια δεδομένων που μπορεί να είναι ή να μην είναι χρήσιμα.

Αν ανακαλύψετε τις λεπτομέρειες ως δημιουργικά, θα βρείτε νέες και συναρπαστικές οδηγίες για τις ιδέες σας. Τα μεγάλα δεδομένα πρόκειται να διαχειριστούν τις βιομηχανίες διαφήμισης, σχεδιασμού και μάρκετινγκ για τις επόμενες δεκαετίες. Η εκμάθηση της γλώσσας αυτής είναι απαραίτητη για το σύγχρονο δημιουργικό. Κάνε καλά, και οι ιδέες σου θα σπάσουν. Αγνοήστε το και οι ιδέες σας θα αγνοηθούν.

Παλιά κανόνα: Προσπάθεια για βραβεία

Νέος κανόνας: Προσπάθεια για αποτελέσματα

Ενώ πολλοί δημιουργικοί άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν και τα δύο ή ακόμα και τον πρώτο, δεν υπάρχει καμία άρνηση της πείνας που υπάρχει για τα βραβεία. Ειδικότερα, τα μεγάλα βραβεία όπως το D & AD, το One Show και τα λιοντάρια των Καννών. Αλλά η δουλειά για να κερδίσεις βραβεία δεν είναι το σημείο της βιομηχανίας, όπως και η δουλειά για να κερδίσεις ένα Όσκαρ δεν είναι το σημείο δράσης. Ήρθε η ώρα να βγάλεις βραβεία από το μυαλό σου. Η εργασία θα πρέπει να έχει σχεδιαστεί για να κάνει ένα πράγμα καλά, και αυτό είναι να πάρει αποτελέσματα για τον πελάτη. Είτε είναι περισσότερη ευαισθητοποίηση, περισσότερες πωλήσεις, ή περισσότεροι πελάτες στα καταστήματα τούβλων και κονιάματος, ο στόχος είναι να φέρει επιτυχία στον πελάτη.

Εάν, μετά από αυτή την επίτευξη, το έργο θεωρείται επίσης αντάξιο, τότε αυτό είναι ένα επίδομα. Τα βραβεία είναι σημαντικά για τους οργανισμούς επειδή βοηθούν να εισέλθουν και να διατηρηθούν οι πελάτες. Χρειάζονται. Δεν είναι ο λόγος για να κάνουν το έργο όμως, και εστιάζοντας σε τους σημαίνει shortchanging τον πελάτη, και το έργο.

Παλιά κανόνας: Ζήστε στην εργασία

Νέος κανόνας: Εργαστείτε για να ζήσετε

Ο διαφημιστικός κλάδος είναι σχεδόν περήφανος για το πόσο σκληρά δουλεύουν οι επαγγελματίες του. Αναμένεται να βάλετε 15 ώρες ημερών εργασίας, Σαββατοκύριακα εργασίας και να κάνετε όσο το δυνατόν λιγότερες ημέρες διακοπών. Θεωρείται ως τιμητικό σήμα για ύπνο στο γραφείο ή για εργασία όλο το εικοσιτετράωρο σε μια πίσσα εις βάρος του χρόνου σας με την οικογένεια και τους φίλους. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Η διαφήμιση δεν είναι σωτήρια. Δεν θεραπεύει τα δεινά του κόσμου και δεν μας διαφωτίζει. Είναι εκεί για να πουλήσει προϊόντα και υπηρεσίες και να κάνει πολλούς ανθρώπους πλούσιοι.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος για την αδιάλειπτη άλεση, και οι πελάτες πρέπει να αρχίσουν να το εκτιμούν αυτό. Οι περισσότερες εταιρείες ζητούν από τους υπαλλήλους τους να εργάζονται εύλογα, 8-5 ώρες, και όμως αναμένουν από τους υπαλλήλους διαφημιστικών γραφείων και γραφείων σχεδιασμού να θυσιάσουν την κοινωνική τους ζωή και τη λογική τους για ένα λανσάρισμα ενός προϊόντος ή μια νέα πρωτοβουλία. Κυριολεκτικά σκοτώνει ανθρώπους. Και είναι ένας από τους λόγους για τους πιο δημιουργικούς ανθρώπους που πηγαίνουν στα καταστήματα στο σπίτι. Ο νέος κανόνας πρέπει να δουλεύει για να δημιουργήσει μια καλή ζωή, χωρίς να ζει κάθε μέρα για να δουλεύει κανείς στο έδαφος.