Codex, η πρώιμη μορφή δεσμευμένου βιβλίου

Ένας κώδικας ήταν μια πρόωρη μορφή αυτού που γνωρίζουμε τώρα ως βιβλίο. Ένας κώδικας διακρίνεται από χειρόγραφες, διαδοχικές σελίδες που συνδέονται μεταξύ τους και περικλείονται μεταξύ μιας θήκης (δηλαδή, κάλυψη) για να σχηματίσουν μια ενιαία φορητή μονάδα ανάγνωσης. Αυτά τα πρώτα βιβλία αντικατέστησαν κύλινδροι, αλλά προηγήθηκαν της εφεύρεσης του μηχανικού τυπογραφικού πιεστηρίου. Ο όρος "κώδικας" χρησιμοποιείται συχνά για να αναφερθεί σε οποιοδήποτε αρχαίο, χειρόγραφο κείμενο.

Δίπτυχα

Σύμφωνα με τη Nicole Howard, συγγραφέα του βιβλίου Το βιβλίο: Η ιστορία της ζωής μιας τεχνολογίας, Το ρωμαϊκό δίπτυχο ήταν ο πρόδρομος του κώδικα και μπορεί να ήταν η έμπνευση για την ανάπτυξη της μορφής του. Μια δίπτυχη ήταν μια διπλή ταμπλέτα κατασκευασμένη από δύο τεμάχια ξύλου αρθρωμένα μαζί με κορδόνια και κερωμένα για να δημιουργήσουν γραπτή υπηρεσία - αν και δεν είχε σελίδες, ανοίγει με τον ίδιο τρόπο ένα κώδικα (ή το σημερινό βιβλίο).

Τι σημαίνει "Codex"

Ο όρος codex προέρχεται από έναν λατινικό όρο που σημαίνει "ξύλο" και ονομάστηκε έτσι λόγω της ομοιότητας και ίσως επειδή το ξύλο χρησιμοποιήθηκε για αυτό που θα αναφέραμε τώρα ως το περίβλημα ή το εξώφυλλο του βιβλίου. (Σημειώστε ότι εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ο όρος "μπλοκ βιβλίων", αναφέρεται στις δεσμευμένες, τυπωμένες σελίδες ενός βιβλίου πριν από τη συνημμένη υπόθεση.) Ο πληθυντικός του "codex" είναι "κώδικες".

Ιστορικό και Πλεονεκτήματα

Υπάρχουν περιπτώσεις διπλωμένες και συγκεντρώθηκαν φύλλα παπύρου (τα οποία έγιναν από φυλλώδη υδρόβια φυτά), αλλά το μεγαλύτερο μέρος των κωδικοποιήσεων δημιουργήθηκε από περγαμηνή (φύλλα κατασκευασμένα από σκληρυμένα, τεντωμένα δέρματα μοσχαριών, που επίσης αναφέρεται ως βέλος). Αυτά άρχισαν να εμφανίζονται τον 1ο αιώνα μ.Χ.

Ένας κώδικας έδωσε πολλά πλεονεκτήματα για να μοιραστεί το γράψιμο πάνω στον κύλινδρο, την τότε επικρατούσα μορφή φορητής συσκευής ανάγνωσης και μηνυμάτων. Η παραγωγή περγαμόντου ήταν έντονη για εργασία και, αντίθετα από τους ρόλους, οι κώδικες επέτρεψαν τη γραφή και στις δύο πλευρές του φύλλου, σώζοντας περγαμηνή ή περγαμηνή.

Εκτός από τη σχετική οικονομία τους, ο κώδικας ήταν μια βελτίωση σε σχέση με τον κύλινδρο, που αποτιμάται για μερικές από τις ίδιες ιδιότητες που προσφέρουμε στα βιβλία σήμερα:

• Ευκολία στη χρήση - η περιστροφή των σελίδων είναι πιο αποτελεσματική από την εκτύλιξη ενός μακριού, μακριού κύλισης. Επιπλέον, είναι ευκολότερο να βρούμε ένα πέρασμα, ανατρέποντας τις σελίδες αντί να ξετυλίγουμε ένα μακρύ, μακρύ φύλλο και να πρέπει να κοιτάξουμε ολόκληρο το κείμενο ταυτόχρονα.
• Φορητότητα - οι κωδικοποιήσεις ήταν πιο συμπαγείς από το κύλινδρο.
• Αντοχή - χωρίς να χρειάζεται να ξετυλίξετε και να ξανακοιτάξετε, οι κώδικες ήταν λιγότερο εύθραυστες από τις κύλινδροι.

Σύμφωνα με τον Χάουαρντ, παρά τα πλεονεκτήματα, οι κώδικες ήταν αργές για να πιάσουν και "όχι μέχρι τον πέμπτο αιώνα οι κώδικες έγιναν πραγματικά συνηθισμένοι, και ακόμη και εκείνες οι αξιοσημείωτες φιγούρες όπως οι Άγιοι Αυγουστίνος και Ιερομόμι χρησιμοποιούσαν ακόμα συρόμενες στην ιδιωτική αλληλογραφία τους". Γρήγορα προς τα εμπρός μέχρι σήμερα: Τα βιβλία έρχονται πολύ μακριά από τότε με την εφεύρεση των ηλεκτρονικών βιβλίων και των ηλεκτρονικών αναγνωστών.