Οι μύθοι των ΜΜΕ επηρεάζουν την κάλυψη των ειδήσεων του κοινού

Οι άνθρωποι στα μέσα ενημέρωσης συχνά υποβάλλονται σε επίθεση για κακή αναφορά, πολιτική προκατάληψη ή για την προώθηση ιστοριών που δεν ανταποκρίνονται στη διαφημιστική εκστρατεία. Ενώ μερικές φορές συμβαίνουν λάθη, οι μύθοι των κοινών μέσων ενημέρωσης μπορούν συνήθως να καταρρεύσουν όταν ληφθούν υπόψη όλα τα γεγονότα.

Οι δημοσιογράφοι και οι προϊστάμενοί τους είναι φιλελεύθεροι

Οι δημοσιογράφοι κατηγορούνται μερικές φορές ότι έχουν μια φιλελεύθερη μεροληψία των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Το γεγονός είναι ότι οι δημοσιογράφοι αντανακλούν συνήθως τις κοινότητες στις οποίες εργάζονται. Είναι φορολογούμενοι, γονείς και ιδιοκτήτες σπιτιού όπως όλοι οι άλλοι. Τα στελέχη των μέσων ενημέρωσης αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με εκείνα άλλων βιομηχανιών - τη διαχείριση των περιορισμένων προϋπολογισμών, τις προσδοκίες των μετόχων και την αντιμετώπιση των οικονομικών δυνάμεων που δεν ελέγχουν.

Οι δημοσιογράφοι των ειδήσεων στρέφονται προς τις ιστορίες για την αλλαγή επειδή η αλλαγή είναι ισότιμη με τις ειδήσεις. Έτσι, όταν ένας εκλεγμένος ηγέτης ενός πολιτικού κόμματος προτείνει μια αναμόρφωση του συστήματος, αυτό θα κάνει πρωτοσέλιδα. Κάποιος άλλος που υποστηρίζει το status quo πιθανότατα δεν θα έχει κάλυψη. Δεν πρόκειται για μια φιλελεύθερη μεροληψία. Οι συντηρητικοί που θέλουν να καταργήσουν τον φορολογικό κώδικα των ΗΠΑ θα τραβήξουν την κάλυψη, όπως όσοι υποστήριζαν την καθολική υγειονομική περίθαλψη.

Όλες οι Κάλυψη Ειδήσεων έχουν ανήθικη πολιτική παραβίαση

Ορισμένα από τα καλωδιακά δίκτυα ειδήσεων έχουν γίνει γνωστά για την κάλυψη ειδήσεων με μια πολιτική κλίση. Το κανάλι Fox News θεωρείται ευρέως συντηρητικό, ενώ ο αντίπαλος MSNBC τοποθετείται στο άλλο άκρο του φάσματος.

Δεν υπάρχει τίποτα αντιδεοντολογικό για την κάλυψη των ειδήσεων από πολιτική άποψη, εφόσον οι θεατές γνωρίζουν αυτό το γεγονός. Η ηθική της δημοσιογραφίας παραβιάζεται όταν επιχειρείται απόκρυψη αυτού του κινήτρου από το ακροατήριο. Ενώ η πρόσφατη εστίαση έχει γίνει στην τηλεοπτική κάλυψη ειδήσεων, οι εφημερίδες έχουν πάρει συντακτικές θέσεις για γενιές. Οι πολιτικές θέσεις στη σελίδα σύνταξης δεν εμποδίζουν την ακριβή αναφορά της ληστείας τραπεζών στην πρώτη σελίδα.

Οι θεατές θα πρέπει να κάνουν διάκριση μεταξύ μιας εκπομπής ειδήσεων και ενός σχολιασμού ειδήσεων. Οι σχολιαστές όπως ο Bill O'Reilly ή η Rachel Maddow είναι συνήθως ελεύθεροι να μιλήσουν για τις απόψεις τους, αλλά οι εμφανίσεις τους δεν θεωρούνται ευέλικτο πρόγραμμα ειδήσεων.

Δημοσιογράφοι δεν λένε ολόκληρη την ιστορία

Μερικές φορές η όλη ιστορία είναι αδύνατη. Υπάρχουν ακόμα αναπάντητες ερωτήσεις σχετικά με τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, οι οποίες έφεραν πολλές αλλαγές στην κάλυψη των ειδήσεων, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να εμποδίζει έναν δημοσιογράφο να εκτυπώνει ή να μεταδίδει μια ιστορία σχετικά με τα γνωστά εκείνη την εποχή. Οι χρήστες των ειδήσεων αναμένουν άμεσες πληροφορίες.

Σε περιπτώσεις διακοπής ειδήσεων, ορισμένες πληροφορίες αποδεικνύονται λανθασμένες. Αυτό είναι ένα ατυχές παραπροϊόν που παράγει ζωντανή κάλυψη καθώς τα γεγονότα ξεδιπλώνονται. Οι θεατές βλέπουν πρώτες πληροφορίες που προέρχονται από διάφορες πηγές - οι αυτοπτών μάρτυρες μπορεί να είναι λάθος, οι έρευνες μπορούν να αναθεωρηθούν για να περιληφθούν τα νεοσυσταθέντα γεγονότα και οι εργαζόμενοι έκτακτης ανάγκης δεν μπορούν μερικές φορές να παράσχουν μια σαφή εικόνα για το τι συμβαίνει σε μια κρίση.

Οι δημοσιογράφοι συχνά κατηγορούνται ότι λένε μόνο μία πλευρά μιας ιστορίας. Αυτό συμβαίνει όταν οι εμπλεκόμενοι άνθρωποι από την άλλη πλευρά αρνούνται να μιλήσουν. Ένας δημοσιογράφος πρέπει να επιδιώξει να πάρει την άλλη πλευρά, αλλά μόλις γίνει η προσπάθεια, μπορεί συνήθως να προχωρήσει με την πλευρά που έχει.

Σκεφτείτε πίσω στο σκάνδαλο Watergate. Εάν η διοίκηση του Nixon θα μπορούσε να σκοτώσει την ιστορία αρνούμενος να μιλήσει, το έθνος δεν θα ξέρει ποτέ τι συμβαίνει μέσα στον Λευκό Οίκο. Η Washington Post ήταν σωστό να παρουσιάσει μια καλά διερευνημένη, μονόπλευρη ιστορία βασισμένη σε πληροφορίες από την πηγή που ονομάζεται "Deep Throat" που αποδείχθηκε ότι είναι η αλήθεια.

Δημοσιογράφοι γοητεύουν τα γεγονότα

Ένας τίτλος εφημερίδας που αναφέρει το "Tempers Flare στο Δημοτικό Συμβούλιο" πρόκειται να προσελκύσει περισσότερους αναγνώστες από αυτούς που λένε ότι "το Δημοτικό Συμβούλιο Κρατά την Τακτική του Σύσκεψη". Δεν είναι αισθησιασμό να αναφέρουμε με ακρίβεια το συναίσθημα που εμπλέκεται σε μια ιστορία.

Όπου δημοσιογράφοι μερικές φορές πηγαίνουν πέρα ​​από το σκάφος κάνει το συναισθηματικό γάντζο το κεντρικό κομμάτι της ιστορίας. Τα γεγονότα αντικαθίστανται γρήγορα από τα πιο λουλουδιασμένα επίθετα που μπορούν να βρεθούν σε ένα Θησαυρό.

Η τηλεόραση είναι ο συνηθισμένος ένοχος. Γιατί είναι ευρέως γνωστό ότι η τηλεόραση φτάνει στο κεφάλι μέσα από την καρδιά, οι δημοσιογράφοι πηδούν για να συμπεριλάβουν τα μέλη της οικογένειας που κλαίνε ένα θύμα δολοφονίας στην ιστορία τους. Ενώ ο πόνος τους μπορεί να είναι δυσάρεστος να παρακολουθήσουν, η εναλλακτική λύση είναι μια ψυχρή, αποστειρωμένη ιστορία για τα στατιστικά στοιχεία του εγκλήματος που δεν δείχνουν την καρδιά που βίαια έχει για τις οικογένειες.

Οι ιστορίες αποκαλούνται "Αποκλειστικές" όταν δεν είναι

Εδώ είναι ένα τυπικό σενάριο - ο πρόεδρος προσφέρει μια one-on-one συνέντευξη για ABC, CBS, και NBC. Κάθε δίκτυο θα κάνει την "αποκλειστική" συνέντευξη του, παρόλο που ο πρόεδρος καθόταν μαζί με τους τρεις.

Γίνεται ζήτημα σημασιολογίας αν αυτές οι συνεντεύξεις είναι αποκλειστικές. Η CBS μπορεί να έχει θέσει συγκεκριμένα ερωτήματα σχετικά με την εξωτερική πολιτική που τα άλλα δίκτυα έχουν ξεχάσει να κάνουν. Μπορεί να έχουν πάρει απαντήσεις σχετικά με την εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη αντ 'αυτού.

Σε έναν τέλειο κόσμο, τα δίκτυα θα κάθονται και ο καθένας θα λάβει ένα θέμα με τον πρόεδρο, στη συνέχεια θα παρουσιάσουν τις συνεντεύξεις τους μαζί έτσι ώστε οι θεατές να παρακολουθήσουν ένα δίκτυο κάθε βράδυ για να πάρουν διαφορετικές πληροφορίες. Σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπως οι ειδήσεις δικτύου, αυτό δεν θα συμβεί ποτέ.

Οι ιστορίες αποτυγχάνουν να ζήσουν μέχρι το Hype

Είτε παρακολουθείτε μια τοπική θυγατρική της τηλεόρασης είτε ένα δίκτυο εκπομπής, η αναφορά και η προώθηση ιστοριών ειδήσεων αφορούν συνήθως δύο διαφορετικά τμήματα. Ένας δημοσιογράφος θα πει στο τμήμα προώθησης τα βασικά γεγονότα της ιστορίας, ενώ οι παραγωγοί προώθησης θα δημιουργήσουν ενημερωμένους για να προσελκύσουν τους ανθρώπους.

Όταν η επικοινωνία μεταξύ των τμημάτων καταρρεύσει, το αποτέλεσμα μπορεί εύκολα να είναι ένα promo που δεν ταιριάζει με ακρίβεια την ιστορία. Οι θεατές θα προσελκυστούν για να παρακολουθήσουν ένα ειδησεογραφικό δελτίο για να δουν μια έκθεση υπερβολικής πίεσης, μόνο για να απογοητευθούν από την αστείρευτη ιστορία που βλέπουν.

Κάθε πύλη ειδήσεων έχει καεί από αυτό το πρόβλημα, αλλά αν συμβαίνει πολύ συχνά, οι θεατές θα γίνουν σοφοί στην προώθηση καρναβαλιού και θα το αγνοήσουν.

Η παραγωγή ειδήσεων γρήγορα και με ακρίβεια δεν είναι εύκολη. Τα λάθη συμβαίνουν στον αέρα, online και σε έντυπη μορφή. Αλλά οι μύθοι των μέσων μαζικής ενημέρωσης σχετικά με τη μεροληψία και τις ηθικές παραλείψεις είναι συνήθως ακριβώς αυτοί - οι μύθοι, που δεν υποστηρίζονται από τα γεγονότα.